Mijn oudste was ook zo'n modelkind.. heerlijk.. Altijd vrolijk, altijd goed slapen, nooit een druppel van z'n fles laten staan.. En nu wordt hij komende week 4 en is nog steeds zo'n lief, vrolijk en gezellig jongetje.. we hebben gewoon mazzel gehad met hem.. Waren ons er ook wel van bewust dat een tweede vast niet zo makkelijk zou worden, dat kon bijna niet.. en inderdaad.. deze 2 dames zijn een stuk pittiger
Mijn oudste dochter was super makkelijk. Sliep door met 6 wkn. Late voeding eraf met 4,5 mnd. Makkelijk in de omgang. Heel tevreden en vermaakte zich prima in box, wipstoel of op een kleed. Langzaam met kruipen lopen e.d. omdat ze daar gewoon nog geen behoefte aan had. Dus ik hoefde ook niet achter haar aan te lopen en in de gaten te houden. Tweede dochter was een lekkere pittige meid. Sliep door met 11 wkn. Late voeding weet ik niet meer, maar was wel wat later. Deze dame 'oefende' al haar lichamelijk ontwikkelingen en wilde soms dingen te vroeg, terwijl ze er nog niet aan toe was. Dus boos als het niet lukte. Ze werd wat makkelijker toen ze dus idd kon kruipen en op verkenning uit kon. Tja, je hoort vaak, eerste makkelijk dan tweede pittig. Dat kan natuurlijk, maar hoeft niet. Bij mij was het wel zo en dat was even wennen. Maar uiteindelijk zijn je kinderen vanaf het begin al individuen en ga je daar dus mee om. Maar ik gun je best weer zo'n makkelijk kindje hoor
Je hebt de mazzel dat de eerste zo goed slaapt, dat vind ik ook. Onze eerste sliep de nacht door toen ze 2,5 was en dan slechts tot zes uur. Onze tweede is nu 20 maanden en heeft denk ik vijf keer de nacht doorgeslapen, en dan tot vijf uur. Het voordeel van een goed slapend kind is dat je zelf heel uitgerust bent en dus eventueel gedoe met de tweede makkelijker kan opvangen. Slecht slapen is killing, dus jij hebt al een voorsprong t.o.v. moeders met minder goed slapende kinderen, juist fijn!
ik heb 3 kinderen die heel snel doorsliepen (oudste na 3 dagen al als hij de kans kreeg, fijn met stuwing ), alleen jammer dat nr3 dat niet heeft volgehouden haha. Maar ze eten ook alle 3 goed en lusten bijna alles. Geen erge peuterpubers geweest, verwacht het bij de jongste van net 2 eigenlijk ook niet. Liepen vroeg. Vroeg zindelijk (26 en 14 maanden en nu met 24maanden bezig). Ik vind ze over het algemeen echt makkelijk. Maar misschien scheelt het ook een stuk(je) hoe je er zelf tegenover staat. Jongste heeft heel veel nachten tussenin geslapen omdat ze wakker werd, ik vind dat niet erg en denk "ze zal het wel nodig hebben". Ik denk dat als je (onbewust) reageerd met "slaap verd***** nou eens door!" dat het een wisselwerking is, jij ervaart het zwaarder en kind merkt het dat je niet blij bent met hem. Maak je er een strijd van dat hij moet eten of denk je "morgen weer een dag". Hoe ga je om met driftbuien in het openbaar... Maar ondanks dat ik zo denk heb ik wel een kleine angst dat deze wel een radbraker wordt en een niet te corrigeren kind En makkelijke peuters worden moeilijke pubers zeggen ze
Ik herken je verhaal wel in onze dochter. Ze is nu 10 maanden oud maar slaapt vanaf de tweede week door, heeft ons sinds die tijd nooit een slapeloze nacht bezorgd. Is altijd vrolijk, huilt eigenlijk nooit. De verhalen van uren achter elkaar jengelen die kennen we gewoon niet. Ontwikkelt zich goed, loopt overal langsaf, achter haar loopwagen etc. Klimt, klautert er op los. Amuseert zich ook goed alleen. Eten doet ze goed. Enige wat ze niet doet is knuffelen, daar is ze veel te druk voor haha Nu zijn we het traject weer opgestart met de wens voor een tweede en natuurlijk vraag je jezelf wel eens af van, het kan bijna alleen maar "tegenvallen". Want zo makkelijk zul je ze toch geen tweede keer krijgen. Maar goed, je weet het nooit en dat zien we dan ook wel weer. Dan is het alleen maar meegenomen dat onze dochter zo makkelijk is en vind je je weg ook weer in de situatie.
