Hoi dames, Afgelopen zaterdag ben ik naar de begrafenis geweest van de moeder van mijn broer, hij is 19. Ze is niet mijn moeder, maar wel jarenlang mijn stiefmoeder geweest. Ze heeft nog een dochter uit een andere relatie, dat meisje is 14. Met haar heb ik geen contact, met mijn broertje wel. Ik vind het zo erg voor ze, ik weet niet goed hoe ik ermee moet omgaan omdat dit de eerste keer is dat zoiets voorkomt in mijn naaste omgeving, ze had er zelf voor gekozen namelijk. Wat kan ik doen om hem te tonen dat zijn zus er voor hem is? Iemand tips? Wil hem helpen en zijn andere zus ook.
Gewoon vragen. Ik ben er ook heel slecht in en geef altijd aan dat ik mijn best doe maar dat ze gerust mogen aangeven wat ze van mij willen. Wat ik tot nu toe vaak heb gehoord is dat gewoon laten weten middels een kaartje, een telefoontje of desnoods een sms dat je aan ze denkt. Niet alleen nu maar ook over een paar weken. Uit laten huilen, laten praten en gewoon aanwezig zijn wordt toch vaak op prijs gesteld.
Gecondoleerd met dit verlies. Mijn advies is simpel... Door het gewoon tegen ze te zeggen of een mooi kaartje te sturen. Heel veel sterkte.
Het is een hele recente gebeurtenis, dus het kan heel goed dat je broertje er nog niet over kan praten, totdat het verdriet een beetje gezakt is. Ik zou proberen regelmatig te bellen / contact op te nemen, en telkens laten weten dat je er voor hem bent. Verder niet pushen ("praat er nou eens over!"), iedereen rouwt op zijn/haar eigen manier.
Ik denk dat je weinig voor je broer kunt doen, maar laat hem weten dat jullie er voor hem zijn. Regelmatig een telefoontje, kaartje of even langsgaan zodat hij weet dat jullie aan hem denken. En je mag hem idd rustig vragen wat hij wil van jullie. Iedereen verwerkt verdriet anders.