Dag meiden, Even een ego-berichtje hoor.. Ben nu ruim 34 weken zwanger en ben het nu al zó zat! We zijn echt ontzettend blij met de zwangerschap en kunnen niet wachten tot de kleine er is, maar pfff.. het is nu al afzien hoor Ik slaap slecht, weet niet hoe ik moet liggen, heb van alles geprobeerd, kussentjes onder m'n buik, tussen de knieën enz. Het helpt niet! Op m'n rug slapen lukt ook niet meer omdat ik het dan benauwd krijg. Dus een goede nachtrust zit er niet in. Dan nog m'n conditie, verschrikkelijk! Heb net was opgehangen en ik ben daardoor gewoon buiten adem! Als ik boodschappen heb gedaan moet ik een uur bijkomen op de bank. Zelfs als ik 's nachts moet plassen (ook zo'n 3x per nacht) kom ik hijgend de slaapkamer weer ingelopen. Wellicht komt dat ook omdat ik zo kortademig ben de laatste weken, ik voel dat de baarmoeder tegen m'n longen aandrukt als ik zit, dus mijn favoriete houding is de laatste tijd onderuitgezakt, maar dat staat zo vreemd als ik op visite ben of visite heb, dus doe ik dat alleen als ik thuis ben. Soms vraag ik me af hoe ik in hemelsnaam de bevalling door moet komen met de conditie die ik nu heb en de kortademigheid! En ook al probeer ik iedere dag zo min mogelijk te doen, tóch heb ik 's avonds last van m'n bekken, ik lijk wel een bejaarde vrouw af en toe.. Geef me een rollator! En sinds een paar dagen krijg ik m'n ringen ook niet zo goed meer om, dus ik hou ook nog een beetje vocht vast :/ Ik zit soms halve dagen te huilen, zomaar, uit het niets. Zit dit stukje ook de typen terwijl de tranen over m'n wangen stromen.. bah! Sorry voor m'n geklaag hoor meiden. Ik weet dat sommige vrouwen het uiteraard veel zwaarder hebben dan ik, en dat ik blij moet zijn dat de zwangerschap tot nu toe 'goed' verloopt, maar toch.. ik ben het zo zat! Wel fijn, zo'n forum, even van me af schrijven. Liefs, Marleen
Heej meis, Ik kan je een hand geven hoor, ben inmiddels 37 weken en het spuuuugzat!!!! Dat mag je best even zeggen. Ik had het ook zo rond de 34 weken dat ik dacht: nu is de lol er wel een beetje af hahaha. Alles kost veel moeite en ik hou super veel vocht vast (bloeddruk is gelukkig goed) dus enkels heb ik al een paar weken niet meer. En lopen doet gewoon zeer. Zo lekker even geklaagd. Nog even volhouden!!! Zet hem op!!! xxx
hoi Nou ik snap je helemaal hoor Zo voel ik me ook al een paar weken. Het kindje is super gewenst maar al vanaf 14 weken loop ik te kloten met mijn bekken en daar ben ik nu zo klaar mee, ik wil mezelf weer zijn. Verder herken ik mezelf helemaal in je verhaal, ondanks dat mijn kleine helemaal is ingedaalt en vast lig ben ik nog steeds heel erg benauwt, had gehoopt dat het minder zou worden maar helaas. Mss kun je nog proberen om een extra kussen onder je hoofd te liggen helpt bij mij wel iets. Even lekker klagen en huilen lucht heerlijk op geeft niets hoor liefs paula
Meiske toch! Wat vervelend allemaal! Lekker even klagen en huilen, lekker doen! Dat mag best hoor! Het is nou eenmaal niet allemaal rozegeur en maneschijn! Sterkte de komende weken! Dikke knuf!!!!!
Hoi, Ik kan je alleen proberen te zeggen dat je echt moet proberen de knop om te zetten. Al die dingen die je noemt heb ik ook best last van maar weet ook dat het maar tijdelijk is en dat ik er even doorheen moet. Heb daarbij ook nog aambeien en erge rugproblemen waardoor ik een hel van een rugpijn heb nu. Benauwd ken ik maar al te goed omdat beeb ook nog in stuit ligt en met mijn hoofd mijn longen verdrukt. Moet echt veel liggen en kan zelf niet veel meer. Zelfs schoenen krijg ik zelf niet meer aan. Maar ondanks dat probeer ik er het beste van te maken. Ga lekker in bad (doodvermoeiend en ben kapot als ik klaar ben met badderen) maar denk dan toch niks moet en alles mag en ga gewoon een poosje liggen tot het weer lukt. Soms roep ik ook dat hij van mij mag komen maar aan de andere kant vind ik de beweging en gerommel in mijn buik ook wel zo bijzonder dat ik er nog steeds van geniet. Misschien toch proberen het positiever te gaan zien want ik merk dat het helpt ondanks alle vervelende bijzaken. Moet nu stoppen want lag even op mijn rug om te typen maar krijg geen lucht meer..... Zucht! Straks komt de kapper dus heb ik weer iets leuks om naar uit te kijken. En als je het zo aanpakt zijn deze weken echt zo om en heb jij je kleintje in je armen!!
Bedankt voor de lieve woorden, meiden! Daarom ben ik ook zo blij met dit forum. Ik heb ook wel momenten dat ik geniet hoor, vind het ook fijn als ik de kleine voel bewegen in m'n buik (al voelt dat soms héél onprettig ) @S0fietje, kan de erge benauwdheid komen door een stuitliggertje dan? Mijn baby ligt ook in een stuit! En ik probeer ook zo vaak mogelijk te ontspannen hoor, ik wil proberen iedere middag even een uurtje te slapen. Hopelijk gaan de laatste weken snel voorbij!
