Ben ik nou zo'n zeur? (Felicitaties)

Ik heb ook een tijdje weinig contact gehad met een vriendin. Dat liep even zo, en dat was niet erg. Nu is dat contact weer helemaal op en top terug! Ik vind het ook niet altijd zo dat bij weinig contact er maar een eind aan de vriendschap moet komen. Als het maar tweezijdig is en jullie je er beide tevreden over zijn!

Ik vind een verjaardag ook wel wat anders dan een geboorte! En geen tijd voor een kaartje vind ik geen excuus. Dan maak je maar tijd! Ik vind een mail dan ook meer zeggen dan een krabbel op hyves ofzo. Dat telt voor mij eigenlijk ook niet echt!

Ik heb wel eens met mensen gehad die een kleine gekregen hadden dat ik er ook pas na 6 weken naar toe ging. Maar zij staan ook niet extreem dichtbij, de kerst zat er tussen en door het soort contact vond ik niet dat wij als één van de eersten op de stoep moesten staan.
Maar met vrienden en familie waar je normaal regelmatig mee omgaat zou ik ook snel op de stoep staan hoor!

Bescherm jezelf voor dit soort dingen en stel je verwachtingen bij of laat het voor wat het is. Maar steek er niet te veel energie in!

 

ik ken het gevoel ja.
van "vrienden" en van familie.
geen geboortekaart, geen verjaardagskaart voor zijn 1ste verjaardag, of te druk om te komen.
kwats gewoon, het is een kleine moeite en tegenwoordig kan je zekfs via inet greetz.nl een kaart sturen, hoef je er niet eens voor weg.

ik heb die mensen ook gedeleted hoor, dus je bent geen zeikerd.

 

Wij hadden dat bij vrienden van mijn man,

Zijn beste vriend kwam 2 maanden na de geboorte een keertje kijken. Ook weinig interesse getoond in die periode ervoor. Nou weet ik dat het bij mannen misschien anders ligt, maar het deed hem best zeer. Nu is die vriendschap trouwens ook zo goed als over.

 

Toen mijn dochter werd geboren heb ik van alle mensen die ik een kaart heb gestuurd , een kaartje of bezoekje gehad.
Ongeveer 3 maanden is mijn zoontje geboren en heb net zoveel kaartjes verstuurd maar helaas van sommige mensen hebben we helemaal niks gehoord. We werden nog niet eens gefeliciteerd toen we ze tegen kwamen op straat.
Denken die mensen dan echt "ach het is de tweede en we blijven niet bezig?!"
Zit niet te wachten op kadootjes maar een kaartje had leuk geweest en lijkt me een kleine moeite,toch?!
Het voelt rot maar zet er wel een streep onder en heb inmiddels ook wat mensen van msn afgegooid. Als je niet eens het fatsoen hebt om een kaartje te sturen dan ben je voor mij ook geen drol meer waard! Zo leer je wel je familie/ "vrienden " kennen.

 

Nou ik (vooral mijn man) ken het gevoel.

De zus van mijn man is niet geweest, vorige week een feestje gehad van zijn kant van de familie en zijn zus heeft ons gewoon totaal genegeerd.

wij hebben 9,5 jaar gewacht op ons wonder, dus doet best zeer dat ze niet eens even een hand kunnen geven,

probleem is ze is 6 jaar ouder, en der leven lang al jaloers op broertje lief, en nu ook op mij en ons zoontje, alles wat tussen haar en haar moeder staat is te veel.

helaas kan ze zelf ook niet makkelijk kinderen krijgen, bij ons is het naar jaren gelukt, bij haar nog niet. en ik snap dat het moeilijk is, maar wij kennen het gevoel mijn broerjte heeft 2 kinderen en ja ik vond dat ook moeilijk toen die tijd, maar er voor weglopen heeft geen zin. maar ik ben vrij nuchter en vind dat omdat het bij je zelf niet even goed lukt, je het een ander niet mag misgunnen, en dat doet mijn man zijn zus helaas wel.

ze kan het een ander niet gunnen omdat het bij haar niet zo makkelijk lukt, en dat is jammer.

tuurlijk en ook hier neefjes en nichtjes van mijn kant die roepen, ik bel je morgen voor een afsrpaak, morgen is ondertussen een paar weken geleden. ik leg me er maar bij neer en onthoud het gewoon, 1 nichtje is nu zelf zwanger, dus dan zal ze zelf voelen hoe jammer het is als mensen zulke dingen roepen en het niet doen.

toch ga ik er niet wakker van liggen hoor,

 

nee hoor je bent geen zeur. je mag toch wel een felicitatie verwachten. een kind krijgen is iets heel moois en belangrijks voor de ouders. ik zou ze erop aan spreken hoe je je voelt.
ik herken het wel een beetje. op het moment dat emma geopereerd moest worden hoorde ik van een vriendin ook zeer weinig. voelde me in de steek gelaten. ik heb nu geen contact meer met haar en hoef dat ook niet meer (er waren ook andere dingen)

 

Meid je bent helemaal geen zeur hoor. Zulke mensen zijn het niet waard om zich jullie vrienden te mogen noemen. Een verjaardag vergeten a la maar bij de geboorte van je kindje niks laten horen is echt een puur egoistische en lakse actie. Had ze je trouwens in haar "ik heb het zo druk" krabbel alsnog gefeliciteerd? Ik heb het ook met een paar mensen gehad. Prima maar als wij volgens jaar trouwen hoeven we ze ook niet op onze bruiloft te hebben. Trouwens nog gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochtertje

 

Pfft nou dan konden ze van mij helemaal de boom in, dit is ronduit asociaal. Jammer dat je er zo achter moet komen dat het geen echte vrienden zijn maar goed zulke mensen kan je maar beter kwijt dan rijk zijn moet je maar denken

 

Allereerst: Van harte gefeliciteerd!

