Nee een kindje krijgen is niet vanzelf sprekend, maar dat je familie/man/vriend/vriendin van je houdt is ook niet vanzelf sprekend en tegen degene waar we het meest om geven doen we toch ook vaak lelijk genoeg nietwaar? Dus soms ben je t even zat en dan klaag je, maar dat betekend niet dat je het niet waardeert, koesterd of er heel erg van houdt.....
Ik vind het zoooo raar dat je niet zou mogen klagen over de zwangerschap omdat er helaas andere mensen zijn voor wie alles niet zo vanzelfsprekend is. Ik ben enorm dankbaar voor het (waarschijnlijk) gezonde kindje in mijn buik, maar ik vind zwanger zijn gewoon niet leuk. Al die kwaaltjes en verboden, ik word er narrig van. Doet Niets af aan de liefde voor mijn kind of wat dan ook. Snap dat dit soort topics frustrerend kunnen zijn als je geen kindjes kunt krijgen of zwangerschappen mislopen, maar het weerspiegelt wel het dagelijkse leven. Sorry. Dan moet je er echt niet op klikken.
Ben ik echt helemaal met je eens. Zit het eigenlijk met open mond te lezen. Omdat iemand anders het niet makkelijk heeft, mag iemand die t gemakkelijker heeft nergens over klagen? Dat zou wat zijn. Ik begrijp best wat er bedoeld is, want ik vind het soms ook niet gemakkelijk, heb ook jaren op een zwangerschap gewacht met vruchtbaarheidsbehandelingen bij de 1e, en dit is mijn 2e rotzwangerschap, maar wie ben ik om te zeggen dat iemand anders het makkelijker heeft?! Waar ik dan wel over val zijn opmerkingen als, geloof me mijn zwangerschap is killing (oid, wat ik hierboven las) dan denk ik wel, ik had graag in je schoenen gestaan............... Maar dat iemand niet mag klagen, slaat natuurlijk nergens op. Enne we zitten hier op een zwangerschapsforum, waar kun je beter klagen dan hier?! Zwanger zijn is niet alleen maar mooi en fijn.
Ik heb me altijd afgevraagd, waar staat het geschreven dat je MOET genieten van een zwangerschap? Je mag er toch gewoon een hekel aan hebben, het niks vinden? We zijn toch allemaal verschillende mensen, met verschil in beleving, verschil in omstandigheden etc? We hebben toch ook niet allemaal dezelfde hobby, hetzelfde werk etc. Ik heb de vorige zwangerschap psychisch behoorlijk met mezelf in de knoop gelegen omdat 'men' vond dat ik moest genieten, maar ik kon het gewoon niet. Ik vind het knap en leuk voor alle vrouwen die dat wel kunnen, maar ik hoef het echt niet meer van mezelf. Ik vind het gewoon vreselijk met al die kl*te kwaaltjes. Dat gevoel zit er gewoon en door het af en toe 'hardop' uit te spreken, kan ik er beter mee omgaan. Klagen is heilzaam!
Ik ben de zwangerschap niet zat, wel het moe zijn, constant griep of verkouden zijn, niet met mijn dochter kunnen doen wat ik zou willen, geen energie, misselijk, pijn in mijn rug, bekken etc. Ja, de kwaaltjes ben ik wel zat. En dat mag. Daarom houdt ik het nog wel vol, natuurlijk geef je niet op. En natuurlijk ben ik blij met de zwangerschap, dankbaar dat de beeb het zo goed doet etc. Maar ik vind het soms ook best wel zwaar en dat mag je ook best zeggen, helemaal hier. Daarnaast is 'genieten' iets wat je niet zomaar 'aan' kunt zetten. Het is een gevoel. Je zou er, als het zo ernstig is dat je er daadwerkelijk last van hebt, hulp voor kunnen zoeken, of er over praten en hopen dat het minder wordt maar verder kun je niet zomaar op commando gaan genieten. Ik denk dan altijd aan die reclame van die vrouw die op een verjaardag zit en bij zich zelf denkt; 'Ik MOET dit leuk vinden'. Reclame voor psychische hulp ofzo, weet het niet meer zo. In ieder geval, je MOET niks, je kunt er wel over praten en hopen dat het zo beter gaat. En je mag klagen over je kwaaltjes, betekend niet dat je niet blij bent met je zwangerschap. TS: Succes en praat er (hier) maar lekker over hoor
Vind ook dat veel topics vaak eindigen in discussies en verwijten naar elkaar. Ben het er dan ook mee eens dat als een onderwerp gevoelig kan liggen dat je m dan niet moet gaan lezen. Er worden ook wel eens onderwerpen zoals abortus ed aan gemaakt, nou dan gaat men te keer op elkaar. Ik heb zelf een mk gehad. Daardoor meteen al niet kunnen genieten. door alle klachten die ik nu heb voel ik me echt gewoon k*t en wil liever dat t gister voorbij was dan morgen. Maar ik weet dat dat niet gaat en ben ook echt blij dat tot nu toe ket mn beebje alles goed gaat. Als ik er doorheen zit dan denk ik aan mn beebje, ik klaag dan even en kan er weer een paar dagen tegen aan. En ik vind het fijn te lezen dat meer vrouwen zo denken. Tot 2 weken dacht ik dat ik niet normaal was. Dat ik idd genieten moet. Ben erg blij dat ik toch niet in mijn eentje ben. Ook dit sleept mij er nu wat meer.doorheen.
meng mij verder niet in de discussie, maar wil zeggen dat je het jezelf zo moeilijk maakt om er zo van te balen. Raap jezelf bij elkaar, spreek jezelf goed toe en geniet van die korte tijd dat je zoiets mag meemaken. De meesten ook maar 1 of 2 keer in een leven (op uitzonderingen na) Genieten is misschien niet iets wat je aan kunt zetten, maar blijven hangen in zelfmedelijden is ook geen oplossing (en ik zie dat het er rottiger uitkom dan ik bedoel maar weet het ff niet anders te verwoorden)
Ik wilde geen discussie starten, sorry.. als ik dat geweten had, had ik niet gereageerd. Ik wilde puur en alleen jullie proberen een hart onder de riem te steken en jullie er éven aan te laten herinneren hoe geweldig het wel niet is eigenlijk dat jullie zo'n wondertje in jullie hebben! Ik vind het gewoon zonde als jullie er niet van genieten, gun jullie dat genot. Was niets verwijtends mee bedoeld verder.