Ja dat is hier ook. Wij wonen in een hofje met een bocht waar je niks ziet door grote heggen die er staan. Scheuren ze altijd het bochtje om terwijl onder andere hun eigen kinderen daar altijd spelen. Daar zeg ik wel wat van!!!
Ik had het laatst in de Ikea. Met 5 man breeduit als een stel slakken lopen, zonder dat je er dan voorbij kan. Pardon roep ik, maar ze horen het al luid kakelend natuurlijk niet. Er kijkt er eentje om en ik zucht express wat harder. "Je mag het wel vragen hoor als je er langs wilt". I.p.v. even netjes opzij te gaan en de andere dames er op te wijzen, nee hoor, nog zo'n opmerking ook. Ik vroeg of ze wat aan d'r oren mankeerde waarop ze me raar aankeek. Toen ben ik verder gelopen. In de AH laatst ook. Ik stond m'n paar boodschapjes uit m'n mandje al op de band te zetten, er was niemand voor me. Ik kijk weer op en er loopt zo een wat oudere kerel voorbij die niet het fatsoen had even te vragen of hij voor mocht en dacht dat hij met z'n ene boodschapje het recht had om nog even voor te piepen. Ik zeg dat ik het behoorlijk bijdehand vind. Zegt 'ie nog: Heb je er last van dan ? Ja natuurlijk! De cassiere keek hulpeloos naar mij. Ze had zoiets van: Ja, moet ik nu met 'm afrekenen of niet. Nou, meneer smeet z'n centjes al op de balie. Wat een aso's lopen er toch rond!
Ik heb ook al zoveel meegemaakt en kan er soms best wel eens gefrustreert van raken. Zo niet heel erg boos. Soms zeg ik er wat van, maar ik probeer eerst een beetje in te schatten wat voor persoon het is tegen wie ik wat wil zeggen. Als je hoort dat mensen er soms voor worden neergeslagen als ze iemand ergens op aan spreken. Soms het leven moeten laten omdat iemand even niet tegen ''commentaar'' kan. Ik ben er soms gewoon een beetje bang door geworden. Zo ben ik mijn man een aantal jaar geleden bijna kwijtgeraakt. Hij kwam met een heel verhaal thuis die dag. Er stond een auto op het fietspad. De eigenaar hing uit het raampje met iemand te kletsen. Manlief kon er nog maar nét langs met zijn fiets. In het voorbijgaan schudde hij alleen even een beetje afkeurend zijn hoofd en fietste door. Niet eens oogcontact gemaakt. 2 seconden later moest hij fietsen voor zijn leven en met fiets en al door de bosjes een parkeerplaats op stuiteren en bovenop een geparkeerde auto landen. En dit alles omdat die persoon het niet kon hebben dat er ''commentaar'' was op zijn handelen en mijn man wel eventjes van zijn fiets af zou rijden. Vervolgens is de auto weggescheurd. Geen tijd gehad om een kenteken te zien. Manlief gelukkig alleen maar onder de blauwe plekken. Voor hetzelfde geld was het allemaal anders afgelopen... Ik wil er daarom maar niet al te vaak aan denken... Maar waar gáát het toch allemaal over?! Iedereen zou eens wat meer respect voor elkaar en andermans eigendommen moeten hebben én bovenal eens een stuk meer geduld moeten zien op te brengen! Een beetje meer geven dan nemen.
Even terugkomend op het zebrapad: Vijf maanden cel voor doodrijden meisje - Binnenland | Het laatste nieuws uit Nederland leest u op Telegraaf.nl [binnenland] Vijf maanden cel voor doodrijden meisje LELYSTAD - Een 23-jarige man uit Lelystad die vorig jaar november een meisje doodreed op een zebrapad in Lelystad, is woensdag door de rechtbank in zijn woonplaats veroordeeld tot 5 maanden cel. Mourad El M. reed volgens de rechtbank zeer onvoorzichtig en onoplettend toen hij het 14-jarige meisje schepte. Onderzoek wees uit dat hij minstens 71 kilometer reed, terwijl het al donker was en er op de betreffende weg een maximumsnelheid geldt van 50 kilometer per uur. Ondanks dat El M de situatie kende en er met oranje knipperlichten werd gewaarschuwd voor de oversteekplaats, nam hij geen gas terug.
ach dat is de nederlandse wet. zo krom als ik weet niet wat. maar TS, je bent niet TE aardig hoor. je gedraagt je zoals het hoort. het meeste doe ik ook, behalve betreffende een parkeerplek. dan blijf ik soms bezig er 1 te vinden. en ik ben al geen held in het inparkeren. en wat betreft de ouderen: ja die zijn echt hondsbrutaal en denken dat ze alles mogen. jaren geleden had ik dat in de bus. het was redelijk druk en ik zat vooraan. komt er een oudje binnen gelopen, betaald, kijkt mij aan en zegt "opstaan ik ben oud en ik mag dus zitten" ik ben niet opgestaan, maar heb droog gezegd dat ik voor mijn plek heb betaald. normaal ben ik altijd een van de eersten die staat voor oudere mensen, gehandicapten of zwangere vrouwen, maar als ze op die manier hun plek willen krijgen zijn ze bij mij toch wel aan het verkeerde adres. ik kreeg nog gelijk van de buschauffeur en andere omstanders ook
Nou, in onze straat staat een basisschool en sommige kinderen worden dan met de auto gebracht... maar die ouders, die zo lekker veilig hun kinderen naar school willen brengen, die scheuren zo hard! in een woonerf! Dat is pas aso! Laatst was ik met mijn dochter van 3 in de supermarkt en ze liep voor een oudere meneer langs die in een schap aan het kijken was. Ik zeg tegen haar: als je ergens langs wil, moet je altijd even achter iemand langs lopen. Zegt die man, nou geeft niet hoor, de meesten doen dat toch niet en zij is nog klein. Dus ik zeg, ja maar ik leer het liever nu dan dat het te laat is. Een andere keer in de supermarkt sta ik gebukt bij een schap om iets op een verpakking te kunnen lezen. Schuin achter mij stond ook iemand Komt er wijf aan met een winkelkarretje, begint verschrikkelijk te zuchten en loopt vervolgens zo expres tegen mij aan met dat winkelkarretje. Toen ben ik wel echt even kwaad geworden, heb twee weken een blauwe plek op mijn bovenbeen gehad. Toen heb ik ook echt gezegd dat ze best wel even mocht vragen of ze er langs mocht. Want dat schijnt ook een trend te zijn, als je er niet langs kan heel erg geërgerd gaan staan zuchten en niks zeggen. Vooral vrouwen hebben daar last van. Beleefd iets vragen is er niet meer bij.