Ik ga mee met Umm85, ik vind zuipen zowieso onverantwoord. Of het nu 1x in de maand is of 3x in het jaar. Mijn man zijn familie heeft een geschiedenis met zuipen en het merendeel is er aan overleden. Kinderen zagen hun oom en opa gewoon zichzelf letterlijk dooddrinken. En ze mochten niets zeggen als hij stiekem een extra glas wijn pakte. Dan zei hij: pak maar een snoepje en dan moet je niets vertellen hoor! Mijn man drinkt daarom geen druppel. Hij weet dat als hij begint met drinken, zichzelf niet meer in de hand heeft. Dan gaat die ene fles wijn of bier, of wat dan ook, gewoon helemaal leeg. En niet in een avond, nee binnen een uur! Wij hebben dan ook NOOIT alcohol in huis. Diegene die dan willen drinken hebben gewoon pech. We hebben het uitgelegd en iedereen staat er achter. Mocht dat niet het geval zijn, is het pech. Komen ze lekker niet. Als hij de rest van de maand klaarstaat voor zijn kinderen maar zich 1x per week toch voltankt, dan is hij toch onverantwoordelijk bezig. Zeker nu ze zwanger is! Met een dronken kop KAN je niet nadenken, is de wereld 10x zo snel als dat jij ben en ben je echt niet helder. Zeker met kinderen, hoef je je eigen niet klem te zuipen. Je kapt gewoon voordat je ladderzat naar huis zwalkt. Ik heb er geen goed woord voor over. Over het stappen gesproken: als TS hem er niet op wijst dat hij niet mag gokken, dan doet hij het tot hij een ons weegt. Dat is een teken dat er met hem iets goed mis is. Hij kan de verleiding niet weerstaan. TS is geen hulpverlener maar zijn vrouw! Hij heeft dringend hulp nodig om VOORGOED van zijn verslaving af te komen.
Ik heb in de daklozen-opvang gewerkt en de mensen die verslaafd waren aan alcohol functioneerden slechter dan de mensen die verslaafd waren aan hard-drugs.
Ben ik met je eens. Schijnbaar is het volgens sommigen doodnormaal om je toch wekelijks klem te zuipen ondanks de belofte aan je partner, veel later dan afgesproken thuis te komen en je kinderen teleur te stellen, omdat je door dat overmatige drankgebruik niks met ze kan ondernemen......terwijl je dat dus ook beloofd had. Drankmisbruik en daardoor je beloften niet nakomen is normaal klaarblijkelijk. Ik begrijp dat niet? Is veel alcohol zuipen in de ogen van sommigen zo belangrijk? Kun je je zelf ook slecht vermaken op feestjes zonder een lading alcohol achterover te slaan? Ben je niet gezellig als je niet dronken bent? Want ik denk dan dat je serieus een probleem hebt net als de man van TS.
Ik heb mijn man net gevraagd of hij nog woest zou gaan zuipen als ik 35 weken zwanger ben. Zijn antwoord: nou, dat lijkt me niet de meest briljante actie. Dat klinkt als een vent waar je het beste met een grote boog omheen kan gaan, totaal geen verantwoordelijkheids gevoel. Dus.... Verder vindt ik het helemaal niet erg als hij eens een keertje iets meer drinkt maar niet als ik zwanger ben! Het gebeurt denk ik 2 x per jaar dat hij echt dronken is.
Mijn man vind een biertje of.wat alcohol op zijn tijd lekker.maar wij hadden toch echt de afspraak toen ik hoogzwanger was om niet te veel te drinken. dit kwam uit zich zelf. Verantwoordelijkheids gevoel heet dat.
