Eerlijk gezegd vind ik (ik hè, mijn mening) dat de maatschappij qua dit soort dingen niet steeds egoïstischer wordt. Wat ik eerder zie is dat verschillende moeders elkaar elkaars opvoedmethode op willen dringen. En dat zie ik ook heel erg vaak hier op het forum...De 1 vind het okay om haar kinderen 5 minuutjes in de auto te laten zitten, waarop de tegenstander hiervan maar door blijft hameren waarom het juist nìet goed is. En daarop blijft te tegenpartij ook weer eindeloos reageren etc.... Als ik ervoor kies om mijn kinderen een paar minuten in de auto te laten zitten, in mijn zicht, dan is dat gewoon MIJN keuze. Als iemand bezorgd is, prima. Maar als ik op zo'n moment toegesproken zou worden door iemand en mij onverantwoordelijk noemt, nou sorry, dan heb ik ook zoiets van, bemoei je toch lekker met je eigen zaken.... Zou ik ze nu een half uur, buiten mijn zicht hebben staan, dan heb je een punt. Maar meteen dat gezeik, omdat iemand anders een andere visie heeft op wat wel of niet kan, daar kan ìk dus niet tegen. Bemoei je met je eigen kinderen, houd je aan je eigen opvoeding, maar stop toch eens met dat gevingerwijs als iemand anders het anders ziet Degenen die mìj hierover zouden veroordelen doen mss wel dingen die ìk niet kan begrijpen en als onverantwoord zie. En zo kun je aan de gang blijven...
lady xochi en tamale, ik ben blij dat ik niet de enige ben. Ik ben blij dat ik het gevoel kan hebben dat ik iig niet alleen aan mezelf denk. Dan maar een bemoeihal, maar als later blijkt dat er toch iets aan de hand was, dan zou ik mijzelf wel voor mn kop kunnen slaan. Dat zal mij niet gebeuren iig. Dan maar een boze moeder, dat kan ik wel hebben. Het gaat mij helemaal niet om die ouders, maar om het welzijn van de kinderen. Vanochtend toevallig nog zo'n situatie. Een kindje in een kinderwagen dat niet vastzat en niet wilde blijven zitten. Hij hing letterlijk ondersteboven en boog nog verder naar voren. Ik stond ernaast en zag hem zo uit die wagen glijden met zn hoofd naar beneden, ik kon hem net tegenhouden, mama stond 2 rekken verderop. Ze kwam meteen aanlopen en gelukkig waardeerde ze enorm dat haar zoontje nu niet met zn hoofd op de grond geknald is. En was het er niet zo een die zo snel op haar teentjes getrapt is, net zoals 80% hier. Ook zij heeft van te voren ws gedacht dat ze het wel onder controle had en dat het wel even kon. Ze zal hem iig niet zo gezet hebben met het idee dat het wel fout kon gaan, want ik neem aan dat zij ook het beste met haar kindje voorhad. Toch had dit hartstikke fout kunnen gaan.
Nou Tulip, er is wel even een verschil tussen een kindje die niet goed vastzit in de buggy die jij even helpt wat ieder ander ook zou doen in dit topic lijkt mij, ik wel iig of iemand die de politie opbelt omdat er een kindje 5 min. in de auto wacht. Als de ts niet had gebelt en gewoon tegen de moeder had gezegd waren er al hele andere reactie's gekomen denk ik, denk ook niet dat iemand dan boos zou worden als het diegene overkomt En over de opmerking dat 80% op zijn teentjes is getrapt, lees je eigen reactie's eens na je lijkt er zelf ook bij te horen.
Maar dit is toch een direct gevaarlijke situatie? Natuurlijk grijp je dan in, wanneer je dat op dat moment nìet doet, ja dan ben je egoïstisch bezig...Maar ik vraag me af of je die moeder ook had aangesproken op het feit dat die gordels niet vastzaten, als het kindje gewoon heel rustig in dat wagentje had gezeten? En als je dat wel had gedaan, had de moeder dat wss niet zo goed opgevat als in de situatie die jij nu schetst en had je haar wel op haar "teentjes getrapt" Deze situatie geeft wel weer dat iedereen anders denkt over gevaarlijke handelingen. Mss dat de moeder in questi dan weer voor geen goud haar kind eventjes alleen in de auto laat...