Heel herkenbaar! Onze jongste zoon was een hele lieve, vrolijke baby. Heel makkelijk. En toen werd hij een hele pittige dreumes. Nog steeds lief en vrolijk, maar met fikse driftbuien en een flinke eigen wil. Hij was heel fel richting onze oudste zoon, dat is gelukkig al een stuk beter geworden. Toen onze jongste zoon 1 was, at hij ook echt alles. Zo rond de 2 jaar is dat een tijdje echt minder geweest. En nu gaat het eten weer heel aardig. Ik vond zelf de overgang van 1 naar 2 kinderen best pittig, omdat je je aandacht moet verdelen. Maar daar groei je in en ik heb gretig gebruik gemaakt van familie om te helpen!
Denk dat je zelf wel mag bepalen of het makkelijk of niet makkelijk is, jij bent degene die er dag en nacht bij is. En hoe lief, leuk en aardig ze ook zijn, dat is never nooit 100% van de tijd zo. En die momenten zijn echt pittig maar het hoort erbij. Ik ben nu zwanger van de derde. Heb twee schatten van dochters van 22 maanden en bijna 10 maanden. De eerste maanden beide huilbabies (nr 1 20 uur per dag en nr 2 9-12 uur per dag), maar daarna mag ik echt niet klagen. Toch is het ook wel echt zwaar hoor (ik ben fulltime mama vanwege omstandigheden). Ze zijn 80% van de tijd lief, maar ook echt ondeugend en soms strontvervelend. En als je dan al een dosis gejank om je oren hebt gekregen ben je er echt wel ff klaar mee. Dus daar kan een ander mi niet over oordelen al besef ik me zelf echt wel dat ik op die eerste maanden na wel relatief makkelijke meiden heb, maar ook heel pittige dames. Opmerkingen als 'wacht maar tot de volgende er is' slaan toch nergens op. Je moet je op alles voorbereiden maar het is toch per definitie niet zo dat de volgende dan wel lastiger zal zijn? Ik bereid me wederom voor op een huilbaby en alles wat meevalt valt mee! Laat je niet leiden door wat andere mensen zeggen, je ziet wel wat komen gaat en ook daar zal je je prima mee redden. Besef van het feit dat het ook heel lastig kan worden is goed genoeg toch? En verder open laten ...
Mijn dochter is ook zo'n voorbeeld kind. Ze sliep door met 3 maanden, huilde nauwelijks en vond alles prima. Ook de ontwikkeling ging heel snel. Nu ze bijna 4 is heeft ze wel haar streken natuurlijk maar ze is nog steeds heel makkelijk. Toen kwam ons zoontje......dat is een heel ander verhaal geweest. Heel veel huilen, bijna niet tevreden als baby. Hij sliep pas door met 15 maanden. Langzamere ontwikkeling, had ook veel last van eczeem. Maarna 18 maanden ging het steeds beter. En nu hij 2 is wordt hij steeds makkelijker mede omdat hij nu steeds beter gaat praten en ons ook beter snapt. Hij heeft wel een pittig karakter. Hij eet wel nog steeds heel slecht. Maar het gaat nu veel beter.
