hier ook, toen leah in het begin kon staan en aan de kleine tafel stond (met haar handjes op tafel als steun) en mijn schoonmoeder was hier, ging ze helemaal moeilijk zitten op de bank, om haar armen aan beide kanten langs leah te doen, zodat als ze viel, ze haar gelijk had leah heeft het wel een tijdje gehad dat ze keihard begon te huilen als ze op haar kont viel? gewoon van schrik denk ik. tot ze haar vriendje een paar keer heeft zien vallen op zijn kont en hij lachend overeind kwam. nu vind ze dat ook niet meer erg. ik zeg ook meestal: boem. en als ze echt huilt troots ik haar. het gaat nu wel al beter met oma's en opa's die zich druk maken om vallen. en hoesten, leah is een paar keer goed verkouden geweest als ze dan hoestte kwam er af en toe ook slijm op (daarom hoestte ze, omdat dat in de weg zat) dan riepen vriend en ik in koor: oh goed zo. (zo van: dat is eruit) maar anderen gingen heel zielig doen. dan vind ze het zelf ook zielig worden. das niet handig.
wij zijn ook zoals jullie hoor, jeetje als je voor elk dingetje al moet gaan rennen wat doe je dan als ze echt pijn heeft??
ik heb niet alles gelezen, maar wil even zeggen dat ik het hetzelfde doe hoor! Hier idd ook overbezorgde familie en vrienden. Ben op de laatste verjaardag ook behoorlijk uit mijn stekker gegaan tegen over de familie.. collin viel (stond aan tafel en kukelde om) maar kroop vrolijk verder, geen harde knal niks aan de hand dus.. Dit was inmiddels de 10x dat ie onderuit ging.. en dus ook de zoveelste keer dat 4 man sterk opstond om hem te pakken en te troosten en de reactie als: ahhh gossie mannetje toch kwam alweer voorbij. Ik heb toen gezegd, lieve allemaal.. hij mankeert niks! maar als jullie zo door gaan mankeert hij straks wel wat! dan wordt t een kindje wat bij elke stoot, val etc gaat huilen en zielig gaat doen! En dat door jullie reactie.. Laat hem gewoon zijn ding doen, als hij valt en hij pijn heeft merk je dat gauw genoeg en dan ben ik er echt als eerst bij! zolang dat niet t geval is, wees dan trots op hem dat hij weer opklautert en verder gaat.. dus een Goedzo grote jongen ofzo is zeer welkom. Verder bemoei je lekker met je eigen kinderen ipv met die van mij! werd me niet in dank afgenomen, maar ik was t kwijt.. morgen weer een verjaardag dus ben benieuwd! Wat ik hiermee wil zeggen is..Iedereen doet het op zijn eigen manier..en ik vind dat mensen zich daar niet mee moeten bemoeien!
Nee hoor ik ken het ... zelfs al zeggen ze niks de mensen om je heen dan nog zie je ze denken over jouw houding. Nou en? schijt aan hebben hoor! Hebben wij ook altijd gedaan hoor, anders krijg je van die huilebalken! Hoe meer je er op gaat letten en hoe meer je er wat van zegt als ze (weeer) eens een keer haar hoofd stoot of wat dan ook hoe meer het kind zelf ook zichzelf gaat aanstellen ja toch? En dat kunnen ze!!! De kleine monsters! haha Justin viel ook wel eens en ik keek dan express niet (ja in mijn ooghoeken of ik keek wel maar zei dan niks en draaide dan weer mijn hoofd weg.) en ik had dan zoiets ik hoor het wel als het echt pijn doet, klinkt mss hard. En hij wist ook als het wel pijn deed dan was ik er ook als eerste altijd om hem te troosten en dat weten ze. Maar nu? Hij huilt echt nooit! Het is zo'n bikkel. Iedereen vind hem ook stoer en zo'n bikkel en ze vragen zich allemaal af hoe dat toch komt dat hij zo'n hoge pijngrens heeft. (tja ... moeilijk optelsommetje) Gewoon lekker doen zoals jij het wilt doen hoor meid. Jij bent je ukkepuk de moeder en jij moet er de hele dag mee door he? En je omgeving maar een halve dag in de week mss? Succes hoor! En je mag je nooit aan de twijfel laten brengen over hoe jij je moederschap uitoefent, zeker niet door een ander.
hier precies hetzelfde hoor! maar word wel helemaal gek van het commentaar,met name van mijn oma. die heeft blijkbaar nachtmerries gehad over ons bakon. ten eerste gaat mila niet op het balkon als wij er niet bij zijn, en ten 2e vind ik het heel knap als ze daar overheen klimt, glas en bijna 2 x zo hoog als mila..