Enne, je zeikt echt niet, hoor...
Mijn neef is in maart papa geworden. Toen het zoontje twee dagen oud was stond ik daar om de kleine te zien.
Mijn dochter is in juli geboren en vorige week zondag zijn ze op kraamvisite gekomen. Ik weet dat mijn neef het heel erg vond en dat zijn vrouw er de oorzaak van is (wil nooit naar zijn familie gaan), maar toch werd ik hier behoorlijk boos om. Zij zullen het wel voelen als er bij hen nog eens iets gebeurd.

Een verjaardag is idd wel helemaal anders als een geboorte. Wanneer we een geboortekaartje krijgen, stuur ik minstens een kaartje. Maar een verjaardag schiet hier ook wel eens vantussen. Tenzij we uitgenodigd worden op het feestje.
Ik heb 31 neven en nichten + hun kids. Dat kan ik niet allemaal zo onthouden, hoor
Met een geboorte stuur je een aankondiging. Wel, meestal. Mijn schoonzus liep maanden te zeiken dat we geen cadeau hadden gestuurd toen haar zoontje werd geboren. We kregen pas 3 dagen later te horen dat hij geboren was en dan nog van mijn schoonmoeder. Zelf hebben ze nooit aangekondigd dat ze een zoontje hadden. Geen kaartje, mail, sms. Ja, dan kunnen ze ook de boom in, hoor.

 

Ohoo! Wat erg dat ze niets hebben laten weten en dat je het 3 dagen later van je schoonmoeder moest horen...!

 

Vervelend he die mensen. Maar je weet wel hoe de relatie nu echt is tussen jou en die vrienden.
Ik ben 5 weken geleden bevallen en ik zag vandaag voor de eerste keer mijn zwager. Hij is niet langs geweest op kraamvisite. En heeft ons vandaag ook niet gefeliciteerd. En ook niet even in de wagen gekeken waar hij in lag te slapen. Ik kan er best boos om worden. Maar ach ik moeit er maar boven staan.

 

Welnee, je zeurt helemaal niet.
Blijkbaar heeft ze wel tijd om op Hyves te zitten, in die tijd had ze ook een kaartje kunnen schrijven of even op kunnen bellen. Blijkbaar interesseert het haar geen moer. Ik zou er geen energie meer in steken, dat zijn mensen waar je toch niets aan hebt.

 

Als ze 'ja hoor, alleen een beetje druk' kunnen krabbelen, hadden ze zo'n maandje terug ook kunnen krabbelen: 'gefelicteerd met de geboorte van jullie dochter!'

Dan was het misschien wat minder pijnlijk geweest...

Maar dit soort dingen hebben wij ook meegemaakt. Van de een kan je het beter hebben dan van de ander, maar er zijn hier ook wel wat vriendschappen door verloren gegaan... het zij zo, jammer dan, ga ik verder niet meer mee zitten.

 

Absoluut zeur je niet. Je bent trots op je kindje en wilt het graag met iedereen laten kennis maken. En juist van mensen waarvan je het niet verwacht, krijg je dan geen of slechts een lauwe reactie.

Ik geloof dat iedereen wel van die teleurstellende reacties moet verwerken.
Een goede vriend van m'n man is ook nog nooit bij Jesse wezen kijken, en hij wordt volgende maand al twee jaar! Z'n vrouw kwam ik laatst nog tegen maar die deed net of ze me niet zag!

't Zal dus wel nooit meer echt gezellig worden, denk ik zo.
Maar aan de andere kant weer heel verrassende leuke reacties van kanten waarvan ik het niet verwachtte.
Ik ga nu investeren in mensen die wel belangstelling tonen.

 

merk wel dat een 2de voor sommige minder belangrijk is.. en dat je dan ook minder bezoek krijgt.. al vind ik het van sommige niet erg dat ze niet zijn langs geweest

 

Heel begrijpelijk, hier ook hetzelfde.

Bij mijn zoontje had ik ook gedacht dat er best veel mensen zouden komen, veels te veel kraampresentjes gekocht dus kon zeker de helft weggooien. Nu bij mijn dochter had ik er maar 25 ofzo besteld en hier heb ik er maar 5 ofzo van uitgedeeld.

Mijn ooms en tantes en neven en nichten zijn allemaal niet op kraamvisite geweest, hebben wel een kaartje gestuurd, maar toch. Bij de 1e zijn ze allemaal wel geweest, dus kiwi heb ook het idee dat ze mijn dochtertje niet meer belangrijk vinden ofzo omdat het de 2e is, vraag me de laatste tijd trouwens af of ze me miscchien zielig vonden toen mijn zoontje werd geboren, want mij vader was toen net 5 maanden overleden.
Ben er nu ook helemaal klaar mee