Ik heb constant harde buiken. Ik werk nu ook al een week of 6 een heel stuk minder en ben gedeeltelijk ziek gemeld. Dit was wel lastig vol te houden maar het ging net allemaal en ben blij dat ik toch kon gaan werken. Echter de laatste 4 keer werken ben ik 2 keer eerder naar huis gegaan omdat het niet ging en de andere 2 keer ging het ook echt niet goed, de keren daarvoor erg moeizaam maar het ging. Ik heb redelijk actief werk waarbij bukken/strekken/lopen/ rare bewegingen maken/ tillen (wat eigenlijk niet raar is maar nu zo voelt)/sjouwen. Ik heb constant harde buiken achter elkaar (in rust toestand een stuk minder) en op een gegeven moment krampen erbij en ontzettende buikpijn zodat ik niet eens meer kan lopen. De verloskundige zegt zolang de harde buiken en de pijn afnemen in rust is het goed en mag je gewoon doorgaan en is geen rede tot paniek die laat dit dus een beetje aan mijzelf over. Als ik dan even ga zitten en ik sta weer op komt het bijna meteen weer opzetten tot het weer zijn hoogtepunt bereikt en ik weer niks meer kan. Ik zit meer op mijn werk als dat ik wat doe zeg maar. Elke keer even wat doen en hup zitten en dit terwijl mijn diensten al een heel stuk ingekort zijn. Voor mijn collega's is dit ook erg irritant want die moeten zo veel harden werken voor mij en ik voel me echt niet prettig meer. Soms gaat het gewoon wel een groot deel van de dienst goed maar vaak ook echt niet. Ik ben nu in staat om me ziek te melden maar ik durf dat niet zo goed. Omdat ik me eigenlijk geestelijk en lichamelijk super goed voel behalve als ik actief ga doen en die harde buiken weer achter elkaar op komen zetten. En ik vind mijn werk hartstikke leuk ook ben echt blij als ik er weer op uit mag echt super vind ik dit. Ik ben ook een typetje van doorgaan en alsmaar doorgaan en voel me daar normaal gesproken heel fijn bij. Ik durf me niet goed ziek te melden volledig dus omdat ik mijn werk nodig heb, en omdat ik me niet aan wil stellen, collega's niet wil opzadelen met diensten dat er niemand is, emotioneel, en mijn zwaktes toegeven, ik durf het gewoon niet voel me ook een beetje ongeloofwaardig omdat ik me verder zo goed voel en dat ook echt uitstraal mensen zeggen ook constant van wat zie je er goed uit tot die harde buiken aanvallen beginnen. En omdat de verloskundige zegt dat het niet zoveel kwaad kan en je gewoon kan werken. Maar ik merk gewoon echt dat dit actief werk niet goed gaat. Er is geen vervangend werk voor mij beschikbaar. Ook zal ik dan naar de bedrijfsarts moeten en ben bang dat ik niet gelooft wordt en me een beetje aanstel terwijl ik weet dat, dit niet zo is. Moet er ook niet aan denken om thuis te zitten. Vindt het ook gewoon eng om me ziek te melden. Thuis heb ik ook erg vaak harde buiken maar kan ik daarna wel gewoon rustig aan doen want er wordt niks van me verlangt. En omdat ik veel rustiger ben en doe zakken ze dan ook op mijn werk zakt het als ik even zit maar het komt daarna meteen weer opzetten. Kan ik dit maken mij volledig ziek melden hierom? Sorry voor het warrige verhaal maar moest het even kwijt! Bedankt voor het lezen !!
Wat ontzettend vervelend al die harde buiken!! Als ik je verhaal zo lees denk ik die kan dus niet werken als je zoveel harde buiken en pijn hebt!!! Ook kan je nu niet meer doen op je werk wat je zou moeten doen. Als je je ziek meldt hoef je niet bang te zijn dat je collega's met alles opzadelt. Als je je zwanger gerelateerd ziek meiden zal het UWV je opbellen en zal je werkgever 100 procent jouw loon uitbetalen. Ip zouden ze dus hier iemand van kunnen inhuren. Ook niet bang zijn voor de bedrijfsarts meis, ze zijn over algemeen erg voorzichtig met zwangeren. Sterkte!
Wat vervelend zeg! Bekangrijkste is dat je op jezelf let, teveel harde buiken is nooit een goed teken. Volgens mij is je werkgever verplicht om je werkzaamhden aan te passen als je te veel belast wordt door te tillen e.d. http://www.inspectieszw.nl/images/zwangerschap%20en%20arbeid_tcm335-327598.pdf
Ik zou op je werk gaan overleggen. Het lijkt mij wel duidelijk dat je er alles aan doet om lekker te blijven werken, maar ergens is een grens. Geef gewoon aan dat je graag blijft werken, maar dat je minder actief zult moeten zijn om productief te blijven werken. Je werkgever heeft er natuurlijk ook niks aan als je steeds moet gaan zitten omdat je buikpijn/ harde buiken hebt. Als je volledig ziek gemeld bent kun je evt, in overleg, gewoon naar je werk blijven gaan voor vervangende werkzaamheden bijv, en kan je werkgever voor jou iemand anders inzetten aangezien ze daar dan geld voor krijgen. Iemand waar ze dan op kunnen rekenen. (Niet vervelend bedoelt naar jou toe natuurlijk). Als er geen vervangend werk is, kun je misschien boventallig gaan werken. Dan ben je wel vervangen, maar kun je wanneer het goed gaat wel je ei kwijt op je werk en blijf je ook betrokken. Het hangt natuurlijk van je werk en werkgever af of dit haalbaar of handig is. En ja, een bedrijfsarts zul je wellicht moeten bezoeken ivm je klachten en uitval, dat is niet anders. Zoals hierboven ook al gezegd, over het algemeen zijn ze redelijk voorzichtig met zwangeren. Ik ben bij mijn eerste rond week 29 uitgevallen en heb geen bedrijfsarts gezien. Waarschijnlijk, denk ik, omdat het nog maar een aantal weken was voordat ik met verlof ging en het dus relatief weinig zin meer had. Denk vooral aan jezelf, jouw lijf, jouw kind! Succes!
Denk aan jezelf meid! En aan je baby. Jij en je kindje zijn er niet bij gebaat dat je straks vervroegd bevalt of langdurige bedrust krijgt voorgeschreven vanwege al die harde buiken. Ik snap dat je je bezwaart voelt, maar daar moet je overheen stappen. Arbo dienst/UWV is heel schappelijk en voorzichtig met zwangere dames. Je geeft aan : ik kan niet zonder mn werk... hoe bedoel je dat? Financieel hoef je je geen zorgen te maken, dat wordt opgepakt via het UWV. Je krijgt gewoon 100% uitbetaald via je je werkgever, aangezien het zwangerschapsgerelateerde klachten zijn. Sociaal? dan ga je toch regelmatig even een bakje koffie drinken op t werk? naja even je gezicht laten zien enzo.
Die harde buiken geven duidelijk aan dat je rustiger aan moet doen. Je moet goed om jezelf en de kleine denken, dat is zo belangrijk. Heb je geen ruimte op je werk waar je even kan rusten? (je werkgever is verplicht dit voor jou te hebben) Misschien helpt dat al om de dag beter door te komen en voel jij je misschien minder schuldig. Denk er om, als jij niet toegeeft aan de pijnen die je hebt wordt het steeds erger en zul je straks volledig thuis zitten. Daar is je werkgever al helemaal niet blij mee, maar zal wel gevolg zijn van het harde doorwerken. Sterkte