Hallo, Ik ben nieuw hier en ik vroeg me het volgende af. Mijn man en ik zijn in oktober bezig met de eerste ronde voor een eerste kindje. In augustus ben ik gestopt met de Nuvaring. De eerste maanden heb ik al af en toe van die typische zwangersschapsklachten gehad wat absoluut niet kon, maar ja ontpillen he. Nu gaan we er dus voor. Veel mensen hoor je zeggem dat je er "niet mee bezig" moet zijn. Nu maak ik me er ook niet echt druk om, maar het houdt me wel bezig natuurlijk. Zo'n forum draagt er ook niet echt aan bij. Ik ben nu tegen mijn voornemen in aan het kijken, terwijl ik eigenlijk na mijn ei van mezelf niet mag kijken. Dan ga ik ineens allerlei symptomen herkennen die er niet zijn en dat wil ik dus niet. Nu zijn we deze ronde denk ik echt niet zwanger, want we hebben maar 1 keer geklust. Het kan natuurlijk, maar heb ik voor het eerst nu geen bijverschijnselen meet van de pil of iets wat er op lijkt. Dus we mogen nog wel even doorklussen denk ik Maar goed. Hoe doen jullie dat? "Er niet te veel mee bezig zijn". Doen jullie dat echt of trek je je daar vooral niks van aan en laat je je gedachtes lekker de vrije loop? Ik heb op zich zat andere dingen op mijn agenda staan om mee bezig te zijn, maar het komt toch dagelijks wel een keer voorbij in mijn hoofd. Verder wens ik iedereen veel succes toe en we wachten het maar af.
Oh meid! Ik herken je verhaal hoor! Er niet mee bezig zijn is volgens mij echt onmogelijk! Ook ik denk er iedere dag wel (minimaal) 1 keer aan! Dat hoort er bij denk ik... Het is toch spannend? Wij gaan nu de 3e ronde in en deze keer neem ik me wederom voor er niet zo veel mee bezig te zijn. Ik hoop dat het lukt...
Denk je echt dat t zaadje en t eitje denken: "Ja ze denkt er niet aan, kom op, bevruchten die handel!" Nee denk t niet he? T lukt of t lukt niet, PUNT.
nee maar het schijnt wel dat stress tegen kan werken. zeker als je merkt dat iedereen om je heen zwanger word en jij niet.. na een half jaar ofzo.. dan ga je denk, van is er niks mis met ons? waarom lukt t nou niet.. kun je best onzeker en depri van worden, waardoor het bepaalde dingen in je lichaam kan blokkeren
Ik sluit me aan bij Brabbels quote... bij ons duurtde he wel even en NATUURLIJK ga je er dan steeds meer over nadenken. Dus inplaats van minder eraan denken ga je er elke maand vaker aan denken... En het is bij ons toch gelukt Wat wel een tip is (en misschien bedoelen de meeste mensen dat), dat stress wel invloed heeft op het zwanger worden. Ik heb het bij mezelf ook gezien... . Juist op vakantie werd ik zwanger (en dat heb ik vaker gehoord). Dus mijn tip is, geniet lekker van je kinderwens en alle gezelligheid - met je partner - die er bij komt kijken en neem tijd voor jezelf, relax en maak je niet te druk (stressen over dingen zoals werk etc.). Hopelijk is het voor jullie snel raak!