Nou zo af en toe dronken op een feestje vind ik helemaal niks mis mee. Maar ik sta er de volgende dag wel weer gewoon als wij de kinderen bij opa en oma ophalen. Fris en fruitig Ahum. Nu vind ik alcohol ook een harddrugs, maar daar heb ik niet zoveel problemen mee. Net als mensen die wel eens snuiven, een pilletje slikken of blowen, moeten ze fijn zelf weten Ik zou iemand dan echt niet als waardeloze ouder af schilderen. Zo zijn er ook vaders die dag en nacht weg zijn om te werken, of naar vrienden te gaan. Die geen flikker uitvoeren in het huishouden, waar hun vrouw alles moet doen, die nooit een kind op bed brengen of onder de douche zetten. Daar heb ik meer moeite mee Maar ik zou er ook niet blij mee zijn als mijn man 2 keer per maand strontlazarus thuis komt en de hele dag in zijn nest ligt. Dat het een keertje gebeurt, kan gebeuren. Dan hebben we even een flinke discussie en is het klaar. TS, ik weet niet zo goed wat je er aan moet doen. Ik zou denk ik proberen samen in relatie therapie te gaan. Sterkte en succes.
Weet je wat ik zo vreemd vind? Een tijdje terug was er een topic van iemand waarvan de man ging stappen, dat niet van tevoren had verteld, veel gedronken bleek te hebben e.d. en toen riep iedereen natuurlijk 'bij mij zou hij dat niet moeten flikken hoor!'. In principe is het bij TS dus net zo, alleen dan is het weer niet goed dat zij er wat van zegt? Wat moet ze dan, hem aanmoedigen dat hij zich iedere keer weer klemzuipt..?
Aangezien je mij bekrompen noemt omdat ik overmatig alcoholgebruik not done vind ben ik wel benieuwd wat nou precies je werkveld is. Verslavingsarts of verpleegkundige lijkt me dan niet. Misschien moet ik 'werkveld' veel breder nemen, interieurverzorgster op een verslavingskliniek? Of misschien wel gewoon verkoopster in een slijterij, achter de bar of dealster? Btw Gevaarlijkste drugs | Jellinek | Welke drug is de gevaarlijkste? Jellinek
Dit klopt helemaal Hij was zo in het begin. Na 5 jaar was hij niets veranderd maar ik bleef het maar proberen en bleef maar kansen geven. Na 8 jaar is hij nog steeds niet veranderd en ook op het gebied van gokken vertrouw ik hem niet. Het is dus grotendeels mijn schuld dat ik nu in deze rotsituatie zit Eens moet ik toch de stap zetten. Heb net zijn kleren ingepakt als eerste stap en morgen uitzoeken over bijstand, scheiding ed.
kijk dat iemand het wel prima vindt dat haar man zich regelmatig klemzuipt dat moet diegene zelf weten, maar het zou toch niet de norm moeten zijn dat dit normaal gevonden wordt...
Hoeveel zitten er in een krat? 24 flessies? Dat vind ik ook erg veel 12 flesjes bier pp op een verjaardag. Ja daar heb je zeker gelijk in, maar ik vind het toch wat anders als er verdovende middelen in het spel zijn. Als je dan zo dronken of stoned bent moet je ook nog de verantwoording kunnen nemen om veilig thuis te komen of iig zo verstandig zijn niet meer aan het verkeer deel te nemen. Hoevaak gebeurt het dat mensen dan toch nog denken wel zelf naar huis te kunnen?
Ja hij weet het. Hij zal niet meewerken, ik zal alles moeten regelen en uitzoeken. Maar hij zal ook niet tegenwerken. Dit is trouwens niet de eerste keer dat we het over scheiden hebben gehad. We hebben eerder alles besproken, hoe we dat gaan doen met het huis en de kids. Wij blijven hier wonen en hij vertrekt naar zijn ouders. En we vinden het belangrijk dat de kinderen voorlopig een vaste slaapplek hebben. Ze hoeven niet bijv. elk weekend bij hun vader tecslapen. Hij neemt ze op vaste dagen mee maar brengt ze ook weer thuis. Dit hebben wij al zo vaak besproken, en hij staat daar gelukkig ook achter. Ik ben dus niet bang voor een vechtscheiding maar straks met drie kinderen, pfoeeee, lijkt me zoo zwaar!!!