Nou mn nichtje zat al vanaf heel klein achter de computer te klikken op idd seamstraat en bumba... een kennis is nu ouder en gaat linea rekta van school uit naar huis om maar de hele dag met zn luie reet op de bank te zitten met zn laptop op schoot..daarna komt de wii ach je hebt er geen kind aan...ik weet niet hoor, ik vind het wel gezond dat ze leren buiten spelen, dan maar niet als een schaap achter de rest aan lopen, haten zal ze me echt niet hoor pfff
hmmm sja... ik weet niet hoor. Ik denk er eens over na... stel ik zou werken... bijvoorbeeld 3 dagen per week en mijn kids zouden 3 dagen per week naar een kdv gaan. Dan worden mijn kinderen daar neem ik aan ook vermaakt. Met knutselen/taartjes bakken ofzo, kleien, voorlezen etc. Dat denk ik tenminste want ik weet niet precies wat ze op een kdv doen. Nou werk ik niet, dus dan moet ik mijn kinderen dit zelf aanbieden. Heb zelf niet het gevoel dat ik me in bochten wring. Ik vind het gewoon leuk. Aangezien ik nu dus even niet werk heb ik tijd en energie over en mijn kinderen zijn mijn grootste hobbys. Maar ze kunnen zich ook zelf vermaken hoor. Wat doe je anders als je thuis bent met een peuter? Moet ie zich dan maar de hele dag zelf vermaken? Mijn dochter kan zich echt niet een hele dag zelf vermaken hoor. Die wil dingen laten zien of een boekje samen lezen. Een uurtje ofzo kan wel maar echt niet de hele dag... En ballorig zit hier om de hoek en ik heb een jaarabbonement. Ik zie dat gewoon als binnenspeeltuin. Niet veel anders dan een buitenspeeltuintje. Ze kan er lekker ravotten en mama doet of mee of mama gaat een tijdschrifte lezen ofzo... Moet zeggen dat ik een superactieve dochter heb. Als ik 3 dagen achter elkaar binnen zou zitten met dr dan zou ze alleen nog maar rondjes om de tafel rennen. Ze heeft het ook gewoon nodig om er lekker op uit te gaan. Lekker rennen in het bos ofzo. Lekker dr energie kwijt.
Ik begrijp uit verschillende reacties dat de opmerking over mijn zoon tot zijn 8ste niet achter de computer zetten nogal letterlijk genomen wordt. Er staat bij de opmerking zelf dat dit natuurlijk niet mogelijk is. Wanneer mijn zoon de computer nodig heeft voor school dan zal ik hem daar heus mee helpen etc. Ik bedoel meer dat ik het zelf éigenlijk niet nodig vind.
Dat vraag ik me serieus ook wel af. Ik denk ook dat je er een midden weg in moet vinden. Een tablet voor een kind van 3 vind ik absurd, maar als een ander zich daar goed bij voelt waarom niet? Mijn zoontje interesseert zich er niet voor, hij wil af en toe angry birds op mn telefoon spelen maar meer ook niet. (ik las wel ergens van een kindje die op de laptop(?) met haar vigertje schoof om van foto te verwisselen haha dat doet mijn zoontje ook) Hij vermaakt zich nog goed met ander speelgoed en dat vind ik prima. Ik denk alleen niet dat we er straks nog onderuit kunnen omdat scholen er gewoon steeds meer mee gaan doen. Mijn neefje (6) werkt ook op school af en toe op de pc, dat gaat er gewoon bij horen. Toen ik jong was (ben van '86) hadden we op school ook al een pc waar we af en toe mee werkten. Wij hadden thuis pas laat een pc en dat heb ik wel gemerkt, ik had er echt een achterstand mee op school. Dus ik denk wel dat het goed is als kinderen daar nu op tijd mee leren omgaan, maar 3 vind ik zelf écht te jong. Je moet er een middenweg in vinden, net als ik al las van iemand over tv en vierkante ogen overal waar te voor staat is niet goed
debby, ik zei zoiets en mijn opmerking was idd niet persoonlijk naar jou bedoeld. Ik weet dat er genoeg is wat jij met je kiddies onderneemt, dus ik weet wel dat jij hem niet koopt om je dochter vervolgens de hele dag achter te zetten. Het was meer mijn persoonlijke kijk op een eigen tablet voor een kind, niks meer.