nee natuurlijk niet en jij slaat de spijker nu precies op zn kop. Als ik een kindje alleen in de auto vind en het duurt mij te lang, dan bel ik de politie niet om te zeggen wat een slechte moeder dat is, maar voor de veiligheid van de kindjes. Omdat ik dat dus een gevaarlijke situatie vind. Als die moeder komt ga ik ook echt niet zeggen: "wat ben jij een onverantwoordelijk mens" o.i.d. Maar ik zeg dan, "ja, ik ben maar even blijven staan omdat ik de kindjes alleen zag zitten". Zij kan mij dan vertellen dat ze het wel vond kunnen en dan houdt het voor mij op. Ik heb nergens gezegd dat ik die moeder de les ga wijzen, maar ik zal doen wat ik nodig acht, en dat betekend als het mij te lang duurt dat ik dan misschien de politie bel. Bloem, dat bedoelde ik dus met "op de teentjes getrapt". Ik en die moeder kunnen het nog steeds niet eens zijn, maar ze kan ook waarderen dat ik op haar kindjes gelet heb. Wat gevaarlijk is is idd voor iedereen anders. Maar als ik in mijn ogen een extreme situatie zie, dus voor mij kindjes alleen in een auto waar niemand bij is, dan zal ik daarnaar handelen. Niet door iemand de les te lezen, maar om de veiligheid te waarborgen.
Dat pleit alleen maar voor je Maar nog zal ik het zeer overdreven vinden, dat als ik mijn kinderen een paar minuten alleen laat in de auto, ìn mijn zicht, dat een ander daar dan wat van meent te moeten zeggen...Ik ben me namelijk zelf ook zeer bewust van de veiligheid van mijn eigen kinderen en die paar minuutjes vind ik persoonlijk niet onverantwoord. Dat ik samen met mijn kinderen wordt aangereden als ik op de stoep loop, is vele malen groter, dan dat er wat gebeurt in die paar minuten.... En dat is dus mijn mening, heeft niets met op m'n teentjes getrapt voelen te maken. Ik wil gewoon niet dat een wildvreemde zich op dàt moment met mij bemoeit. Tenzij ik ze dus een half uur laat zitten en ik in geen velden en wegen te bekennen ben, dàn heb je punt en als-je-blieft bel dan de politie, want in dat geval ben ik ècht fout bezig.....
Wat dat betreft ben ik het helemaal met je eens Tulip en het is wat anders dat je op het kindje let omdat het je niet lekker zit dan dat je gelijk aan de tel. hangt met de politie na een paar minuten zonder dat er een gevaarlijke situatie is. Was dit gebeurt in de snikhete zon en er zat een knalrood benauwd kindje in had iedereen uit dit topic gelijk de politie gebelt, sterker nog, ik had gekeken waarmee ik een ruit in kon slaan om het kindje uit de auto te krijgen.
Volgens mij had ik al 4 x gezegd dat ik inderdaad wat te snel de politie heb gebeld he? Ik zou het toch in een volgende keer weer doen. De kinderen waren naar mij idee niet in het zicht van de moeder, er zat een los en het duurde langer dan een paar minuutjes. Anyway, thanks voor de reacties meiden. Volgens mij is het topic wel uitgediscussieerd (is dat een woord ).
