Het inpakken en bedenken wat er allemaal mee moet vind ik nooit fijn, maar eenmaal ter plaatse geniet ik altijd erg van vakantie! Heerlijk niet de dagelijkse beslommeringen en even rust. Nu dit jaar heb ik nog geen idee hoe het zal gaan. Ik zit midden in de scheiding, ben op zoek naar woonruimte...... K kan nu nog niet overzien of een vakantie mogelijk is en daarnaast is het ook best vreemd om nu alleen met de meiden te gaan zonder m'n man. K moet het allemaal eerst maar op me af laten komen. Het wrange is alleen wel dat m'n man al praat over een zomervakantie met zijn nieuwe liefde en de kinderen........... .
Oei, ik ben zo iemand die in haar vakantie al nadenkt over de volgende. Ik zou het echt verschrikkelijk vinden om een jaar niet op vakantie te kunnen. Zou nog liever een jaar geen kleding kopen en leven op brood met pindakaas, bij wijze van spreken. En mijn kinderen zijn bijna nog erger dan ikzelf (man ook trouwens). We zijn net tussen kerst en oud en nieuw 4 dagen met de camper op stap geweest en onze jongste vroeg vanmiddag al wanneer we nou eindelijk weer eens met de camper weggaan. Ik vind het ook niet echt stressen. Ik weet wat er mee moet en waar het ligt. Wel altijd even hard werken om het huis een beetje netjes achter te laten. En bij terugkomst natuurlijk weer een hoop op te ruimen. Maar dat is het meer dan waard en wij zijn ook echt op vakantie zodra de voordeur op slot zit.
Totaal niet herkenbaar gelukkig. Ik leef altijd van de ene naar de andere vakantie en vind het vreselijk als ik niets in het vooruitzicht heb. 😊 Toen mijn zoontje 10 weken was zijn we al met hem naar Frankrijk gegaan. Gelukkig zijn mijn man en kinderen ook met het vakantie-virus besmet dus genieten wij heerlijk met z'n allen.