joh, tegenwoordig hebben ze in de kleuterklas een aantal pc´s staan en zijn de schoolborden al niet meer met krijt maar digitaal. Misschien is 3 jaar wel jong om een eigen pc te hebben maar als ik kijk naar mijn kleuter van 4,5 zie ik dat ze er zo veel mee te maken heeft elke dag dat ik haar dus ook gewoon laat ontdekken. En daarnaast is ze verder net als elk kind lekker aan het spelen en sporten. Ik vind het dus wel vreemd dat mensen er zo vreemd over doen terwijl dit zelfs toen ik 12 was al aan de orde was. Ok, geen tablet ha ha.
Het is wel een topic waaruit blijkt dat opvoeden voor iedereen heel persoonlijk is: Ik denk zelf dat balans het sleutelwoord is. Mijn zoon is bijna 4 en ik vind het persoonlijk echt nog niet nodig dat hij een eigen laptop of tablet heeft. Mijn zoon kan prima alleen spelen met duplo, een houten treinbaan en een tent en leeft dan echt in zijn eigen belevingswereld. Maar we spelen ook veel samen. Spelletjes, puzzels... is hij echt dol op. En we zijn veel buiten. Heel soms (echt heel soms) spellen we een spelletje op de Sesamstraatwebsite ed. maar dat houdt hij 10 minuten vol. Waar hij wel bij ontspant is tv kijken. En dat mag hij ook in de ochtend een halfuurtje om rustig te starten en aan het einde van de dag een uurtje voordat hij naar bed gaat. Ja, je moet met je tijd meegaan, maar kinderen moeten ook nog een kind kunnen zijn. En ik ben er echt van overtuigd dat kinderen snel genoeg door hebben hoe een tablet, laptop, smartphone of pc werkt. En het idee dat ieder kind een Nintendo DS moet hebben... dat vind ik persoonlijk dan weer heel bizar.
Ik vind er ook echt wel een verschil in zitten. Voorbeeld: Vriendin van mij zet bewust dr zoontje voor de laptop zodat zij rust heeft. Spelen met speelgoed doet hij niet tis alleen Xbox PC of TV kind was 2,5 en had al een nintendo DS Ging er zelfs mee naar bed!!! Ik vind dat niet nodig en zou dat dus ook niet toelaten. En een keer een spelletje oké en is het nodig voor school ook geen probleem. Maar de hele dag achter pc tv oid nee niet nodig...
Dat is zo. Als je het kunt voorkomen.. Maar goed, mijn dochter mag en kan elke dag veel tv kijken als ze dat zou willen. Ik stel daar geen grenzen aan want ik vind tv niet slecht. Maar ze kijkt sinds haar 4e echt bijna nooit meer. Ze vindt tv kijken saai, Kleuren of met kinderen spelen is veeeeel leuker. En ze heeft wel tv gekeken en ze heeft zeker geen gedrags problemen hoor Ach, iedereen kent haar eigen kind het beste. Julian kijkt echt nooit tv. Ook al zet ik het op. Hij kijkt nog geen minuut en kijkt er daarna niet meer naar om.
Ik heb laatst een heel artikel gelezen over dat kinderen meer leren van het spelen met een verhuisdoos dan met een voorgeprogrammeerd plastic speeltje waar ze zogenaamd slimmer van worden. Bij het spelen met een doos worden kinderen veel meer geprikkeld en hun fantasie wordt aangesproken, bij het spelen met een plastic speeltje weten kinderen op een gegeven moment welk dier welk geluid geeft en ga zo maar door. Het is een automatisme, maar in een andere situatie weten ze het niet meer. Ik heb dit niet zelf verzonnen hoor, gelezen in een vakblad!