Klopt wat je nu zegt. Er werd dan ook vaak de schouders opgehaald en gezegd "Ieder huisje zijn kruisje". Bijvoorbeeld in het geval van huiselijk geweld. En vroeger was het ook veel normaler om je kinderen een fysieke straf te geven, die in deze tijd zonder aarzeling 'kindermishandeling' wordt genoemd. Dat was toen gewoon. Hey Mams, sorry hoor, als je echt het idee kreeg dat ik jou persoonlijk aanviel. Dat was dus echt niet mijn bedoeling. Ik vind het jammer dat je toch dat idee kreeg, ondanks dat ik er specifiek bij had gezegd dat het niet naar jou gericht was. Dat is overigens ook niet het geval hieronder, maar je zei iets, wat mij op een goed tegenargument brengt. Is dus puur 'for the sake of argument' Zou je dat dan ook écht doen? Misschien JIJ wel, maar er zijn echt weinig mensen die dat doen. Als je net zelf klaar bent met boodschappen doen en onderweg naar huis bent? Kijk, als je zelf de stad in gaat en je komt een half uur later toch weer zelf terug bij je auto, oké, maar wie gaat er daadwerkelijk eerst naar huis om een half uur later terug te gaan? Bijna niemand. En waarom niet? Mensen denken er niet meer aan. Dat ten eerste. En als ze er al aan denken, dan nemen ze aan dat de ouders tegen die tijd wel weer terug zijn. Of dat iemand anders dan wel in heeft gegrepen. De kans is ook véél groter dat dat het geval is, dus helemaal geen verkeerde conclusie. Maar wie gaat er daadwerkelijk na een half uur weer terug? Nee, ik zie het juist NIET zwart-wit. Ik zei "Ja, en wat is realistisch en wanneer is het wantrouwend?" juist omdat er een heel groot grijs gebied tussen zit.
Leuk dat je dat nu als voorbeeld geeft. Stel, je ziet een kindje rustig in de wagen zitten, gordels niet om. Jij zegt niets, want anders ben je een bemoeial, en er is ook geen direct gevaar. Moeder winkelt verder, en één gangpad verder, waar toevallig niet een oplettende klant of medewerker staat, gebeurt het dan toch: Kindje ziet iets, helt naar voren en BOEM! Hoe denken jullie dan over deze situatie? We een opmerking maken over de gordel (kan ook op een niet-beschuldigende toon) en het risico nemen om voor bemoeial uitgemaakt te worden, of niks doen en het risico voor moeder en kind laten?
Ik heb het niet over eerst naar huis gaan en dan weer terug gaan. Maar als ik bijvoorbeeld bij het uit de auto stappen een kindje alleen in de auto zie, en dat kindje zit er nog alleen in die auto wanneer ik terugkomt van het boodschappen. Met dat laatste heb je ook wel weer een punt. No hard feelings
Toch ook even een reactie. Want ik zou mijn kinderen nooit alleen in auto laten zitten. Dit is namelijk met mijn vroegere buurjongen gebeurd. Ouders hebben 3 kinderen in de auto laten zitten, terwijl ze spullen uit huis halen. Middelste meisje (volgens mij was ze rond een jaar of 4) draaide terwijl broertje van 2 het hoofd uit het raam had het raam dicht. Je raadt het al: buurjongetje van 2 is hieraan overleden. Ook zat er nog een ouder broertje van 6 jaar in de auto. Dus daarom mensen, laat aub kinderen niet alleen achter in de auto! TS overbezorgd, denk dat jullie mijn antwoord nu wel weten. NIET DUS.
Gelukkig Maar dan nog... Je weet niet of papa of mama in de tussentijd dan toevallig al een paar keer terug is geweest... Aan de andere kant kan het ook zo zijn dat wanneer je er pas 5 minuten naast staat, het best wel eens kan zijn dat de ouders al een uur weg zijn. Ik lees hier vaak dat ze het kindje makkelijke laten liggen 'als het net lekker slaapt'. Kan ik me voorstellen, maar van buitenaf zie je niet of het slaapt, of dat het bewusteloos is. En om met andere woorden nog maar eens in herhaling te vallen: Ik reageer dan liever een keer te veel 'voor niks', dan dat ik denk: 'Och, het kindje slaapt vast gewoon en de moeder is zo terug' en de volgende dag lees je in de krant........ Het gebeurt wel eens dat een ouder de kleine achterin vergeet, niet als ze gaan shoppen, maar gaan werken bijvoorbeeld. En misschien werkt die wel in/naast het winkelcentrum of de supermarkt waar jij die auto ziet staan. Of er kan wat gebeurd zijn... Het is dan niet eens dat ik uitga van het slechtste van de mens, maar van omstandigheden. Als je in die gevallen de politie hebt gebeld en die traceren de ouder, denk ik dat ze maar wat dankbaar zijn! En als het in zulke gevallen te laat is, wat ook wel eens gebeurd helaas, hoeveel mensen denk je dan dat er aan voorbij zijn gelopen met de gedachte 'de moeder zal zo wel weer terug zijn' of 'ik bemoei me er niet mee'? Het is gewoon heel moeilijk om te bepalen wanneer je wel en wanneer je niet iets moet zeggen of doen. Helemáál doordat voor iedereen de grenzen anders liggen. Ja, ik vind (mijn mening) het ondoordacht of misschien zelfs naïef van een ouder als ze denken 'dat het wel even kan', want de kans dát er iets gebeurt is misschien wel klein, maar de gevolgen kunnen desastreus zijn. (En kans x gevolgen = risico ) Mijn mening is dat je, als je het kunt voorkomen, zo weinig mogelijk dat risico neemt. Maar dat is één punt (en dat is waar helaas de discussie door verhit is geraakt). En ander punt is dat je als voorbijganger de complete situatie niet kunt overzien. Waar is de ouder en hoe lang is die al weg? Je moet op basis van je observaties en inschatting van risico een beslissing maken. Hoe ziet het kind er uit? Hoe lang weet ik in ieder geval zeker dat het kind al alleen is? En wat kan er gebeuren of gebeurd zijn? Ik ga wat dat betreft wel vaak uit van worst case scenario én van mijn eigen principes. Dat is in dat geval: Karretje wegbrengen kan nog. Of staan kletsen op 10 meter van de auto. Dus dan wacht ik een paar minuten. Vijf misschien? TS heeft denk ik hetzelfde gedaan en naar haar mening was 5 minuten lang genoeg (op dat moment, later is ze daarop terug gekomen). Nou, en dan is mijn mening dus: Beter een keer te veel de politie bellen. En waarom ben ik zo fel in deze discussie? Om twee redenen: 1) Ik hoop dat een aantal mensen die meelezen de volgende keer bij de winkel staan en twijfelen of ze hun kind er in moeten laten, het toch meenemen. 2) Ik hoop dat een aantal mensen die meelezen en een keer een kind in de auto zien zitten, even blijven wachten, proberen de situatie in te schatten en indien zij dat nodig achten, de politie bellen of de moeder aanspreken. Dat kan overigens ook op een niet-beschuldigende toon. Ik ben bang dat het wel belerend overkomt, maar daar trek ik me echt niets van aan. Maar bijvoorbeeld: Ja, ik zag een kindje in de auto zitten, dus ik denk, ik blijf even wachten tot de ouders terug zijn, want ja, je weet niet of er misschien iets gebeurd is of zo. Als mensen wat meer op elkaar letten en voor elkaar zorgen, dan wordt de wereld volgens mij net ietsje beter.
wat vreselijk zeg. Dat kan hier gelukkig niet gebeuren want als de kids in de auto zitten zitten ze vast in de gordels en staat de motor uit dus kunnen de ramen niet bediend worden.
Maar er zijn nog genoeg auto's waar je nog je achterramen open kunt draaien. Niet alle auto's hebben electrische ramen. Ook kunnen je kinderen de gordel altijd nog zelf los maken en het gebeurd vaak op de momenten dat je het niet verwacht. Maar voor de rest is de keus aan iedereen zelf wat ze doen. Maar ik zal het nooit doen.
Mijn kinderen zaten op een gegeven moment ook niet meer in de gordel, vond dat bij onze kinderwagen niet nodig. Waren ze denk ik wel iets ouder btw. Ik kan je vertellen dat ik errug kwaad was geworden als een of andere bemoeial me daarop had aangesproken.
Ik heb Sasha nog nooit in de auto alleen laten zitten, laten we dat wel even zeggen. Ook omdat ze nog maar alleen is, met 2 kids weet ik het niet. Maar ik vind het ook een beetje overdreven, zou ook behoorlijk pissed zijn, als ze meteen de politie hadden gebeld. Komt inderdaad over als perfect mum. Ik las ook iemand over een kindje dat bijna fataal werd bij een tankstation. Als je het van de andere kant bekijkt: Misschien mag ze blij zijn, dat ze haar zoontje in de auto heeft laten zitten! Straks was ze net bezig om d'r zoontje in het stoeltje te zetten, gordels zaten nog niet eens vast en hij klapt erbovenop, dan werd het mannetje wel door de auto gelanceerd en wat er dan met die moeder was gebeurd? (dit is allemaal als, als, als)