Haha wordt zo langzamerhand gek van die vraag! En ik ben net 37 weken. Op school en verder om mij heen wordt nu dagelijks gevraagd: ben je het nog niet beu...je zult het wel helemaal zat zijn?? Uhh nee dus, begrijp mij niet verkeerd, ook mijn laatste loodjes zijn zwaar, ik slaap gemiddeld een uur of 4 a 5 per nacht en ik moet 4 keer per dag op en neer naar school om onze dochter te brengen. Bukken is geen optie meer en bewegen is sowieso een opgaven..maar ja bij wie niet he Maar ik klaag gewoon niet zo snel en ondanks het slaapgebrek geniet ik nog zo enorm van het trappelende beebje in mn buik en wordt ik onderhand helemaal gek van mensen die mij proberen aan te praten dat ik het wel zat zou moeten zijn. Ik vind het niet erg als iemand dat een keer vraagt, want ik vraag aan hoogzwangeren ook wel: gaat het allemaal nog?? Maar dit zijn steeds dezelfde mensen die dat elke dag vragen.
Gewoon lekker blijven genieten. Waarschijnlijk weten ze niet goed wat ze moeten bespreken. Hihi.. En dan is dit natuurlijk voor de hand liggend. Fijne laatste loodjes!
Ha, heel herkenbaar. Ik ben ruim 38 weken zwanger en iedereen vraagt ook of ik het nog niet zat ben. Ach, dat begint langzaam wel te komen, ik word nu ook wel heel nieuwsgierig naar onze baby, en lichamelijk wordt het wel wat zwaarder (idd bukken, slechter slapen, af en toe wat krampjes en rugpijn) maar ik geniet nog zo van het bewegen in mijn buik, van de spanning wanneer het zover is en gewoon van het bijzondere gevoel om hoogzwanger te zijn. Dit is ook echt de laatste keer en ik wil zo graag vasthouden hoe het nu voelt.
ik krijg die vraag ook al en ben as maandag 32 weken :s geniet er nog lekker van straks gaan we onze buikjes missen
nog lekker van genieten! Soms heb ik wel eens zoiets van pff maar dat ben ik ook weer snel vergeten hihi
Ohh herkenbaar! Ik heb van mijn eerste zwangerschap ook zo genoten dat ik het nog niet zat was aan het einde hoor. En wat je zegt, dat nie klagen dat herken ik ook. Als ik een vriendin die zwanger is vraag hoe het gaat, krijg ik alle kwaaltjes en klachten te horen. Mijn antwoord is altijd " goed". Tuurlijk heb ik de kwaaltjes en klachtjes wel maar kom op, dat hoort erbij! Bovenal vind ik het onwijs bijzonder en leuk om weer zwanger te zijn en geniet er gewoon van! Maar dus gewoon genieten en probeer je niet aan te trekken van de mensen om je heen!
Ik ben 33 weken zwanger en ze vragen het mij nu al.. Of geven domme opmerkingen over dat ik niet zo breed moet lopen.. Heb nu eenmaal een behoorlijke buik door onze beeb, maar geniet er heerlijk van! Mooi laten zeuren, en anders gewoon een keer zeggen als ik er flauw van ben je hoor je het wel.
ahh fijn dat meerderen het herkennen. Ik merk ook wel dat bijna elke zwangere in mn omgeving meteen begint te klagen als je zoiets vraagt. Ik klaag denk gewoon niet zo snel. Ik ben doodop ja van het weinige slapen, maar je krijgt er zoveel voor terug met dat geschop en gedraai. Maar het helpt ook niet om constant te klagen...en die trend zie je hier op zp ook wel, hoeveel topics van mensen die het zat zijn. Ja ik ben ook reuze benieuwd naar ons kindje, maar de zwangerschap is dan meteen over en dat vind ik jammer.
Lekker blijven genieten! Ik hoop dat ik er tegen die tijd ook nog zo over kan denken! Maar ik snap het wel; aan mij wordt constant gevraagd "doe je wel rustig aan?" Daar wordt ik onderhand ook ziek van. Natuurlijk hou ik rekening met de kleine in mn buik en probeer ik voldoende rust te nemen, ik slaap goed, ik eet gezond, beweeg voldoende, maar ik ben zwanger, niet ziek! Ik voel me prima, ik kan gewoon werken, gewoon zelf mn huishouden doen, mijn hond en paard verzorgen.....maar ik begin me onderhand een slechte moeder te voelen omdat ik volgens sommige (en inderdaad, steeds dezelfde) mensen 'rustig aan' moet doen.
Achja, mensen zijn gewoon bezorgd en betrokken. En sommigen hebben nu eenmaal het idee dat zwangerschappen allerlei rampspoed met zich mee brengen. Doe je niks aan, behalve lekker vertellen dat het prima gaat.
Ik heb van die laatste paar weken, ondanks sommige ongemakken en de nieuwsgierigheid, nog heel erg genoten van mijn meisje in mijn buik en echt heel veel ondernomen, vooral laatste 2 weken. Kreeg van een buurvrouw ook de opmerking na de bevalling 'nou maar goed dat ze eerder kwam (38+1) want je was het helemaal zat en kon haast niet bewegen' uhhhh waar heb je het over??? Tuurlijk ging het niet supersoepel maar ging nog tot het einde toe alleen op pad met de auto, shoppen, de hort op. Ja slapeloze nachten waren niet leuk maar hoort er ook wel bij. Toen ik zei dat met 37+6 de gyn ging toucheren om te kijken of ik al wat ontsluiting had (flink wat voorwerk gehad) kreeg ik ook de vraag van een vriendin of dat was omdat het niet zo goed ging? Voelde me eigenlijk super op dat moment dus was ook verbaasd over die vraag. Bepaalde klachten en het korte slapen was ik wel zat, maar het zwanger zijn en m'n meisje nog in mijn buik voelen niet en was ook nog mobiel (dag voor de bevalling ook een flinke natuurwandeling gemaakt met man en hond en de dag daarvoor naar 3 winkelcentra geweest in m'n up en de laatste dingen gekocht, niet wetende dat het echt zo snel zou komen). Misschien kwam het voor sommigen in de omgeving over alsof ik het zat was omdat ik veel dingen alleen wilde doen en me dus wat meer afsloot voor een gedeelte van de mensen in mijn omgeving, anders weet ik het ook niet. Natuurlijk was ik heel nieuwsgierig naar wat er in mijn buik zat en hoe ze eruit zou zien en kon ik ook niet wachten haar in mijn armen te mogen houden maar beu was ik het niet. Denk ook wel dat het een beetje een zinnetje is wat mensen zeggen omdat ze niet weten wat anders te zeggen. Misschien heb ik het ook wel eens (niet geheel bewust) gevraagd aan een hoogzwangere dame voordat ik wist hoe het voor mij zou voelen.