Een gezin van die grootte is bij uitstek ook een 'team' en dus ook 'team-effort'. Over een stuk belangrijker zaken trouwens dan of er een bal in een net terecht komt . En in reactie op de eerdere posts over 'wat waren jullie afspraken': een tweeling plan je niet (om het maar niet te hebben over dat je een kind sowieso niet écht kunt plannen). Je kunt niet alles wat gebeurt en komt in het leven vooraf plannen en dus geregeld hebben. Natuurlijk is de intentie van wat iemand wil uit het leven zeer belangrijk, maar daar moet, en wil, je als iemands partner en ouder ook zo optimaal mogelijk op inspelen, toch?
Je zeurt helemaal niet, ik zou het niet trekken hoor met 2 van een maand en dan nog 2 oudere kindjes. Ik zou hem juist vriendelijk verzoeken wat meer thuis thuis te zijn. Is heel normaal.
Ook al weet je vooraf dat je een tweeling krijgt, je weet past op het moment dat alles draait hoe het er echt aan toe gaat. Ik heb ook steeds gedacht, oh, dat heb ik wel voor je over, ga jij maar voetballen. Pas als het echt moeilijk/lastig gaat, komt dit ter sprake.
Ja, ik heb er twee, mijn man is 2 keer zoveel weg, dus uhh... Nee hoor, daar gaat het niet om, het gaat er om of je het er van te voren al over hebt gehad of niet.
Als jij één kindje zou hebben, zou ik zeggen ja je zeurt. Ik denk dat het uiteindelijk goed is voor je relatie dat je je eigen dingen houdt. Maar je hebt 4 kindjes en zeker de baby tweeling is gewoon heel pittig. Daar alleen aan heb je je handen al vol. Dus dan lijkt het me voorlopig jammer de bammer voor je man, maar hij zal toch voor zijn gezin moeten kiezen. Ik zou ook erg gepikeerd zijn als hij dat zelf niet in zou zien en er dus van uit gaat dat ie maar even twee keer kan gaan trainen. Maar wat zegt hij er zelf van?
wou je niet aanvallen hoor, maar ik kan me voorstellen dat het heel pittig is. en afspraken die er waren bij 2 kinderen kunnen veranderen als het er ineens 4 worden. ts: ik zou je man vragen om meer thuis te wezen. je hebt nu geen 1 dag meer samen. de kindjes worden snel groot, straks heeft hij er spijt van dat hij alles gemist heeft
Zo vatte ik het ook niet op hoor maar ik denk dat als ts het (te) zwaar vindt zoals het nu is, ze op haar strepen moet gaan staan. Een overspannen moeder heeft niemand wat aan, dat heb ik in mijn gezin wel gezien. En ts, ga je zelf ook wel eens de deur uit, zodat je man voor de kids moet zorgen? Mijn man sport dus erg veel maar als ik een avond weg wil zorgt hij maar dat hij thuis is.
Je hebt samen 4 kinderen dus zorg je er ook samen voor. Ik zou mijn vriend nooit zoveel weg laten gaan, dat doet hij maar als de kids meer voor zichzelf kunnen zorgen en jij niet 100% van de dag achter 4 kindjes alleen aan moet op de dagen/momenten dat hij er niet is. Dat zou ik dus persoonlijk ook echt wel van hem eisen. En de vraag die hierboven ook staat, zorgt hij ook wel eens alleen voor de kids? (alsin; weet hij hoe dat is?).
Ik zou het gesprek open en eerlijk met je man aangaan en aangeven dat je het gewoonweg niet ziet zitten met 4 kids twee avonden in de week en de halve zondag alleen. En dat je het daarnaast ook heel erg belangrijk vind dat er tijd voor het gezin is.. Neem daarbij ook aan dat het echt niet mogelijk is (bijv een deel van de) zaterdag vrij te zijn ipv maandag, want dat zou waarschijnlijk al een stuk idealer zijn met zaterdag als gezinsdag, zondag een voetbalmiddag/avond plus evt 2 anders 1 training. Mijn man traint ook 2 avonden in de week is een derde dag toch wel een uur of 5 weg voor zijn wedstrijd en dan werkt hij nog 2 middag-avonden dus doe zelf met twee kids zo'n 5 van de 7 avonden en dat vind ik behoorlijk pittig. Maar erger zou ik het inderdaad vinden dat er geen mogelijkheid is om iets als gezin te doen. Dat zou echt een no-go zijn hier. Reactie over teamsport wil ik me verder wel bij aansluiten, maar het seizoen is nu nog niet/net begonnen dus lijkt me nog tijdig genoeg eventueel met teamgenoten te praten en aan te geven dat het zo niet gaat werken thuis.