Dus als ik het goed begrijp is het tv kijken juist minder geworden toen je dochter ouder werd? Hmm... ik heb juist het idee in mijn hoofd 'geplant' dat het alleen maar erger kan worden als ik er nu geen paal en perk aan stel. Ik heb op zich met tv kijken geen enkel probleem, maar niet de hele dag, en ik merk nu dat mijn zoon er wel erg vaak om zeurt. Nee is dan nee, maar zeuren doet hij alsnog. Maar goed, ik krijg weer hoop na jouw bericht Misschien is het ook deels verveling (hij heeft ook geen broer of zus), en wordt dat minder als hij naar school gaat...? Wie weet.
hier ook niet echt tv grenzen. Of nou ja, als we aan het spelen/bakken/knutselen/lezen zijn dan staat de tv niet aan. Want dan is ze zo snel afgeleid. Maar als ze er om vraagt (mama... mag ik bank liggen, dora kijken?) dan mag dat wel. Maar als ik het dan zat ben (en dat kan na 20 minuten zijn of na 2 uur) dan gaan we gewoon weer even wat anders dan. Hier gaat het eigelijk gewoon natuurlijk.
Ja zo zijn wij vroeger ook opgevoed en ik zie gewoon dat als je veel vrijhgeid geeft binnen bepaalde normen en waarden ( ik ben erg voor fatsoen, sociaal gedrag et cetera..) dat kinderen heel goed zelf kunnen bepalen hoe ze het willen doen. Maar... mijn kinderen zijn er ook geschikt voor. Want we hebben een nichtje die gewoon niks meer doet als ze de tv ziet en er gewoon echt voor gaat zitten en mee wordt gezogen.. Hier dus niet. Isabella doet juist veel knutselen. Met muziek op de achtergrond of soms ook gewoon tekenfilms
oja de tv staat hier dan weer niet de hele dag aan. Maar dat is meer omdat ik zelf een hekel heb aan tv. Kijk zelf ook nooit. Irriteer me aan het geluid er van. Ze mag best kijken, als ze dan echt gaat kijken. Maar komt bijv thomas de trein (vind ze stom zegt ze ) en gaat ze met haar poppen spelen dan gooi ik de tv uit. Ja dan protesteert ze wel een minuutje maar gaat daarna gewoon lief spelen. Als ze dan na een paar uur weer vraagt of ze mag kijken dan mag dat meestal wel. Ik ben gewoon niet van strikt 1 uur per dag ofzo. De ene dag (zoals bijv vandaag) staat ie 20 minuten aan voor het slapengaan en de andere dag staat ie zo 3-4 uur aan. (pyamadagje ofzo als 1 van de 2 niet lekker is, ik denk morgen... kids zijn een beetje uit hun doen van al dat sinterklaasgebeuren) Maar daarna ben ik het ook wel goed zat
Euhm ja, maar dat zeg je toch of begrijp ik het verkeerd? Dat zelfs Sesamstraat de ontwikkeling in de weg staat en dat dat zelfs is aangetoond? (linkje?). Als je het daar niet mee eens zou zijn, zou je dat zeggen toch? Als je niet weet wat een app is, kan je je er ook geen gedegen mening over vormen. Misschien moet je eerst eens zien waar het over gaat. Mijn kind is een buitenkind, net als zijn moeder. Hij helpt mij met de beesten en in de tuin en stampt het liefst met zijn laarzen door de modder en stront. Nogmaals: het is niet of/of. Ik heb een lichamelijk zeer actief kind en ik ben dolblij dat hij zo heerlijk rustig en geconcentreerd een leuk en zinnig spelletje kan doen. Men kan ook te bang zijn en teveel willen begrenzen. Ik ben wat dat betreft heel makkelijk; ik volg de stroom en leef met de dag. Sommige moeders hier doen net of hun kind een potentiele gameverslaafde wordt als ze hun kind 2% van de dag met een tablet-geval laten spelen.
