Ik zie het zo: als jij graag wilt stofzuigen moet je dat gewoon doen als het nodig is. Maar ik geloof niet zo in 'anders went ze er nooit aan'. Op een bepaalde leeftijd kunnen angsten heel intens zijn terwijl ze een half jaar later totaal verdwenen zijn. Om die reden probeerde ik zl wat te ontzien. Ik maakte een gezellig hoekje in de gang met zijn favo speelgoed, kussentjes en wat lekkers en legde uit dat hij daar de stofzuiger niet zo hard hoorde. En ik stofzuigde vaak als mijn man met hem de deur uit ging om de hond uit te laten of zo. En als het dan toch even snel moest, ging ik als een razende ronnie. Dat het binnen 5 minuten klaar was. Op het oog dan Nu stofzuigt hij mee met de handstofzuiger en zingen we liedjes van plezier. Het leukste wat er is. Dat bevestigd mijn gevoel van een fase die vanzelf overgaat. Ook zonder 'laten wennen'.
Dit! Je kind heeft een voor haar gegronde angst voor de stofzuiger. In de voor haar grote wereld maakt dat ding ook gewoon echt herrie. Ik zou als moeder het stofzuigen ook zeker niet willen laten, maar is het een idee de stofzuiger opnieuw aan haar te introduceren op een geleidelijke manier zoals bijvoorbeeld hier boven? Succes!
Pak haar bij de hand/ til haar op en vraag of ze mama wil helpen? Als ze wil helpen en of positief reageert dan kun je zeggen dan gaan we de stofzuiger pakken. En terwijl je dat doet doen alsof het de normaalste zaak van de wereld is waarbij jij haar veilige haven bent. Als ze relaxed reageert even iets leuks: een kusje, een knuffel, een dansje. Vervolgens verder gaan door te vragen of ze de stekker met jou wil pakken.. Misschien de eerste keren niet direct met haar aanzetten, maar haar dan even in de kamer / box laten om te spelen en dat je dan even de ruimtes zuigt waar zij niet is. Als je op het punt komt dat ze hem ook wel met jou wil aanzetten kan je ook vragen of ze samen met mama wil zuigen? In de hoop dat ze hem op den duur ook in de zelfde ruimte accepteert als waar zij is en jij wil stofzuigen? Wellicht als ze samen met jou stofzuigt het zo opeens beu is en haar eigen gangetje gaat en jij door kan stofzuigen? En elke stap die jij verder komt natuurlijk je kind bedanken voor de goede hulp!
Ik denk zeker dat je gelijk hebt dat ze er aan moet wennen. Net als dat ze er aan moet wennen dat je niet altijd beschikbaar bent, dat ze zichzelf wel eens even moet vermaken als jij aan het koken/schoonmaken/iets anders aan het doen bent. Moeilijke van angsten alleen is dat het totaal niet rationeel is. Zelf bang voor spinnen, terwijl ik heus wel weet dat zij waarschijnlijk banger zijn voor mij Ik kan het relativeren, die kleintjes nog niet. En daar hebben ze onze hulp bij nodig. Net als dat ze onze hulp nodig hebben om straks in te zien dat er geen monster onder het bed zit, ze niet door het doucheputje spoelen samen met het water en, in de eerdere fase met verlatingsangst, dat papa en mama heus terugkomen als ze even weg gaan. Op het moment dat je haar angst serieus neemt en er begrip voor toont, haar helpt om 'het monster' tegemoet te treden, help je haar niet alleen haar angst overwinnen maar ook dat ze naar jou toe mag komen met haar angsten en gevoelens en dat jij haar serieus neemt. Dat jij haar helpt om het op te lossen. Nu zijn dat nog 'irrationele' angsten, straks gaat het misschien om gepest worden op school of verliefdheden. Zijn hierboven al mooie tips gegeven om het stapje voor stapje op te bouwen, wie weet kun je daar iets mee
Bedankt voor jullie nuttige reacties. Is wel eens fijn om dingen vanuit een ander perspectief te bekijken. Ik heb een beetje het "niet piepen als er niks aan de hand is" mentaliteit. Daar sta ik opzich ook achter maar besef me door jullie reacties dat ik in sommige gevallen best wat zachter mag zijn. Helemaal niet meer stofzuigen waar mijn dochter bij is, is voor mij geen optie. Maar ik ga zeker wat met jullie tips doen en hopelijk lukt het me haar van haar angst af te helpen!
Ik heb niet alle reacties gelezen maar ik wil wel reageren. Als het gaat om aandacht vragen wbt het eten koken. Daar vind ik dat je gelijk hebt. Ze moet leren dat jij niet de hele dag met haar bezig kunt zijn. Maar wat betreft de stofzuiger vind ik het toch anders. Een van onze zoons heeft als kind ook echt last gehad van harde geluiden. Hem scheren met een tondeuse vond hij al vreselijk. Bij hem deden we tijdens het scheren een koptelefoon op. Van die gehoorbescherming voor bij het klussen. Geen gezicht, maar het hielp. Mijn andere zoon heeft heel gevoelige zintuigen. Al heel jong vroeg hij wat hoor ik? Wat ruik ik? Hij vond ook heel lang de stofzuiger vreselijk, gewoon omdat hij dat geluid heel akelig vond. Al onze kinderen stonden al heel jong bij papa te kijken als hij ging klussen. Hij nog steeds niet. Hij is nu 5 jaar, maar zodra er geboord wordt of er een ander hard geluid is is hij vertrokken. Ik weet niet of je een harde vloer hebt? Want dan kun je ook vegen of zwabberen. Dan kun je 2x per week goed zuigen en de rest met een bezem of zwabber bijhouden.