Tsja, wat is klemzuipen? Ik vind dat nogal een ruim begrip... Mijn man kan een goed glas (of tig) drinken, maar hij wordt zo goed als nooit dronken. Ik heb hem in de jaren dat we nu samen zijn 1x dronken meegemaakt. En dat is dus eigenlijk ook wel waar ik hem op 'beoordeel'. Ik heb er geen probleem mee dat hij 'zijn gang gaat', omdat hij mij het gevoel geeft dat hij zich verantwoordelijk gedraagt. Maar hij gaat dus wel elke week naar zijn stamkroeg. En hij drinkt ook wel meer dan 3 drankjes, vermoed ik.
Sterkte t.s. Misschien verder als lat. Als alles weer rustiger is. Begrijp jou volkomen. En maar wachten en wachten. Kans na kans. Je behandelt hem niet als een kind hij gedraagt zich als een kind... Wel pittig zo dadelijk met een baby erbij. Hopelijk hen je steun van uit je familie. Het worden pittige tijden. Maar weer als er een grens berijkt is je sterker ben dan je ooit dacht.
voor mij ligt dat idd ook niet aan het aantal drankjes...ik ken iemand die met 1 wijntje zatter is dan een ander met 5 wijntjes op. Met klemzuipen bedoel ik echt dronken worden, dingen niet meer weten en de hele volgende dag in je bed moet bijkomen.
Jeetje...Sterkte ts!! Maar ik vind je wel een stoer wijf die niet alleen haar man de schuld geeft! Je bent gewoon te lang in hem blijven geloven! Maarrrrrrr...Gezien zijn reactie verdient hij de titel "vader" dus inderdaad niet (zoals Umm al zei, en ik ben het met haar posts eens) als hij zich meteen schikt in zijn lot... Een beetje vent vecht toch in ieder geval voor zijn kinderen zou je zeggen..
Dank julie wel voor jullie lieve woorden !! Heb dat nu wel hard nodig en ze geven me kracht !! Twee weken terug hadden we nog een koopcontract van een woning getekend. We hadden drie dagen bedenktijd om van het contract kosteloos af te komen. WAt ben ik blij dat ik de laatste dag de overeenkomst heb ontbonden. Het was een mooie woning, ook dichtbij school van de kinderen, maar door zijn houding, gedrag, alles bij elkaar durfde ik het toch niet aan om samen met hem gebonden te zijn aan een hypotheek. Dat ontbinden was misschien wel het slimste wat ik de afgelopen jaren heb gedaan, want anders was ik ook mijn leuk huurhuisje kwijt plus al het gestress van het verkopen van de woning en een nieuwe woning zoeken.
Het gaat niet om mijn mening maar feiten (zie de link die umm heeft geplaatst). Is het nou zo moeilijk om toe te geven dat alcohol een harddrug is?
Wij kunnen niet voor jou bepalen of je wel of niet verder gaat met hem, het enigste is dat jij al zelf het antwoord hebt gegeven, alleen je durft niet???? Wat is er erger steeds blijven wantrouwen en iedere keer belazerd worden en je kapot ergeren, of er een punt achter zetten, mediator en advocaat inschakelen en het goed regelen. DIe kleine komt er wel hoor met of zonder hem, je kinderen komen er ook wel met of zonder hem. En gezannik van alles te regelen komt er ook wel. Maar zoals ik al zei, JIJ bent de enigste die weet of je wel of niet verder wilt. Maar jij bent degene die nu bepaalt, ga je er nogmaals voor of kies je eindelijk voor jezelf en zo een fijnere mama bent die standvastig is, want jij bepaald nu al voor je kinderen hoe zij later in een relatie zullen staan. Enne waar jij nu zit heb ik al meer als 10 jaar geleden al meegemaakt. Succes met JOUW keuze, maar denk er aan, die keuze bepaald ook de toekomst van jouw kinderen en hoe zij in relaties zullen staan *edit* zie dat je al weet wat je gaat doen, sterkte enne je komt er wel, en zo komt er ook rust voor jou en de kinderen, en dat geregel, komt ook wel goed.
Ach jee, wat een drama. En wat sneu dat er weer drie kindjes de dupe zijn, waarvan één ongeboren babytje. 😪 Goed dat je man (tijdelijk) de woning verlaat, maar is relatietherapie nog een optie? En heb je in de toekomst kans op een beetje goede baan denk je want de bijstand is ook geen pretje. Veel sterkte en wijsheid toegewenst.
Ik vind het wel een beetje zielig voor je man. Niet negatief bedoeld maar ik zie de toekomst al voor me. Hij geeft zijn gezinsleven door zijn idiote gedrag op om met zijn vrijgezelle vrienden te zuipen. Die vrienden gaan vroeg of laat volwassen worden, relatie aangaan en beginnen met hun gezinsleven en dan gaat je man inzien hoe dom hij is geweest. Hopelijk zal hij het veel eerder inzien en gaat hij er iets aan doen! Heel veel sterkte ts! Is een heel moeilijk besluit en zeker vlak voor een kleintje eraan komt
Herkenbaar verhaal, alleen hebben wij deze problemen gezamelijk opgelost voordat ik zwanger was en trouwde. Ik was heel duidelijk, ik wil niet op zo'n manier samen leven, ik vind mezelf meer waard. Toen was het aan hem om er wat aan te doen, anders kon hij vertrekken. Gelukkig hield hij genoeg van me en wilde hij me niet kwijt, is er wat aan gaan dien. Het blijft een struikelblok maar samen gaat het nu super goed! Mijn advies, kies voor jezelf, je bent meer waard, en dat betekend niet gelijk weg gaan. Maar hem duidelijk aangeven dat hij er aan moet werken, of dat je anders wel weg gaat, of dat hij weg moet. En je daar dan ook aan houden.