toch is het voor mannen ook niet makkelijk en weten zij zich ook geen houding te geven. mijn man is ook een beetje zo al moet ik zeggen dat hij nu bij de tweede meer betrokken lijkt. soms moet ik mezelf terug fluiten bijv bij ons ik heb hg en ben daarvoor ook opgenomne geweesd tuurlijk krijgt hij hulp van familie maar hij moest werken na het werk voor mijn zoontje zorgen huishouden doen en mij op zoeken in het ziekenhuis. dit zijn praktiche dingen maar daarnaast maakte hij zich ook nog eens heel erg zorgen over mij en de baby in mij. mijn reactie waren niet altijd leuk voor hem en ok hij mag ook wel eens slikken maar ik ook wel eens toch. ik ben ook best trots op mijn man hoe hij er zich doorheen slaat en laat hem soms gewoon ook even zijn frustratie uiten geef hem dan een compliment of vertel dat ik hem ook begrijp en zeg dat het voor ons beide moeilijk is. dat helpt echt heel goed want dan luiteren we echt even naar elkaars dingen die we moeilijk vinden en kunnen we daar beide rekening mee houden.