@thea23, ik vroeg me niet af of je spijt had hoor, dat je bent doorgegaan met leven zoals je deed... Je wist immers niet beter! Gelukkig is je dochter heel gezond!!
Wouw Thea ik lees je verhaal en heb veel bewondering voor jouw moeder. Dat heeft ze toch maar mooi ingeschat! Mooie meid hoor! Wat mij altijd opvalt bij i didnt know i was pregnant, is dat de vrouwen altijd iets hebben, een ziekte waarvan de symptomen overeenkomen oid. Ze zeggen altijd ik had geen symptomen maar dan komt er een hele lijst tevoorschijn. Of ze hebben stress wat de symptomen verklaart. Laatst was er een aflevering dat de vrouw een miskraam kreeg en zes maanden later ging ze alsnog bevallen van de andere helft van de tweeling... Aantal jaar terug was ik stageloper op een basisschool, had een jongetje in de klas en na de herfstvakantie komt ie ineens het plein op gerend juf ik heb een zusje gekregen! Jaja dacht ik nog maar verhip daar kwam zn moeder met een baby van twee weekjes oud... Met buikpijn naar het ziekenhuis gegaan en tja ze mocht bevallen.... Je zou denken dat ze het wel gemerkt moet hebben, t was dr vijfde. Maar nee niks gemerkt..
Mijn moeder kwam erachter toen ze 5 maanden in verwachting was van mij. En toen ook alleen maar doordat haar moeder een vermoeden had, en haar daarom naar de HA stuurde. De vriendin van een collega van mijn vriend liep al 2 dagen met weeen. Oeps. Toen nog een kinderkamer regelen. Hadden ook geen idee dat ze zwanger waren.
Yep, collega bij haar derde kindje. Kwam er pas achter toen haar vliezen braken.... Het kan dus echt!
Ik ken zelf niemand, maar wel: - iemand die niet ongesteld wordt (krijgt geen eisprong, maar stel dát ze er een zou krijgen en meteen zwanger zou worden...) - iemand die volgens alle medici nooit zwanger zou kunnen worden (en nu in verwachting is van de tweede, die het dus OOK pas merkte toen ze een test deed n.a.v. een herkenbare misselijkheid en het anders ook niet had geweten) - iemand waarbij je zelfs nog niet zag bij 37 weken dat ze zwanger was (overgewicht) Sja, en als je bovenstaande dingen combineert... En als je er niet vanuit gaat dat je zwanger bent en het misschien ook niet eerder bent geweest, dan interpreteer je wat je in je buik voelt misschien ook anders.
Wat mij altijd opvalt is dat als ze eenmaal weten dat ze zwanger zijn (en ze zijn niet al aan het bevallen), dat ze dan heel snel toch een buik krijgen terwijl er voorheen niks zat. Wel grappig dat dat zo werkt geestelijk.
Ik heb het niet gezien, maar beide voorbeelden klinken me ook erg ongeloofwaardig in de oren. Een arts zegt niet zomaar dat er een tumor zit, als ze dat niet zeker weten. Onze gyn zei dat dat zelfs zo extreem kan zijn, dat ze met een aanzienlijk dikkere buik de kamer verlaten dan hoe ze binnenkomen (als ze in die kamer te horen krijgen dat ze zwanger zijn)
Ik ken iemand die er met 32 weken achter kwam dat ze zwanger was. Ze heeft PCOS net als ik, dus onregelmatige cyclussen of geen cyclus. Ze voelde zich opeens slap en was wat aangekomen, dus toch maar een zwangerschapstest gedaan, onder het mom van zal toch wel niet want ze waren "uitgedokterd", en die was positief. Naar de VK en op de echo zagen ze dat ze al 32 weken was. Kindje is 42 weken geboren en was toen net 2700 gram dus niet heel groot..
Ik lag in het ziekenhuis naast een vrouw die er pas achter kwam toen ze beviel van haar zoontje. Zij en haar man hadden een lichte verstandelijke beperking. Door mijn ks heb ik twee nachten naast haar gelegen en ik werd gillend gek. Ik zat vol hormonen en hoorde haar logica naar het kindje toe. Het liefst had ik hem meegenomen naar huis. Ze vergat voedingen en Haalde hem na twee minuten alweer van de borst. Na een kwartier ging hij dan weer huilen en dat snapte ze dan niet. Ik voelde me gewoon een beetje verantwoordelijk en heb alles bij de verpleging aangegeven. Geen idee of ik er goed aan heb gedaan maar dit kon echt niet zo. En even ego....mijn eerste dagen van Genieten waren 1 grote ergernis. Ik ben dan ook eerder naar huis gegaan.
Ja dit gebeurd ook hier in nederland. Mijn nicht kwam erachter dat ze zwanger was op het moment dat ze moest bevallen. Ze schrok zich rot toen de huisarts tegen haar zei dat ze vo had en dat ze aan het bevallen was en gelijk doormoest naar het zkh. Ze is bevallen van een gezonde dochter.
O ja, heb t ook wel eens in de omgeving gehoord. Lijkt me heerlijk, ik vond die hele zwangerschap een regelrechte hel! Hoef het nooit meer meer te maken.
Ja dat denk ik ook. Maar goed, je gunt zo'n vrouw natuurlijk net zoveel geluk en plezier als je zelf hebt met een kleintje. Door mijn melding kwam ze nog meer onder toezicht en ik denk dat ze die al heel veel krijgt nu. Maar pffff wat een nare start om dat zo te zien. Haar man probeerde mijn Joop zelfs te pakken omdat Hij dacht dat het zijn zoon was. Joop is daarna niet meer uit mijn armen geweest. Mijn zus werkt bij chirurgie en kwam zelfs bij Joop zitten als ik moest plassen haha
ik ken een meid die zegt beiden zwangerschappen niet gemerkt te hebben.. bij haar 1e zwangerschap kon ik haar niet, maar bij de 2 e wel, ze was bewust zwanger geworden en wist dit ook vanaf t begin. maar bewust voor iedereen verborgen gehouden, niet naar een vk geweest en uiteindelijk in dr eentje thuis in bad bevallen.. gelukkig van een gezond kindje.. maan man wat een ziek wijf is dat zeg
Mijn tante. Flink overgewicht, 'kon niet zwanger worden' volgens de artsen. Veel medische klachten dus symptomen nooit opgemerkt. Werd met hevige buikpijn van de wc geplukt en met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht waar ze een kwartier later beviel van mijn nichtje Blijft een leuk verhaal op verjaardagen
Ik kwam er zelf achter met 20 weken, ik had pcos en was dus wel vaker een tijd niet ongesteld, ook had ik een koper spiraal maar die hebben ze nooit teruggevonden. Ik was wel Moe en soms misselijk maar niet heel erg, toen ik wist dat ik zwanger was had ik opeens wel overal last van