Rollen behang aub!!!!!!!!!! gisteren was een goede dag vandaag aaarghhhh nu weer voor straf op de trap gezeten. meneenr vond het grappig om bovenop zijn kleine broertjes hoofd te gaan zitten dus mathijs straf en Luuk een bult op zijn kop :S
Hallo, het is zo een beetje de leeftijd hoor. Dit jaar een half jaar een een peuterklas gestaan en ze willen gewoon testen wat nu wel en niet kan. Het is zeker en vast niet jou schuld, gewoon zo verder doen zou ik zeggen!
Ik ga eens achter dat boek aan; screamfree parenting, dat eerder genoemd werd.... Ik herken hier echt veel, hier een bijna 4 jarige die echt aan school toe is maar tot na de zomervakantie moet wachten, een bijna 2,5 jarige die zijn eigen wil aan het verkennen is en zie banner voor nr. 3. Over het algemeeen trek ik het prima en lukt het wel om de boel in goede banen te leiden, maar als iedereen moe is en dwars.....Juist als je zelf moe bent is het lastiger om de grenzen duidelijk te houden, ik denk dan al snel, nou vooruit, maarja, dan is het eind zoek en daar is niemand bij gebaat. Mijn gouden tip: extra tijd als het de pan uit dreigt te lopen, dus als er één flipt op schoot en praten over wat er gebeurd. Dus de situatie benoemen en het gevoel van het kind erbij. En toch je eigen grens vasthouden.
weet je ik probeer dat vaak maar hij luisterd gewoon niet naar me...soms denk ik echt dat ie het gewoon niet snapt of dat ik turks tegen hem praat maar hij is echt niet geintresseerd in wat ik te zeggen heb op dat ogenblik :S
Dan is het nog tijd voor de grenzen of de 'straf', en naderhand nog een keer kroelen/uitpraten. Lijkt me tenminste. Superlastig en irritant he!
Oja, weet je wat ook helpt; zelf naar opvoedprogramma's kijken, nu komt bijv. Eerste hulp bij opvoeden regelmatig op tv. Ik kijk daar vooral naar om te zien dat het nog véél erger kan en dus best meevalt hier, haha! En soms zit er ook wel wat bruikbaars bij aan tips. Ik denk dat iedereen wel eens het gevoel heeft een slechte moeder te zijn, maar zoals al eerder hier genoemd; het feit dat je erover nadenkt bewijst het tegendeel!
Herkenbaar hoor! Mijn zoontje van 3 (aug 4) kan ook zo zijn. Het is een super lief joch maar kan zo snel boos zijn. Hij wil altijd met zijn zus spelen maar kan in echt 3 tellen weer boos op haar zijn omdat ze niet speelt zoals hij het wil. Maar ja het arme ding is 2 en snapt nog niet alles wat hij wil. Ik ben hier redelijk consequent denk ik zelf (en hoor ik ook wel van anderen) en dat helpt wel redelijk maar er zijn ook dagen (soms weken) bij dat ie gewoon geen oren lijkt te hebben. Ik denk dat hij echt heel erg klaar is voor school! Dus ik hoop dat het dan gewoon een beetje rustiger is in huis. Wat ik dan wel weer leuk vind is dat ik vorige week in het dorp wel 3 verschillende complimentjes van mensen kreeg in de winkel dat het zulke lieve rustige kinderen zijn...dat zie je niet vaak meer zei een van hen...hahaha ze moesten eens weten! Nee ja gelukkig is het gedrag alleen thuis zo en niet op het kdv of iets dergelijks. Tja hij voelt zich blijkbaar erg veilig thuis om zich zo te gedragen. Nou waarschijnlijk heb je niks aan dit bericht maar ik wilde je even laten weten dat het gelukkig niet zo is dat het alleen bij jou zo is. Komt goed!! Oja en ik verhef mijn stem heus wel eens als ik het op het einde van de dag echt beu ben.....moet het AMK nu wel gebeld worden? Suc6 met je lieve mannetje!
OOK hier ook herkenbaar...... inclusief het gevoel...... zo jammer dat je alles maar tig keer achter elkaar moet zeggen en dat er alleen reactie komt als je het even duidelijk benadrukt... en dus het gevoel hebt.. dat je heel de dag alleen maar aan t corrigeren bent...
ik vraag altijd..": Waarom moet mama dat nu 3x keer zeggen..??" waarop kleuter zegt: Nee mama, het was twee keer.... :xgrrrrrr. maw.. hij had me WEL gehoord... (hij heeft sinds januari buisjes..) (al moet ik dan ook wel stiekem beetje lachen om de reactie...)
lees hier trouwens bij verschillenden: dat hij/zij is aan school toe.... (dat dacht ik hier ook... maar helaas... dat is dus niet de oplossing..... , hahaha... denk ik waarschuw even... )
Ik vind het heel herkenbaar hoor. Hier een droppie van 3,5 jaar. Het is een schatje, maar luisteren ho maar... Ik merk dat ik er dan af en toe ook een beetje doorheen zit. Na weet ik hoeveel keer corrigeren weet ik het dan ook niet meer.. Ondertussen kan ik heel boos kijken, en dan weet ze wel hoe laat het is. Ik zet haar nu gewoon op haar kamer, leg uit waarom ze naar boven moet en ze weet dat ze weer beneden mag komen als ze weer kan luisteren. werkt hier prima. En 's avonds voor ze naar bed gaat spreken we altijd samen de dag nog even door. Als ik dan weet dat ik anders had moeten reageren omdat ik bijv. iets harder ging praten (nee, niet schreeuwen) dan de bedoeling was, dan noem ik het dan nog even.