Wij hebben ook een taakverdeling gemaakt. Dat werkt voor ons allebei: hij weet wat hij moet doen en doet dat ook zonder morren.. Ik hoef niet alles allern te doen en niet te vragen om hulp. Iedereen blij
Herkenbaar, ook al hebben we nog geen kindje. Als ik mijn man niks vraag doet hij ook niks. Hij heeft het druk met een fulltime baan en ook nog een eigen bedrijf erbij en daarnaast heeft hij geen oog voor rommel of dingen die moeten gebeuren. Dat is volgens mij inderdaad een beetje man-eigen (en een deel zijn opvoeding, bij zijn ouders is het een zwijnenstal). Ik heb me er lang druk om gemaakt maar het wordt toch niet anders. Een paar goede afspraken maken helpt wel. Zo kookt degene die het eerste thuis is en maakt hij nu tijdens mijn zwangerschap twee keer per week de kattenbak schoon. Was die niet in de wasmand ligt wordt niet gewassen en als er naar mijn zin teveel rommel van hem ligt te slingeren krijgt hij een dag om het op te ruimen anders gaat het de vuilnisbak in (en dat doe ik echt). Verder vraag ik hem om te helpen als dat nodig is want hij is echt niet te beroerd om het te doen. Hij ziet alleen niet dat het moet gebeuren.
Hier ook zo. Voor ons duidelijk en voor de kinderen voorspelbaar. Het is hier niet zo dat we elke dag alles exact hetzelfde verdelen maar we bespreken na het eten wat de planning is. Wie welk kind wast, poetst en naar bed brengt. Ze gaan redelijk rond dezelfde tijd naar bed maar mijn dochter vergt meer tijd. Degene die eerder beneden is, gaat automatisch afruimen. Eigenlijk gewoon logisch hier.