haha, ja ik ben het wel een beetje eens met Fbdb, maar het blijft lastig. wel geloof ik toch dat heel veel ermee bezig zijn kan leiden tot het af willen dwingen van een zwangerschap (pillen slikken, ovutesten, pendelen, dit forum, letten op symptomen) en ik hoor toch verdacht vaak van mensen dat ze zwanger werden toen ze sort of de handdoek in de ring smeten en dachten: het komt of het komt niet, ik ga niet meer met ovulatietesten werken en het laten komen wanneer het komt. Ikzelf vind dat ook best lastig. Zit nu in ronde zes en nadat ik met mijn lief van de week een zwaar gesprek had over klussen rond de eisprong (bij mannen kan het echt een vreselijke druk opleggen) heb ik besloten om - als ik deze ronde niet zwanger ben het echt even wat minder biologisch te benaderen allemaal. het vrijt gewoon fijner als het niet als doel heeft om te bevruchten, merken wij. misschien dat zoiets toch echt wel van invloed kan zijn. en als dat biologisch gezien bullshit is en het echt geen donder uitmaakt of je er wel of niet veel mee bezig bent, dan is het voor mijn eigen gemoedsrust prettiger om er wat minder mee bezig te zijn.
ja ik herken het ook hoor, het is nu voor ons de derde keer dat we zwanger willen worden (nou ja officieel de tweede keer, onze dochter was een gelukkig ongelukje) en ook ik ben er eigelijk elke keer mee bezig. en ik weet dat het niet moet, maar hoe onmogelijk is dat! maar probeer wel niet obsessief te raken ... ik lees wel eens verhalen hier van sommigen, waarvan ik denk jeetje als je het iets meer los zou laten zou het niet zo beladen zijn en worden, en maak je je zelf niet zo gek. maar idd gezonde spanning en er mee bezig zijn maakt je scherp en houd je scherp, en je weet dan ook waar wanneer en hoezo er iets veranderd in je lichaam. en dan met een beetje geluk heb je dan helemaal geen ovutesten of wat dan ook nodig. dan herken je het van jezelf ook al wel zo. meis sterkte! en heel herkenbaar je verhaal, en het is ook moeilijk om het van je af te zetten, dat kan niet zo maar helemaal. denk ik.
Er mee bezig zijn, of stress is heel wat anders, geloof me. En een half jaar is heel normaal, gemiddeld zelfs 1 jaar. En als er dan bepaalde dingen "blokkeren" zoals jij dat noemt na een half jaar, hoe kan t dan dat mensen zoals ik na 3,5 jaar toch zwanger raken met IVF-ICSI? Je moet eens weten hoe dat wij er mee bezig zijn... Controles, spuiten, punctie,terugplaatsing, enz enz...... Je moest eens weten wat een verdriet en stress er elke maand achter die procedure zit. Sorry als het allemaal een beetje hard overkomt, maar ik denk gewoon echt niet dat t er direct invloed op heeft. Ik ben van mening dat als je gewoon gezond ben, dat je ook als je er mee bezig bent, gewoon zwanger kan raken hoor...... Als er echt iets mis is, en je niet zwanger kan raken, dan heeft er mee bezig zijn er echt geen invloed op.
He Babke, Ten eerste heel veel plezier en succes met proberen zwanger te raken. En voor wat betreft het er niet mee bezig zijn. Ik denk dat dit heel erg moeilijk is. Zelf zeg ik telkens dat ik niet meer hier kom, maar telkens kom ik toch even kijken. Succes,
tja daar heb je een punt. maar dat zijn vruchtbaarheidsbehandelingen. ik heb wel vaker gehoord dat mensen op de natuurlijke manier zwanger worden als ze t los laten.. maar goed ik weet t niet.. hoop dat jij gelijk hebt!
ff offTopic - Dit is niet hard hoor! Zo is het gewoon! Echt fijn dat jullie na alle hectiek mogen aanschuiven bij de juni2012 babies !!! ... En indirect natuurlijk ook een hart onder de riem van TS, omdat ze zich niet schuldig hoeft te voelen wanneer ze er "alweer" aan heeft gedacht.