Al zou het zo zijn, dat de tweede pittiger is, dan voeg je je er toch wel weer naar. Onze oudste was extreem makkelijk, achteraf gezien lijkt het bijna onmogelijk, denk ik wel eens, sliep goed, at goed (op 1 jaar groenten weigeren na), huilde zelden tot nooit (na zijn geboorte ook maar 1 kik, daarna niet meer), kon hem overal mee naar toe nemen, nooit van slag. De tweede was en is iets pittiger, maar ook niet zo heel erg, eigenlijk is zij ook wel makkelijk. Als baby moesten we haar niet teveel verkassen, dan was ze van slag maar zodra we gewoon haar ritme volgden, in haar eigen bed lieten slapen ging het prima. Toen kwam de derde, en dat is een totaal ander verhaal, die is minimaal 5 keer per dag erg driftig, slaat zijn zus heel erg, heeft verschrikkelijk geslapen, tot 10 maanden was 10 keer per nacht echt geen uitzondering. Nu gaat het gelukkig goed, op een paar keer drama avonden na, maar dat is te overzien. Als je mij van tevoren had gevraagd: zou je dat volhouden? Had ik absoluut 'nee' gezegd. Maar als je er in zit is het zo anders. En ik ben zo gek op hem (net als op de andere kinderen). Hij voegt zoveel toe, ik kan me niet indenken dat hij er niet zou zijn. Dan neem ik zijn pittige karakter voor lief, en geniet er stiekem ook wel van, want het is eigenlijk wel erg leuk, zo'n driftkopje. Hij redt het vast wel in het leven, denk ik altijd maar
Klinkt inderdaad aks een meevaller, of zoals onze uk van 2 zou zeggen bofkont. Onze uk was te vroeg geboren, eenmaal thuis verborgen reflux en hij sliep of huilde,hij slaapt door van 20.00 tot 6.00 sinds hij 2 jaar is. Nu is hij 2.5 en is meestal 1 keer wakker. Elke sprong was hier zooooooooo aanwezig, huilen, tillen, machten wakker, slecht slapen etc. Hij heeft energie voor 10. Daar in tegen we hebben geen saai kind, we vervelen ons nooit met hem, hij heeft een groot inlevingsvermogen, houd van knuffelen, is slim en grappig. Oja niet vergeten dat ik binnen 2 min in slaap val
Ik heb een beetje van beide, terwijl mijn uk pas 3 maanden is. Hele moeilijke begin periode gehad waarin sprake was van zh opname om zijn "slaap probleem te resetten". Hij sliep namelijk niet overdag. Alleen maar huilen en krijsen. Uuuuuren per dag. En ik ook janken. Kma reflux geel zien bv fv Etc. Been there done that....geen leuke periode om terug op te kijken helaas. Overdag is slapen nog een ding. Even uit zijn ritme en het is hommeles. Maar! Veel lachen, nauwelijks echt nauwelijks huilen. Lief ventje is het....altijd vrolijk. En slaapt uit zichzelf ineens van 9 tot half acht..... Heel gevoelig mannetje waar we echt rekening mee moeten houden, maar nu sinds een paar dagen doorslapen is wel even bijtanken. Ik snap je gevoel heel goed, ik heb gezegd als ik opnieuw zo een begin periode krijg....ga ik het er heel moeilijk mee krijgen. Maar je weet het niet he
Komt me bekend voor. Onze 1e was e 'n is nog steeds een goede slaper. Sliep de eerste week al van 2400 tot 7 uur,...nachtvoeding nooit gehad. Stond met 7 maanden al in de box en met eerste verjaardag liep ze los. At en eet nog steeds alles. Wij kregen ook te horen, nou die nachtrust ga je bij de 2de niet krijgen hoor, was gewoon geluk je eerste. Haha ik lach me nu rot...... De eerste 3 weken kwam hij 1x snachts en na de fles viel hij gelijk weer in slaap. kleine man slaapt nu van 20.00 tot 7 uur soms 8 uur. Is altijd vrolijk, huilde alleen bij krampjes...huilt nu dus helemaal niet. Zelfs als hij honger heeft dan maakt hij wel geluid maar geen gehuil of geschreeuw. Beide kids zijn duimers dus snachts eruit voor speentjes hebben wij nooit gehad. Mijn dochter van 5,5 heb ik meer mijn handen vol aan, brutaal/uittesten/discussies dan de jongste.
Klinkt mij heel normaal hoor. Mijn 3 Kinderen slapen alle 3 door van 19.00 tot 7.30 Alle drie ook met ongeveer 6 weken Van 22.30 tot 6.00 En met 8 weken 20.00 tot 8.00 De jongste is nu 3 maanden de middelste 1.5 en de oudste 4. Alle 3 horen we niet Meer na 19.30 heerlijk. Qua eten eet de middelste alles. De oudste de eerste 3 jaar ook maar sinds hij 3 is houd hij niet zo erg Meer van bami nassi pastas met allemaal kleine stukjes Groeten. Zal wel een fase zijn. Tegen mij zeiden mensen ook precies wat ze tegen jou zeiden na de eerste... Na de 2e hoopte ik Dan ook heel erg dat de 3e ook weer een goede slaper Zou zijn en dat is ze gelukkig. Mijn 2e had wel erg veel kramp en huilde veel tijdens voeding de eerste 4 maanden. Dit Viel achteraf pas goed op nu ik mijn 3e heb. Je gaat er gewoon in mee en went aan je kind. Nu zie ik dat mijn 3e nog weer makkelijker is. Als jij er zelf makkelijk in gaat staan komt het zeker goed. Een 2e is sowieso gemakkelijker Dan een eerste omdat je al mama bent van een dreumesje.