Achjee meid toch!! Ik kan niet zeggen dat ik ewet hoe je je voel want dat weet ik niet.. Ook ik ben nu iets meer dan 34 weken zwanger maar geniet nog steeds... Maar als je er zoveel last van hebt , kan ik me helemaal voorstellen dat je het zat bent!! (en natuurlijk heb ik ook mn dagen dat k er ff klaar mee ben, idd je conditie is niet meer wat het was, ook hier beginnen we vocht vast te houden en een lekkere nacht doorslapen hebben we ook al maaanden niet gedaan) Succes met je laatste loodjes!!
Hoi Marleen, Mij is verteld door de verloskundige dat als je beeb in stuit ligt dat je benauwder kan zijn doordat het hoofd groter en stugger is dan een kontje en dat je longen dan meer in de verdrukking komen. Het getrappel onder in mijn kruis kan ik soms ook wel vervloeken en lig soms echt te gillen omdat het zeer doet. Vooral als hij zich strekt en zich afzet met zijn voeten en zijn hoofd onder mijn ribben duwt. Of als je ook maar iets in je blaas hebt dat hij met zijn voeten lekker op mijn blaas aan het trappelen is. Erg fijn allemaal maar ondanks dat ben ik echt blij met elke beweging en geniet ik er zoveel mogelijk van. Nog even en dan is het weg en voor ons komen er geen kindjes meer dus zal het nooit meer ervaren denk ik dan. Heb zelf ook geprobeerd dutjes te doen maar mij lukt het gewoon niet. Vannacht weer van 3 tot 6.30 uur op de comp zitten spelen maar ondanks de weinige slaap lukt het niet om overdag te slapen. Maar liggen is ook rusten denk ik dan en dan maar lekker jezelf verwennen met badderen en andere middelen. Heerlijk bij mijn ouders eten vanaaf dus hoef ook al niet te koken. Heerlijk toch?
ik snap het hoor!! ik ben nog niet zover en ben het nog niet zat, maar vind het wel zwaar! Het is gewoon een heel gebeuren en denk maar zo die bevalling kost je hoogstens een dag en dan ben je ervan af! vertrouw erop, dat komt echt wel goed. Kun je misschien wat leuks/lekkers voor jezelf doen? Massage, shoppen (daar heb je misschien wel energie voor lunchen?
Een massage is zeker aan te raden idd!! Desnoods door je man/vriend.. Al zijn het je voeten/benen maar Merk zelf dat k daar nu minder vocht vasthou sinds we dit om de dag doen
Ik weet het nog van bij Thirza en toen ging ik vervolgens 2 weken overtijd lopen.... 1 voordeel: straks slaap je, ondanks de nachtvoedingen, weer als een roosje! Ik vond dat echt een heerlijkheid, dat ik, de tijden dat ik KON slapen, dan tenminste ook echt weer sliep. Niet meer wakker liggen van de pijn, kunnen liggen in elke gewenste houding, niet meer elk kwartier naar de wc hoeven, weer gewoon lucht kunnen krijgen... Wat mij wel hielp was half zittend slapen. Stapel kussens in m'n rug, voedingskussen erbij en zo draperen dat ik comfortabel lag, (bijvoorbeeld onder m'n knieen), en dan lukte het nog iets. Of simpelweg op de bank slapen, omdat de steun in m'n rug erg hielp om niet te veel last te hebben van de aambeien. En vooral verder niets moeten en doen wat kan en lukt en waar je zin in hebt. Want hierna zul je je niet snel meer lopen vervelen...
Sorry, maar zit hier een beetje te grinniken... Volgens mij heeft iedereen op het laatst wat jij schrijft. Ik had het ook, zoooooooooo herkenbaar dus. Je lichaam loodst je er wel doorheen hoor: je kan meer dan je denkt, heus! Maar wacht maar tot de kleine er straks echt uit is, dat vond ik zo'n grappige gedachte: je hebt dan straks wel niet meer dat er "iets" op je organen drukt.... Maar wel een huilende wekker die elke drie uur zo'n beetje afgaat, ahum! Hoe moeilijk ook, je hebt nu nog een vorm van vrijheid die je straks wellicht iets gaat missen.... Moet je boodschappen echt plannen en niks gebeuren, want je kleintje wil dan eten / verdroogd worden.... daartegenover staat een liefde die je voelt, zo groot! Nu nog niet te bevatten gewoon, die geeft je alle kracht die je nodig hebt!
Hoewel ik het gevoel niet herken, ondanks de kwaaltjes vind ik zwanger zijn gewoon fijn Ik denk dat je idd allereerst vooral je gevoel moet toelaten en uitspreken en lekker huilen als je daar zin in hebt. Daarnaast proberen je ontspanning te halen uit de rustmomenten ... ik moet eerlijk zeggen dat ik daar wel jaloers op ben hoor, met twee kids zijn die zelfs in mijn verlof sporadisch - lekker lang in bad of op een stoel/krukje onder de douche - mamamassage, in een salon of door je partner - voetenmassage / buikmassage met zwangerschapsolie - lekker lunchen met een vriendin/vriend/ed - boeken lezen (of tijdschriften) - dvd kijken - probeer toch in beweging te blijven, niet door het huis te gaan stofzuigen, maar een klein ommetje buiten, eventueel afsluiten met onder een plaid op een stoel in de zon met een kopje thee en wat lekkers - slaap met een voedingskussen, als je wakker ligt niet gaan liggen woelen maar licht aan en even lezen oid. Desnoods een warme douche nemen (ontspanning) en weer naar bed. Een baby is geweldig, maar ook heel erg zwaar, probeer dus toch zoveel mogelijk te genieten van je rust.