Ik quote even uit de beginpost voor ik aan mijn antwoord begin. Ik vind je niet ouderwets, maar wel wat star in je denken. (Ik loop nu het risico dat het woord "star" zo getypt wat hard en onaardig overkomt. Zo bedoel ik het niet, maar ik kan even geen beter woord bedenken dat uitdrukt wat ik precies bedoel.) Je doet net of het één het ander uitsluit. Volgens mij accepteerden ouders 'vroeger' veel meer dat jun kinderen speelden met wat ze tegenkwamen. Stokjes, steentjes, touwtjes. Kinderen waren vanzelfsprekend veel buiten, omdat daar veel aantrekkelijk materiaal voor handen was. Maar ik vind je star in je denken, als je nu gaat roepen dat alleen die spullen van vroeger goed waren voor de ontwikkeling. Ik denk dat het er niet zozeer om gaat waar een kind mee speelt (zolang het niet te gevaarlijk is). Ik denk wel dat het goed is om een kind de wereld om zich heen te laten ontdekken en te laten spelen en experimenteren met de dingen die ze om zich heen tegen komen. Normaal gesproken zullen kinderen zelf wel zorgen voor voldoende afwisseling. Ze kunnen wel kortdurende 'obsessies' hebben waarin ze steeds hetzelfde willen zien en doen, maar daar aken ze vanzelf op uitgekeken. Duurt dat te lang, dan kun je natuurlijk zelf stimuleren dat ze wat anders gaan doen. Als kinderen van nu de wereld om zich heen ontdekken, komen ze in veel gezinnen vanzelf dingen zoals een tablet of telefoon tegen. En ook die willen ze ontdekken. Laat ze lekker! Mijn zoontje van 14 maanden kan zelf een iPad of iPhone aanzetten en ontgrendelen. Hij vindt het prachtig dat hij door heeft hoe de deurklink werkt. En als hij ons met een vork zite eten wil hij dat nadoen. Waarom zou je een kind wel stimuleren in het nadoen en ontdekken van het één, maar ze weghouden bij het ander? Dat snap ik echt niet. Ik denk dat je dan meer rekening houdt met je eigen aversie van dat soort apparaten, dan net de ontwikkelbehoeften van je kind. Ik vind het niet nodig om speciaal een tablet te kopen voor een jong kind. Als hij de mijne ziet rondslingeren, mag hij er best even mee spelen. Ik houd hem er zeker niet bij weg. Ik zie ook niet zo goed het verschil tussen het samen lezen van een boekje, waarbij we woordjes zeggen of dierengeluiden maken en het spelen met een app waarbij dierengeluiden of woorden voorbij komen. Ik denk niet dat het één beter of slechter is voor de ontwikkeling is dan het ander. En daarnaast gaan we ook ouderwets naar de kinderboerderij, het bos of de speeltuin. We rennen en rollen samen door de woonkamer en doen kiekeboe. Om bij te komen kijken we soms teletubbies of we lezen een boekje of spelen even met de iPad. Daarna zet ik hem even met wat speelgoed in de box of ik geef hem een pollepel en een beslagkom om mee te spelen.
Wat ik trouwens ook wel grappig vind is dat veel mensen schijnen te denken dat gekleurd plastic speelgoed de fantasie niet stimuleert omdat je er maar 1 ding mee kunt doen... Thijmen gebruikt zijn speelgoed praktisch nooit waarvoor het bedoeld is. Hij heeft een toystory computer en dat wordt de bovenkant van een vliegtuig, zijn kruiwagen gebruikt hij als poppenwagen, puzzeldozen worden een toren en ga zo maar door. Fantasie genoeg hoor.