ik vind absoluut niet dat je een zeurvrouw bent. Je hebt 4 kids, dus een gezin en dat gaat bij mij alles. Af een seizoen nu wel of niet begonnen is, jullie hebben SAMEN 4 kinderen onder de 6 . dat is een dagtaak en daar hoor je niet alleen voor te staan als papa er wel kan zijn. Ik snap sowieso al geen snars van het papa MOET voetballen.. op zaterdag/zondag en 2 a 3 x in de week. als ouders Moet je dat alleen voor evt. werk, thats it, de rest is keuze..
Uhm zeuren vind ik een naar woord....het is maar net wat jullie afspraken zijn. Mijn man is altijd fanatiek voetballer geweest en dit ook op topsportnivo gedaan. Was veel van huis. Tim was 2 weken oud toen hij voor 2 weken naar een toernooi moest. Wegens gezondheid kan hij zelf niet meer voetballen, maar traint wel al een jaar een seniorenelftal en komend jaar ook de D1. Zal dus 2 a 3 avonden op het veld staan en op zaterdag en zondag een wedstrijd coachen. Maaaaaar dit is al vanaf het begin van onze relatie en ik WEET dat als ik hem ''dwing'' meer thuis te zijn, hij niet gelukkiger zal worden. Het is een ontzettend lieve man en vader, maar hij heeft dit nodig als uitlaatklep. Zeker als je bedenkt dat hij tot een 1.5 jaar geleden nog zelf fanatiek zelf sporten. En van t een op andere moment dit niet meer kon.
? dat is geen vergelijking. een tweeling is HEEL anders dan een eenling. Bovendien kun je nog zoveel bespreken, de zorg voor een tweeling en daarboven meerdere kids is erg zwaar, ook omdat de kinderen daarboven minder (2x zo weinig) aandacht krijgen en ze dit vaak moeilijk vinden. hierdoor `vervelend` gaan doen, de kinderen als concurentie gaan ervaren. mijn oudste ging tijdens de `eeuwige flesjes`zo noemde ik ze dan maar.. op een gegeven moment de kleintjes slaan. waarom ze de eeuwige flesjes heetten was omdat ik 8 flesjes per kind van 3 kwartier moest geven. reken maar uit. Ik kon het niet alleen af. maar daarnaast was 1 van de tweeling ook lange tijd ernstig ziek dus de situatie was nog anders. met 4 kinderen kun je wel gillend gek worden.
Ik snap jouw gevoel, je zeurt niet maar ik vind dat je je man het niet kan ontzeggen. Zijn sport was er eerst daarna pas het gezin. Daarnaast is voetbal een teamsport en traint iedereen 2x in de week. De voetbalclubs in onze buurt doen dat allemaal. Maar train je standaard maar 1x begin je op de bank. Je schrijft dat hij om 7 uur uit zijn werk komt, eer en dan weg gaat. Is het dan niet zo dat je ze straks sowieso alleen naar bed moet brengen elke dag? Jouw man werkt zo te horen hard, ben jij een thuisblijfmama? Ik kan me dan jouw frustratie wel voorstellen. Maar jouw man geeft naast zijn baan ook ontspanning nodig. Dan is voetbal een ongelukkig gekozen maar die sport was er eerst, je wist waar je aan begon.
Je wist waar je aan begon vind ik wel een beetje overdreven. Dingen kunnen toch veranderen? Mijn man en ikzelf trainden normaal beiden 2-3x in de week, gaven daarnaast voor de fun nog training 2x in de week en speelden ieder een wedstrijd. Is prima, maar toen er kids kwamen ben ik gestopt een tijdje, daarna het trainen geven gestopt, man is een treetje lager gaan spelen en zo had hij evt de vrijheid ipv 2x maar 1x in de week te trainen. Toen TS en haar man elkaar leerden kennen wist ze toch niet dat ze nu 4 kids van 5 en jonger zou hebben waarvan een tweeling?
nououou, ik vind dit wel heel erg kort door de bocht. Iedereen met kinderen weet toch dat alles anders wordt als je vader/moeder wordt en dat je dat je van te voren niet kunt voorstellen? Iedereen moet zich aanpassen aan de nieuwe situatie, ook papa. We moeten allemaal offers maken. Het argument "je wist waar je aan begon" gaat wat mij betreft echt niet op! En bovendien, TS heeft ook ontspanning en vooral HULP nodig naast/met de kinderen. Mijn hemel, het zijn er vier waarvan de jongste twee 1 maand oud! Wij liepen toen nog met beide kids de hele avond met ze te zeulen ivm krampjes, huilen, clusteren. Ik vind dat niet het moment om veel weg te zijn. TS, succes! Je zeurt absoluut niet!
