ik vind het totaal niet ontaard maar snap werkelijk niet waarom je een kindje van 7 maanden al danoontjes en lange vingers zou geven. Je kan op die leeftijd nog zo makkelijk een koekje van goodies zonder suiker geven of een rijstwafel of soepstengel. En als toetje gewoon yoghurt. Die van ons krijgen elke avond yoghurt, vanavond hadden opa en oma danoontjes gekocht en mn zoontje was verdrietig; hij wou griekse yoghurt. Maar goed hij is dan ook totaal geen snoep kont ( Hij is van de plakjes worst en chipjes... )
Lekker makkelijk oordelen zo. Mijn zoontje eet veel fruit en groente Krijgt een soepstengel als tussendoortje maar ook af en toe wel eens een lange vinger. Weet mezelf prima te voeden maar blijkbaar ken je mij en oordeel je daarom zo makkelijk. Heb veel verstand van voeding maar ik hou me er inderdaad niet altijd aan maar dat is zeker geen gemakzucht. Heb een zoontje wat erg hard groeit met name in lengte en hij vraagt gewoon veel voeding en ik bied hem wat hij nodig heeft. Hij is nu bijna 8 maand en al 26 cm gegroeit, was 50 cm bij geboorte.( nu dus al 76 cm )
Goh, jij kan het goed invullen voor een ander... Mijn keuze zou het ook niet zijn, maar jij bent wel erg generaliserend.
Helemaal eens met pantoffelheldin... Ik weet ook prima hoe ik het beste gezond moet eten, maar dat wil niet zeggen dat ik nooit "zondig" Toen ik voor het eerst moeder werd, wilde ik alles perfect volgens "de regeltjes" doen. Het leverde me vooral heel erg veel stress op. Ik was constant alleen maar bezig met hoe gezond en happy mijn kind moest zijn. Helemaal kapot ging ik, toen ze de eerste 3 maanden alles bij elkaar krijste van de krampjes, want ik moest en zou toch borstvoeding geven want dat was het beste. Zodra het arme kind kunstvoeding kreeg was de buikpijn over en kreeg ik een vrolijke baby. Nu vind ik borstvoeding nog steeds heel belangrijk, maar als ik merk dat mijn kind er niet beter mee af is houdt het op. Het is een van de vele voorbeelden. Godzijdank heb ik dat beeld los kunnen laten. Ik ontbijt elke ochtend met mijn zoon op bed. Voor de tv. En als mijn Latte Macchiato op is mag hij mijn lepeltje aflikken en slurpt hij met veel geduld smakelijk de laatste druppel koffie naar binnen en speelt hij minstens een kwartier met mijn kopje en lepeltje en voert hij me hapjes lucht. En als hij heeft uitgeslapen en geen half uur kan wachten met eten tot zijn dagelijkse dosis medicatie op lege maag is ingewerkt omdat hij heel erg veel honger heeft, dan geef ik hem liever een droge boterham dan dat ik hem heel verantwoord laat wachten tot hij melkproducten mag eten (bijv. Boter, melkproducten mogen niet samen met zijn medicijnen) dan krijgt hij een half uurtje later wel een plakje worst uit het vuistje hoor. En een lekker warm flesje thee erbij. Met Teletubbies Ik ben in veel dingen veel relaxter geworden en geloof me, dat is veel beter voor m'n humeur. En ik doe ook niet zo moeilijk over lekkers. Hij krijgt berekoekjes en soms van die kleine rijstwafeltjes net appelsmaak. En hij mag er altijd 2, voor elk handje één. Hij is pakweg 90cm en heeft ietsje ondergewicht. Lang en slank dus, net als papa. Dus ik hoef ook niet zo erg op te letten.
Oh nee hoor! Mijn dochter krijgt mits ze gewoon goed heeft gegeten een toetje. En dat is meestal een danoontje of Paula toetje. Wij eten wel veel groente en fruit. Maar ze eet ook af en toe een chipje, en krijgt ook weleens hagelslag op haar boterham. En als ze friet eet of wat vaker snoept, daar lig ik niet wakker van hoor. Ze is een kind en die mogen echt wel eens wat lekkers.