Vandaag is mijn zoontje(Levi) weer thuis gekomen,want hij was 1,5 week bij z'n vader. Ik heb hem gezegd dat ie een broertje of zusje krijgt. Zijn reactie was'Neeeee dat wil ik niet,dat vind ik niet leuk. Ik was er een beetje stil van,maar ben er verder niet op in gegaan. Wie heeft hier ervaring mee en hoe pak ik dit aan? Liefs Wendy
Hoe oud is hij ? Ik zou denk gewoon vragen waarom hij het niet wil, misschien denkt hij dat je dan geen aandacht meer voor hem hebt, of niet meer van hem houd ofzo?
Sorry kan je niet helpen, mijn zoon wil graag een broertje of zusje ( zegt hij) Het zal wel loslopen, zijn eerste besef dat hij ineens niet de volle aandacht meer kan krijgen zal wel rauw op zijn dak zijn gevallen. Ik ben wel eerlijk geweest, baby is als het geboren word absoluut niet leuk voor je, het slaapt, huilt, eet en poept. Dat maakt hem weer trots dat hij geen luier omhoeft. Verder doen we samen veel boodschappen voor de baby, waarin hem om een mening word gevraagd enzo. Sterkte, Esje
Wendy, Ik denk eerlijk gezegd dat je het iets te vroeg verteld hebt. Je bent nog maar heel pril zwanger. Wat je zoontje betreft. Ik denk dat hij gewoon even wat tijd nodig heeft om te wennen aan het idee dat hij een broertje of zusje gaat krijgen. Laat hem blijken dat hij heel belangrijk voor je is en zich niet verstoten hoeft te voelen als de kleine er is. Betrek hem bij de voorbereidingen en bezoeken aan verloskundige. Dat vonden mijn kinderen altijd heel leuk. Succes ermee. Gina
mijn kinderen zijn al wat ouder, en heb hun pas met 3 maanden verteld omdat ik het risico dat het misging nog wel erg groot vond. maar ik weet natuurlijk niet hoe groot je zoontje is. waarschijnlijk beleefd die het heel anders, en het is voor een jong kind natuurlijk ook heel moeilijk om voor te stellen. mischien heeft die ook het gevoel dat zijn plaats ingenomen word. in ieder geval heb je nog een hele tijd om hem erbij te betrekken, en er met hem over te praten. alleen als die heel klein is, zou ik het er nog niet te veel over hebben, want voor kleine kinderen duren 9 maanden wel heel lang. succes
Ik wilde zelf ook nooit een broertje of zusje hebben, reden daarvan was dat ik al de aandacht van mijn ouders kwijt was aan mijn zusje. heb in het begin ook helemaal niet gespeeld met mijn jongste zusje en wilde niks met haar te maken hebben. Heel vervelend was dat voor mijn ouders maar ben er na een paar maandjes overheen gegroeid..
Blijkbaar verschilt het heel erg per kind. Mijn dochter wordt eind november 3 jaar en begrijpt alles al heel erg goed. Het klinkt misschien heel gek maar mijn dochter kwam op een gegeven moment naar me toe, trok m'n shirt omhoog en zei inene: Mamma heeft een baby buik! En begon er kusjes op te geven. Ik moest toen nog 2 dagen wachten om te testen....m'n vriend en ik stonden perplex. We hadden haar natuurlijk nog helemaal niet verteld dat we "bezig"waren voor een broertje of zusje voor haar. Ik ben toen maar meteen naar de winkel gegaan om een test te halen. En wat bleek? Positief!!! Twee dagen erna nog een keer getest en weer positief. Dus we hebben het haar nog niet verteld omdat we bang waren dat ze het in haar enthousiastme aan andere zou vertellen. Uiteindelijk met 8 weken werd het bekend omdat we bij de gynaecoloog zaten en we een bekende tegen kwamen die begon ons al te feliciteren. Toen hebben we het onze dochter ook maar verteld dat mama een klein babytje in haar buik had. Vanaf toen is ze alleen maar betrokken geweest bij het hele gebeuren. Mee naar de verloskundige, babywinkel, en ook mee naar de pretecho. Ze vind het allemaal geweldig. We hebben een kinder maxi-cosi voor haar gekocht en loopt met haar pop te slepen alsof het haar baby is. En ze vraagt ook of ze mag helpen als de baby er is met in bad doen. Dus ik verwacht straks geen moeilijkheden. Tuurlijk zal ze wel ff jaloers zijn, maar dat hoort erbij denk ik. Dus Wendy, ik kan je niet zoveel advies geven. Maar probeer hem er zoveel mogelijk bij te betrekken denk ik. Groetjes Suus
Ik zou er niet teveel wakker van liggen, is een eerste reactie, komt vanzelf wel goed. Gewoon de voordelen uitleggen, dat ie dan een echte grote broer is etc. en erbij betrekken. Mijn kids waren altijd dwars als ze bij hun vader waren geweest en vonden dan thuis helemaal niks leuk de eerste 2 dagen. Misschien speelt dat ook mee?