Idd! Er word al zo snel gezegd dat je er niet aan moet denken. Kom op, dat kan toch niet? Je wilt een lief klein kindje, met inimini handjes en voetjes, zo lief, klein en zacht........... Dat zorgt er toch voor dat je continu met je hoofd in de wolken zit als je besluit er voor te gaan? Had ik tenminste wel in 08.
ik denk dat je er niet niet mee bezig kan zijn! als je graag een kleine wilt dan ben je er altijd mee bezig want als je geen seks hebt op juiste momenten enz word je ook niet zwanger dus je ben er toch mee bezig. en elke maand is het weer spannend of het gelukt is of niet. tegen mij zegt ook iedereen dat ik er niet mee bezig moet zijn..maar ja mn vriendinnen zijn allemaal zwanger of bevallen, mn zussen werden allemaal in ronde 3 zwanger en ik??..
Tsja, ik dacht ook altijd dat het onzin was.. Het kan voor een eicel en zaadcel toch geen verschil maken of je er nou wel of niet mee bezig bent? Maar op een magische manier ben ik 3x zwanger geworden juist toen ik er niet meer mee bezig was.. terwijl mijn man en ik echt niet makkelijk kinderen kunnen krijgen (heel weinig zaad). Maar er ligt een verschil in er mee bezig zijn en er teveel mee bezig zijn. Ik was er teveel mee bezig. Iedere dag dacht ik wat voel ik, wat is mijn temp, hoe lang tot ik kan testen enzovoorts. En voor mijn eisprong oh wanneer moeten we klussen. OP een gegeven moment dacht ik ach.. we maken het gezellig in bed en dat 2x of 3x per week, best.. probeerde daar meer van te genieten en toen was ik ineens zwanger.. Het is niet erg om er mee bezig te zijn.. alleen zou er niet de hele dag mee bezig zijn, niet te veel dat je de rest om je heen vergeet
Nou ik ben ook heerlijk op vakantie geweest al een paar keer en het toen ook echt uit mijn hoofd gehad, maar toch niet zwanger. Je kunt op het juiste moment vrijen en gezond leven maar veel meer kun je op een gegeven moment niet meer doen...zelfs niet met medicijnen..het laatste stukje blijft toch een momentopname, een gelukstreffer, alles moet kloppen. En of je er dan wel of niet mee bezig bent in je hoofd maakt geen zak uit. (Lijkt mij dan he)
Persoonlijk denk ik dat er wel een relatie is tussen hoeveel je er aan denk/mee bezig bent en hoe snel je zwanger wordt... Mijn beste vriendin, mijn zus 2x, mijn schoonzus 2x, vriendin van mijn zwager, mijn nicht... Allemaal dachten ze serieus dat het wel een half jaar zou duren voordat ze een keer zwanger werden. Dus ze begonnen ook met het idee, laten we nu maar alvast beginnen, over een half jaartje gaan we er serieus voor... Maar ze werden allemaal de eerste keer zwanger! Wij hebben al een aantal jaar een sterke kinderwens, maar hadden gewacht tot de meest ideale situatie voor ons (huis, werk, financien). Nu zijn we eindelijk begonnen en gaan we de 3de ronde in...
Hallo Babke, Wij zijn ook bezig voor ons eerste kindje. Ik ben eind juni gestopt met de pil. Zo 1,5 maand voor de vakantie, veel tijd zo je denken. En ze zeggen de meesten schieten raak in de vakantie. Niet dus Zeker omdat we er in de vakantie voor de rest ook niet mee bezig waren. Maar er niet mee bezig zijn? Dat kan ik me niet voorstellen. Onbewust denk je er toch steeds en ben je er toch mee bezig. En er zijn al van die kleine dingen die daar voor zorgen. Mensen die met een kleintje door de winkel lopen. De reclames op de televisie. Kleine kindertjes in de familie hebben (waar je dan ook nog is op past). Soms al doordat mijn bewoners aan mij vragen wanneer ik moeder ga worden. Of collega's die het over de kinderen en klein kinderen hebben. Reclamefolders: zeker nu zo met de sinterklaas in aantocht. Allemaal dingen waar je toch naar gaat kijken. Dan snel nog even in de webwinkels neuzen wat er allemaal te krijgen is.