Mensen die zelf niet meer in de kleintjes zitten, vinden het vaak heel eng als kindjes bijna vallen of zich bijna stoten. Vanmiddag nog, wij waren op een verjaardag. Jesse (net twee) zit gewoon op een lage relaxstoel en hing over de armleuning. In mijn ogen helemaal niet eng, maar minstens drie mensen riepen verschrikt: oooo, wat eng, gaat dat wel goed? Pak hem maar snel! Ik bleef er nogal laconiek onder, want zoiets doet hij thuis ook de hele dag, en dat gaat altijd goed. Nu dus ook. Waarschijnlijk roepen wijzelf over tien jaar ook zo, als we kleintjes van andere mensen zien stunten. Hihihi!
je hoeft de val niet te breken voor je kindje, daar leert het juist door, als je er maar bent bij het helpen opstaan[/QUOTE] Dat vind ik nou geweldig mooi gezegd!! Dat zou iedere moeder op een tegel in huis moeten hebben groetjes Janna
tja, als ik vroeger viel, zei mijn moeder altijd " oeps, bijna gevallen!" en dat nam ik ook over als kind. Stuiterde ik met mijn hoofd op de grindtegels, riep ik vervolgens "bijna gevallen!". En nu doe ik hetzelfde bij mijn meisje, maar moeder schiet regelmatig in paniek en blijft het liefst heel de tijd bij Veerle zitten, "stel je voor dat...".
Geweldig dat je het zo gezegd hebt! Ga ik ook eens doen (als ik het lef heb ). En, hoe is de tweede verjaardag verlopen?
nee hoor je doet het prima. hier doen we het ook zo. hard vallen krijg je heus wel een dikke knuf en troost maar als je ff je hoofd stoot ofzo laat ik em gewoon lekker verder zn ding doen. eergisteren bij oma., hij gleed uit (zij had het niet eens gezien want ze zat aan de tel.) maar goed hij gleed uit en ik dacht dat hij hard zou vallen dus ik riep PAS OP!!! en hij schrok daarvan en begon dramatisch te huilen. nou opgepakt troosten komt oma na paar minuuten aanrennen...ooow wat is er gebeurd. ik uitleggen hmm zegt ze hij lijkt mij niet echt tevreden hoor moeten we niet naar het ziekenhuis? ZIEKENHUIS!!! ben je niet wijs? wat moet ik daar doen? help mn zoon is geschrokken wat moet ik doen? ik heb toch gezien wat er is gebeurd niet jij. en zo wel meer dingen o kijk uit hij doet dit o kijk uit hij doet dat. yeah so??? als hij 5 is wil ik hem niet een roze jurk aantrekken omdat hij vroeger zo als een mietje behandeld is.
Heel herkenbaar dit... Ik laat mijn dochtertje ook altijd haar gang gaan, als ze zich stoot of valt is dat echt niet zo erg. Natuurlijk kijk ik uit dat ze haar handjes niet brandt of echt hard valt, maar ik vind dat ze met vallen en opstaan moet leren. Ons dochtertje huilt echt nooit als ze valt, verbaas me daar echt af en toe over. Om ons heen lijkt ook iedereen overbezorgd te zijn: oh pas op, ze valt bijna! Ik kan me daar zo aan ergeren. En inderdaad, als je ze zo behandeld, gaan ze om elk dingetje huilen. Dus je bent zeker niet de enige
Gister heeft mijn zoontje WEER een gat in zijn gezicht/hoofd gevallen. Deze keer op zijn kin...het is toch wat. Voor hij 18 is heeft ie overal strepen op zijn gezicht zitten. Misschien toch eens een helmpje aanschaffen....
ik heb ook soms het idee dat andere mensen je kind meer in de gaten houden en snel zien dat het dreigt 'fout te gaan' terwijl we zelf onze kinderen natuurlijk het beste kennen en wellicht daarom juist iets minder onze kinderen in 'de gaten houden' onze Jasmijn nog niet lopen kruipen of wat dan ook, maar merk aan mezelf dat ik ook meer van het 'niet aanstellen en weer verder' ben...
Nee hoor wat jij doet is helemaal niet raar. Als Samara weer eens omver ligt dan roep ik 'boem'. En dan krijgt ze me toch een lachbui! Nu heeft ze door dat het grappig is als ze valt, dus als ze valt of ze stoot zich ergens aan gaat ze hard lachen. Alleen als ze echt pijn heeft gaat ze huilen en dan troosten we haar wel. Het is overigens wel zo dat ik sowieso iedere keer als ze valt of zich ergens tegen stoot wel even in de gaten hou of er echt niets aan de hand is.
Sommige mensen willen er ook wel eens een snoepje op doen...daar kan ik dus al helemaal niet tegen... Dan kan ik mijn zoontje wel de hele dag vol gooien met snoepjes als ie dat in de gaten gaat krijgen! Van het weekend viel hij bij mijn moeder en heel de familie was in huis en iemand zei toen dus of hij er een snoepje op wilde hebben....nou dat hebben we dus meteen even afgekapt want daar gaan we echt niet aan beginnen. Een kusje van mama of papa erop oke maar geen snoepjes! Die kusjes doen trouwens sowieso altijd al wonderen hier, hihihi...
Hier zou ik wel mee uitkijken... ik ben best wel geschrokken van het verhaal van vlindertje (van het forum), haar dochtertje Megan had haar handjes toch lelijk verbrand aan de verwarming! Heeft een tijdje met verband om haar handjes gelopen... Verder ben ik het ermee eens dat je niet extreem voorzichtig hoeft te doen, vallen doen ze toch wel. Ik wacht altijd af hoe Eva reageert. Als ze gaat huilen troost ik haar uiteraard, maar soms maakt ze er zelf een geintje van, zegt ze: Eva doet omvaldansje! (komt van de Teletubbies, die ze inmiddels al een half jaar niet meer kijkt, maar dat omvaldansje houden we erin!) En we geven altijd een kusje op de plek waar het pijn deed en heel soms doet ze het zelf en gaat weer verder spelen