Mijn zoontje is nu 5 en een half hij gaat al vanaf zijn baby tijd(4 maanden) om het weekend naar z'n vader en is daar in de vakantietijd ook vaak 1,5 week. Ik laat het nu maar ff rusten en probeer hem straks overal in te betrekken. Wat natuurlijk ook mee speelt,is dat zijn vriendjes en vriendinnentjes wel broertjes en zusjes hebben,dus hij weet dat ze ook vaak lastig kunnen zijn. De reden dat ik het zo vroeg vertel,is dat ik veel bezig ben met een eigen website over de beeb. Hier staan ook plaatjes op van ongeboren baby's en mijn kleine ventje is nieuwschierig en mag graag meespieken Ook krijg ik morgen de flessen van moeders voor moeders, dus zal ie ongetwijfeld vragen wat die flessen in de wc doen Misschien zeg ik het wel te vroeg,maar ik heb gewoon geen geheimen voor mijn zoon en probeer een zo open mogelijke relatie/band met hem te hebben. Liefs Wendy
hallo allemaal, Ik las laatst een goede vergelijking. Stel: je komt thuis en je vriend zit met een andere vrouw op de bank en hij verteld: Kijk schat ik heb nog een vrouw een huis gehaald, ze is precies zoals jij!!! Nou ik denk niet dat je dan enthousiast reageerd. Het is natuurlijk wel iets anders maar bij een kind kan het zo overkomen. Een kind begrijpt niet waarom er nog iemand bij moet komen, we hebben het toch leuk samen? Ben ik alleen niet genoeg? Vertel hem wat voor leuke dingen hij straks samen met zn broertje of zusje kan gaan doen, en dat hij dan een echte grote broer word. Koop een boekje waar het in uitgelegd word voor kinderen daar zijn er genoeg van. Hij moet even wennen maar het komt echt wel goed, straks wil ie niet meer naar zn vader omdat ie dan zn broertje of zusje zo lang moet missen!!! hahahaha succes!!
Wat bij m'n dochter ook heeeel goed werkt, is om te zeggen dat iets écht voor grote meiden is. Ik ben m'n dochter nu aan het voorbereiden dat ze straks naar een andere kamer gaat verhuizen. Dan zeg ik tegen haar, als de baby er straks is dan ga jij naar het andere kamertje en dan krijg je ook een ander bed. Een echt prinsessenbed voor grote meiden!!! Nou dat vind ze helemaal te gek. Alles waar ik grote meiden in gebruik vind ze geweldig. (al is het maar een grote meiden koekje....) En haar alvast voorbereiden dat ze straks een hele grote zus is van de baby. Vind ze ook reuze interessant. Maar idd net als wat Nadje zegt, hem er goed bij betrekken. En als het eenmaal zichtbaar wordt dat je een baby in je buik heb misschien dat het dan wat realistischer voor je zoontje wordt. Groetjes Suus
Ja dat vonden wij dus ook. Blijkbaar heeft ze een bijzondere gave ofzo... Het is ook heel leuk om te zien dat ze er zo mee bezig is. Als we even met de auto weg gaan dan moet de pop ook mee in de cosi en zelfs de cosi moet vast gemaakt worden met de gordel! Zo moet dat he mamma, anders wordt de politie boos, zegt ze dan. Van binnen moet ik dan erg lachen en sta ik intens te genieten van m'n kleine meisje met zoveel wijze praatjes. Groetjes Suus
ja ik denk ook dat je zoontje er aan moet wennen ik vind het voorbeeld van Melissa wel een goeie. mag ik vragen waarom je het al verteld hebt? het duurt nog zooooooooooooooo lang voor je baby geboren wordt. onze kinderen van 6 en 8 weten nog van niks, ik vertel het ze pas als mijn echo van 11 weken oke is. onze dochter van 10,5 weet het wel, die vond dat ik zo "raar" deed en dacht dat ik ziek was omdat ik zoveel sliep enzo....
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt. Mijn jongste zusje en ik zijn nu dikke vriendinnen (en ook beide mijn middelste zusje hoor!!)