Ok bedankt voor de reacties. Mijn eigen gyn gaat de bevalling doen dus ik word zeker goed en individueel in de gaten gehouden. Tegen die tijd bespreken we ook alle opties natuurlijk (misschien is een infuus niet eens nodig).
Ik vond mijn inleiding niet heftiger dan de niet-inleiding van mijn oudate. Had bij beiden dezelfde soort weeën en even intens. Ik werd ingeleid vanwege een medische reden.
Ik zeg ook niet dat inleiden nooit een goede oplossing is. Er zijn een heleboel redenen om juist te pleiten voor inleiden. Inleiden leidt vaak tot kunstingrepen, dus moet je goed afwegen wat zwaarder weegt ( de gezondheid van moeder en/ of kind of toch een natuurlijk verloop van de bevalling). In de praktijk heb ik (te) vaak gezien dat medisch gezien een inleiding niet noodzakelijk was, met kunstingrepen tot gevolg en dat vind ik gewoon jammer en onnodig.
Ja ik zou ook niet langer dan 42 weken doorlopen, dan is het noodzaak. Dat is iets heel anders dan inleiden omdat het beter uitkomt. En echt, dat wordt gedaan.
Maar ff vraagje dan ... je hebt als moeder toch ook een stem daarin? Ik bedoel als iemand mij zou hebben gezegd, nou mevrouw ... we gaan u op week 39 of 40 (noem maar wat hoor) inleiden maar niemand kan mijn een medische reden geven, dan heb je toch zelf nog een stem om te zeggen " sorry, maar dat gaan we niet doen"?
Tuurlijk. Maar als het je eerste is en je hebt geen idee, dan is het heel moeilijk om daar tegenin te gaan. Zodoende leert men
Ja, zeker, maar er zullen ook situaties zijn waarin de moeder bv moe is, het zat is, de gyn dan zegt;'Kom, we leiden in!' En klaar... Het is altijd een afweging natuurlijk, maar puur 'het zat zijn' is geen reden tot inleiden. Of hoort dat iig niet te zijn.
Hier gebeurde dat ook niet. Ik had er best wel genoeg van omdat ze steeds 'waarschuwden' voor een grote baby. De verloskundige drong ook aan op inleiden met 39 weken. Gynaecoloog vond de grote baby wel meevallen (achteraf toch 9 pond, pastte niet) dus inleiden gebeurde met 41 weken. Hij keek echt voornamelijk naar baby, ik had geen gevaarlijke klachten dus die twee weken maakte niet uit. Ben ik het overigens helemaal mee eens hoor, maar ik geloof echt niet dat als ik had gezegd 'ik ben er klaar mee' hij een verloskamer voor me ingericht had.
Zeker niet, ik ben een groot voorstander van (tot op zekere hoogte want er zijn zeker legitieme redenen) van "het komt wanneer het komt. Maar dan ligt het ook een beetje bij de moeders die het dan wel best vinden. Ik vind het een beetje een non-argument dat een arts/ziekenhuis die het aanbied altijd in de fout zit. Je hebt als mens ook nog een verantwoordelijkheid om de juiste beslissingen te nemen.
Het is ook zeker niet zo dat ik ben ingeleid omdat ik het zat was. De situatie was wel degelijk onhoudbaar. Maar een inleiding lostte dat niet op. Vandaar dat ik negatief terug kijk op de ervaring. Als ik beter begeleid was had ik het zeker anders ervaren. Maar daarom dus de keuze bij de jongste om niet ingeleid te willen worden. Als je het kunt voorkomen dan is dat mijn voorkeur. Pijn (en dan niet zo'n beetje ook) had ik toch wel.
Dan zijn we het daar over eens. Laat ik het zo zeggen dat ik vind dat alleen inleiden moet plaatsvinden als het medisch noodzakelijk is. Persoonlijk vind ik dus (ver) overtijd gaan daaronder vallen.
@irenegeerts, ik denk dat ik een beetje hetzelfde denk als jij. Ik eet ook paleo en denk ook dat ik alles binnen krijg. Slik de multivitamine en visolie van solgar, en volg vooral mijn gevoel. Ik moest bij mijn eerste met 42 weken ingeleid worden. De artsen in het ziekenhuis maakten me toch wel zenuwachtig met situaties die je natuurlijk liever niet wilt. Ik heb toen die avond ervoor van de homeopaat pilletjes gekregen en een massage die de bevalling op gang zou helpen. De volgende ochtend in het ziekenhuis bleek ik ontsluiting en weeen te hebben. Ook al was het een teleurstelling dat het niet die nacht al was gekomen, was het geruststellend dat de baby zelf de start nu had gemaakt. Ik zou bij deze zwangerschap nu vanaf 40 weken die pilletjes willen en de massage, om het inleiden te voorkomen en het zo natuurlijk mogelijk te laten gaan. Om hopelijk fijn thuis te bevallen dit keer. Maar iedereen moet dat doen waar zij zich fijn en veilig bij voelt, wat dit ook is. Want dat is het belangrijkste denk ik. Hopelijk heb je er een beetje wat aan. Liefs