Ik denk dat je angsten heel normaal zijn. Ik heb het ook. Mijn dochter was een huilbaby en tot 1,5 jaar konden we eigenlijk nergens met haar heen zonder gehuil. Echt draaaaaama. De nachten gingen wel redelijk, maar de rest Nu is ze een pittige tante, met een heel erg eigen willetje, maar ook supersociaal. Inmiddels ben ik bijna 29 weken zwanger van de tweede en ik ben gewoon bang dat onze tweede nog erger zal zijn dan de eerste. Iedereen stelt me gerust dat het wel mee zal vallen, maar die angst blijft. Overigens had mn zusje een eerste dochtertje dat al makkelijk was, maar die heeft er nu een zoontje bij en die is nog veel makkelijker. Dus dat kan ook nog
Wij hebben het eerste jaar ook meer zitten tobben met de oudste. Opzich een heel lief makkelijk ventje, maar wel gedoe met voeding, had overproductie, met krampjes, huiluurtjes, eczeem, reflux, dus best heel pittig ja. Vanaf 1 a 1.5 vond ik het pas echt makkelijk worden. Had me voor de tweede al helemaal schrap gezet, maar die is nu zoveel makkelijker. Nauwelijks krampjes, spuugt niet, slaapt overal en dan ook langere slaapjes en hij huilt amper tot nu toe.
Je kindje klinkt relatief makkelijk, maar wat is verwend? Alle kindjes hebben makkelijkere en minder makkelijke fases volgens mij. Mijn eerste was een lastige baby. Sliep slecht, had eigenlijk constant mama entertainment nodig. Maar ze was daarentegen een droompeuter en is nu eigenlijk ook een droomkleuter. Ze luistert heel goed, is redelijk (voor een kleuter...) en bijna altijd vrolijk en gezellig. Toch kan het zomaar weer omslaan natuurlijk. Ik zie heel duidelijk dat ze heel erg eigenwijs is. Grote kans dat ze geen droompuber gaat worden... Mn tweede was juist een makkelijke baby. Ze hoefde vrijwel nooit vermaakt te worden en vond alles wel best. Nu is ze toch best een pittig peutertje. Ze is veel wilder en stouter dan haar grote zus. Zo kan bijvoorbeeld nog steeds niet een uurtje even rustig stil zitten in een restaurantje (zonder ipad/telefoon), terwijl haar zus dat veel jonger al wel kon. Dus hoewel ze voor mij altijd een droompeutertje zal blijven is ze het objectief allang niet meer...
Mijn zoon was als baby ook net als jouw dochter. Het ideaal beeld. Echter vanaf zijn 3e jaar verdween het "boeferige" gedrag en werd het ernstiger.... conclusie voor zijn 4e jaar... ADHD. En nu is het een jongen van 11 jaar, vol in zijn pubertijd (ja hij is vroeg), ernstige ADHD en autisme. Ik zal de periode tussen zijn 3e jaar en nu ff voir me houden, maar dat was zeker geen makkelijke periode (en nog steeds niet). Mijn dochter was in het begin ook zo'n makkelijke baby, alleen huilde zij wat meer dan mijn zoon. Zij is nu 6 en een flinke (zacht uitgedrukt) pittige dame die het verwende prinsessengedrag (its my party and i cry if i want too) veel vertoont. Mijn jongste was de lastigste met slapen. Sliep pas door met 6 maanden en heeft de eerste 2-3 maanden eigenlijk alleen bij mij in bed geslapen snachts en overdags in de box/mijn armen). Nu inmiddels 8 maanden en zo'n enorm tevreden en zeer vrolijk mannetje! En ook een snelle jelle qua ontwikkeling net als zijn broer en zus. Hoe zijn karakter zometeen gaat worden moeten we nog afwachten. Maar nu sinds ruim 2 mnd is hij echt een hele makkelijke baby! Wat ik dus bedoel (om een enorm lang verhaal kort te maken), is dat de baby tijd makkelijk kan zijn, maar dat zegt absoluut niks over hoe het kindje is als hij wat groter is Ik had liever gehad dat mijn zoontje een lastige baby was en nu geen adhd/autisme dan hoe de situatie nu is/was.