Nou dan gaat hij toch lekker met zijn oudste kinderen voetballen hup, babies in de kinderwagen, flesjes mee. Hij wist waar hij aan begon..
Bedankt voor de reacties, heb gisteren ontzettende bonje gehad met mijn man. Ik vraag dus niet van hem dat hij helemaal stopt met voetbal maar dat hij 1x per week in de avond traint ipv 2x per week. Hij trainde altijd 1x per week maar sinds deze week zit hij in de 'selectie' dus een niveau hoger voor zover ik het goed begrepen heb....hij wil dat niet opgeven en zegt dat ik dat niet van hem mag vragen. Hij zei ook dat ik maar wat vaker de deur uitmoet en dat ik nu zo zeur omdat ik heelde dag thuiszit....met 4 kinderen de deur uitgaan is nu niet echt ontspanning maar meer stress! De baby's moeten inderdaad om de 3 uur gevoed en verschoond worden, baby's drinken erg langzaam dus dat is best tijdrovend. Daarna snel de andere 2 aankleden en hup naar buiten voor een uurtje voordat het tijd ia voor de volgende voeding Mijn man weet inderdaad nog niet wat het is om heel de dag met 4 kinderen thuis te zijn...heb hem al gezegd dat ik 2 dagen in de week heel de dag op stap ga en dat hij dan voor de kleintjes mag zorgen! Ben echt boos Ik wil helemaal niet alleen op stap, wil mijn tijd met het gezin doorbrengen maar hij moet maar voelen hoe het is Wanneer mijn man thuis is helpt hij echt wel met de kinderen, hij staat ook op voorde nachtvoedingen met me En is echt een lieve papa maar als het op voetbal aankomt verdwijnt alle logica draait hij compleet door
Herkenbaar, niet van mijn man, wel van een kennis. Zodra het om voetbal gaat krijgt hij een blinde vlek voor zijn ogen, dat is heilig, zijn alles. Ook zijn zoontje moet het ontgelden, die wilde niet meer (6 jaar) bij een bepaalde club spelen maar van pa moest het; daar zat potentie in. Triest. Mijn man sport ook veel, taekwondo en fitness, al is het de laatste jaren meer fitness. Ik sport ook sinds een maand of 3.5 en hij moet daar tijd voor vrij maken, soms 's avonds. Geluk is dat hij wisseldiensten draait en dus zijn we wel vrij flexibel in tijden zoeken. Mijn kinderen zijn al wat ouders, 4 en 5.5. Ik vond het, toen de jongste een baby was, ook best eens zwaar. Maar mijn man ging pas weg als de oudste goed in dromenland was. Dan had ik enkel de baby en dat ging prima. Ik snap de drive om te sporten, heel erg. Ik voel hem ook dagelijks. Het is heerlijk, geeft je tonnen energie, en verslavend Maar, ik zou, als het mijn man was, hem toch echt aardig doch dwingend verzoeken een oplossing te zoeken, jij gaat eraan onderdoor en ik geef je geen ongelijk: je hebt 4 kinderen onder de 5! Waarvan een tweeling van 1 maand, nou vraag ik je. Uiteraard heeft je man recht op z'n sport, z'n verzetje maar niet te koste van jou. Jij telt ook mee, jij bent net zo belangrijk, al dan niet belangrijker als je ziet wat jij klaarspeelt in je gezin. Petje af!
Denk dat je zeker niet zeurt... Jij hebt vast ook bepaalde hobby's opgegeven voor je kids, dus laat hem ook maar wat opgeven. Misschien kan hij wat lager gaan voetballen zodat ie niet op zondag voetbalt of niet hoeft te trainen ?? Succes meid!
Ik vind niet dat je zeurt hoor, heel begrijpelijk. Mijn man heeft ook werkelijk geen idee omdat hij altijd pas na 21.00 uur thuis komt en de kinderen dan al lang en breed in bed liggen, en dan heb ik maar 3 kinderen en ook nog eens geen tweeling. Misschien zou je kunnen vragen of hij deze eerste maanden in ieder geval even wat kan minderen omdat het nu gewoon erg inspannend is met zoveel voedingen etc.