Ik lees idd nu pas dat jullie benieuwd zijn naar onze situatie. Heel simpel, we zijn nog samen, maar de gevoelens zijn nog steeds hetzelfde. Ik vind dit ook niet het juiste moment om uit elkaar te gaan. Ik ben bijna uitgerekend en kan mij nu niet bezighouden met een scheidingsprocedure. We bekijken het waarschijnlijk na de kraamperiode, hoe we verdergaan, of we überhaupt uit elkaar gaan. Misschien kiezen we er toch weer, standaard, voor om het nogmaals te proberen maar dan wel met relatietherapie, want momenteel leven we meer naast elkaar dan met elkaar. Geen gevoelens voor elkaar of alleen maar negatieve, zoals irritatie en ergernis
Ik denk dat je een wijze beslissing neemt. Geniet eerst van je kleine. Laat de boel rusten en dan hulp inschakelen. Misschien help je je man er ook nog mee. En hoe t dan daarna uitpakt is dan iig overdacht. En 'zonder' hormonen besloten. (Al zou ik er op zijn zachtst gezegd niet blij mee zijn als mijn man zo met ons omging)
Ik denk dat je een goede beslissing maakt. Laat het nu even rusten, richt je nu op de baby (en alles wat daar bij komt kijken). Sterkte, en succes met de laatste loodjes.
Lijkt mij voor nu inderdaad het beste. Ik vind het wel heel sneu voor je dat je zo je bevalling en kraamtijd in moet gaan....hopelijk valt het toch allemaal nog een beetje mee. Sterkte en een gezond kindje toegewenst!
Volgens mij is ze 30 december bevallen. Begin deze week nog online geweest. Ze zal wel wat beters aan haar hoofd hebben nu Ik hoop dat ze een beetje rust kan krijgen en alles goed op een rijtje kan zetten.