Tja als t niet een wekelijks terugkerend ding is zou ik t laten rusten. Gaat dit heel vaak zo dan zou ik met elkaar in gesprek gaan, maar dan kan een uitkomst ook zijn dat jullie het gewoon niet met elkaar eens zijn over dit soort dingen en dus allebei eater bij de wijn moeten doen. Ik snap hem ook wel, dat als je weet dat ze zo omhoog zitten dat je dan toch uiteindelijk gaat. Aanvulling: ik snap best dat t je in eerste instantie helemaal verkeerd schiet hoor, maar ik merk zelf dat ik later dan toch nuchterder en anders naar de dingen ga kijken
Ik sta meer te kijken van het feit dat ze z'n antwoord niet respecteren en maar door blijven gaan tot hij 'ja' zegt. Daarmee gaan ze over zijn en jouw grenzen.
Als hij bij dat bedrijf zou werken of als het bedrijf van zijn familie is zou ik het begrijpen, maar dit snap ik niet. Nee is nee.
Oh maar dat veranderd de zaak compleet voor mij. Als het bedrijf van je ouders was zou ik kunnen snappen. Maar nu niet. Ze maken gewoon gigantisch misbruik van hem. Ze weten dat hij toch wel komt als de nood aan de man is. Zo zullen ze nooit het echte probleem gaan oplossen.
Ik ook hoor, ik kan er enorm van genieten maar als het op zo'n manier moet zoals het nu bij TS gebeurd dan zou ik ook niet echt heel erg kunnen genieten, zou mij dan alleen maar ergeren aan het feit hoe het allemaal is gegaan. Heb zooooo'n hekel aan van die principe kwesties, bah!
Ik zou sowieso tegen je man zeggen dat hij voortaan duidelijker moet zijn; nee is nee en nee blijft nee. Nu laat hij zich na 2x zeuren alsnog overhalen.... volgende keer gaan ze dus wederom lopen zeuren totdat hij ja zegt. Verder zou ik me er niet al te druk om maken als het niet iedere week gebeurt...
Tja... ik kom uit een horecafamilie en zo gaat dat dus. Alle zaken zijn verkocht, maar anders had ik toch echt met regelmaat achter de bar, in de bediening of in de keuken gestaan. Ik heb weken gehad dat ik op mijn eigen werk (in een restaurant) gebeld werd door mijn moeder dat er de volgende ochtend een taxi voor de deur zou staan zodat ik kon openen, geen vraag, gewoon een mededeling... dat deden we dan ook gewoon. Ik snap wel dat je het vervelend vindt hoor, maar ik begrijp je man zoo goed, het is niet anders, dat doe je gewoon. Ook omdat horeca niet helemaal voelt als werk, maar je er ook veel plezier heb. En ik neem aan dat hij gewoon betaald wordt, dus een leuk extraatje toch?
Maar dan heb je het over een familie bedrijf, dat is logische dat je elkaar dan helpt maar dat is in TS dr geval helemaal niet eens aan de orde. Hij valt in voor de baas van zijn vader. Say What? En dan nog vragen via zijn ouders ook, niet eens even netjes zelf contact opnemen. Weird.
Ik snap je helemaal.Als jd samen al plannen hebt gemaakt, is het toch logisch dat je je daar beiden aanhoud. Dit heeft alles met respect te maken. (Of beter gezegd gebrek daaraan)
De manier waarom vind ik niet oke. Maar wel lief dat hij toch gaat helpen, blijkbaar zit het werk nog in zijn hart. Morgen benoemen dat je het op deze manier niet prettig vind.
Ook dit vind ik alles behalve getuigen van een goede verstandhouding en respect. TS, ik vind niet dat je zeut. Ik zou ook niet tevreden zijn met deze gebrekkige communicatie.
Ik vind niet dat je zeurt! Ik snap je zelfs heel goed. Ik snap sowieso zn ouders niet dat ze het blijven vragen! En als je erop heb gerekend op een avond gezellig samen, snap ik dat het tegenvalt. Ik zou dan ook niet van mn avond genieten en met een rot gevoel thuis zitten!
Ik ben het met @Debaky eens. Ik zou ook not amused zijn. Ik sta ervan te kijken dat je hierom al een zeikerd gevonden wordt? Ik heb soms het idee dat je helemaal niks meer van je partner mag verwachten of aangeven dat je iets niet wil hebben. Wat een asomoeder ook trouwens, dat ze toch belt nadat er al 2 x nee gezegd is. Ik zou iig op korte termijn een gesprek voeren samen. Dat hij geen nee tegen zn ouders kan zeggen lijkt mij dan vaker een probleem worden. Ik begrijp dat het voor hem moeilijker nee zeggen tegen zn ouders is dan tegen een "vreemde" collega, maar dan moet hij goed nadenken of dat het zo nog werkt? Hij kan ook niet verwachten dat jij dat altijd accepteert. Een practische oplossing is misschien dat jullie een aantal vrij avonden "blokkeren". Dat hij op die avonden echt geen werk aanneemt.
Ik vind dat je zeurt. Zou ik zelf ook kunnen doen, met name als ik bijna ongesteld moet worden. Dan kan ik ook zo - vind ik later dan - overdreven reageren haha. Jullie hebben net vakantie gehad. Dus zo te lezen al een hoop tijd samen gehad. En zo te lezen wil jouw vriend wel werken, maar zegt hij tot twee keer toe nee omdat JIJ het niet wilt hebben. Dus hij wil jou pleasen. Blijkbaar is het zo onwijs druk dat jouw ouders zich genoodzaakt voelen om een derde keer te gaan vragen. Oké, baas dient eigenlijk zelf het probleem om te lossen, maar zo te lezen hebben jouw schoonouders echt hart voor de zaak. Als jouw vriend wil gaan is dat zijn keuze. Hij kan zich verplicht voelen naar zijn ouders toe of het misschien ook wel erg leuk vinden om daar te werken en jij vind het niet leuk. Tsja, Ik denk dat dat een gesprek altijd goed is, maar kijk ook kritisch naar jouw rol: geef jij jouw vriend voldoende de keuze om te doen wat hij het liefst doet? Hij verdient nu wat extra geld. Als jij die wassen er ff vlot door heen trekt hebben jullie snel weer tijd (en geld dankzij jouw vriend ) om leuke dingen te doen.
Ik vind dat wel grensoverschrijdend, om het een paar keer te vragen als iemand nee heeft gezegd. Ik vind ook dat je niet per definitie een belangrijke reden nodig moet hebben om nee te zeggen. Zeker niet voor iemand die je werkgever niet is. Het is niet alsof hij verder nooit komt helpen. Zo te lezen springt hij regelmatig bij. Soms mag je ook gewoon een keer nee zeggen. Ik zou het echt irritant vinden als je twee keer nee zegt en ze het nog een keer gaan proberen.
Eens met debaky en tuc. Dat ts net op vakantie is geweest staat hier helemaal buiten vindt ik. Feit is gewoon dat zijn ouders/baas het woord nee niet respecteren/accepteren en door blijven drammen tot er wordt toegegeven. Erg respectloos naar je eigen zoon toe. Verder zou het een idee wezen om samen om tafel te gaan en bijv af te spreken dat hij niet vaker dan een x aantal dagen in de maand daar staat te helpen. Duidelijk voor iedereen.