Zo sommige verhalen zijn erg heftig zeg om dat allemaal mee te moeten maken. Ik ben op de basisschool gepest maar niet zo erg dat ze me opwachten of in elkaar trapten. Ik was altijd een bijdehandje, (maar absoluut geen pester), one of the guys, iets steviger dan het ideaalbeeld, en trok mijn mond open als iets me niet beviel. Dat was ws de reden dat ze me treiterden. Niet mee mogen doen met spelletjes, uitschelden voor dikke lelijkerd, en zeggen dat ik net zo goed een jongen had kunnen zijn. Het was het 'populaire' groepje van de klas zo'n 10 kids en ik was met 3 andere meiden altijd de pineut met dat soort geintjes. Gelukkig had ik die 3 meiden nog dus ik was niet helemaal alleen en met hun heb ik verder wel een leuke tijd gehad. Op de middelbare dacht ik de 1e de beste die iets zwaar verkeerds en lulligs tegen me zegt stamp ik finaal in elkaar. Dat was na een paar weken ofzo en die jongen heeft daarna altijd heel normaal gedaan. (Heb m niet finaal in elkaar geslagen hoor, maar een paar flinke tikken zijn er wel gevallen) En daarna ben ik nooit meer een pispaaltje geweest. Gelukkig heb ik er geen last van want het ging niet extreem ofzo, maar voor de meiden die er nu nog last van hebben een hele dikke digi knuffel, meer kan ik helaas niet voor jullie doen,.maar mis helpt het een heel klein beetje
Ik ben gepest. De hele basisschool tijd en het 1e jaar van het middelbare. Waarom? Kon goed leren, had een bril, altijd een beetje een sociaal buitenbeentje. Gelukkig niet veel fysieks, maar ik was er wel altijd bang voor Het heeft zeker zijn sporen achtergelaten, ik heb echt op latere leeftijd moeten leren om vriendschappen te sluiten, en heb heel sterk de neiging dingen op mezelf te betrekken. Het gaat steeds beter, maar de angst dat mijn kinderen gepest kunnen worden later... Daar kan ik nachten van wakker liggen
Ik ben vroeger veel gepest en waarom? Geen idee. Ik heb laatst ooit een van mijn pesters er op aangesproken. Ik heb er nog steeds last van ondanks dat ik nu een hoop goede vrienden heb.
Ik ben heel erg gepest geweest. Het begon met een akkefietje tussen mij en een ander meisje en binnen een paar weken was de halve school tegen mij. Dit was in het tweede jaar van de middelbare school. Het was verschrikkelijk, ik werd uitgescholden, bespuugd en geslagen. Op een gegeven moment durfde ik niet meer naar school en bleef ik thuis. Meerdere gesprekken gehad met de docenten maar die vonden het wel prima en zeiden dat ik mij aanstelde. Het ging thuis verder, de pesters kwamen aan huis. Eieren gooien tegen de ramen, belletje trekken en vanalles roepen over de schutting. Het was verschrikkelijk. Vaak heb ik gedacht dat ik beter af was als ik er niet meer was. Ik was net 14 jaar. Mijn ouders en jongere zusje vielen ze ook lastig en tot overmaat van ramp kregen we te maken met de onderwijsinspectie. Ik was leerplichtig maar kon niet naar school. Ik heb een half jaar thuis gezeten en kwam terecht bij het GGZ. Daar meerdere gesprekken gehad met psychologen en kwam in een fijn groepje terecht van jongeren die ook werden gepest. Hier heb ik veel aan gehad. Ik bleef natuurlijk zitten en heb mijn tweede jaar overgedaan juist op het Merlet college. Ik ben hier zo goed opgevangen en begeleid en hier 3 top jaren gehad. Ik heb er soms nog last van maar toch ben ik er sterker uitgekomen dan ooit. Als ik de pesters van toen nu zie lach ik ze uit. Ze wonen nog thuis, hebben geen relatie en geen werk. Ik ben getrouwd, een goeie baan, een mooi huis en 2 prachtige kinderen en 1 op komst. Je krijgt wat je verdient in dit geval.
Ik ben ook vreselijk gepest, en waarom, dat wisten ze zelf ook niet toen ik ze later sprak en ze hadden er spijt van. Maarja daar krijg je je jeugd niet mee terug nu weinig last van, ik ben er onwijs hard door geworden en laat niet gauw mensen echt toe. Heb gewoon een hoge muur, en daar komt niet iedereen in voor de mensen die mij niet kennen vinden mij dan al snel niet aardig omdat ik gewoon geen bullshit pik, nou dan niet als je me echt leert kennen valt het best mee
Ik ben van groep 3 tot groep 7 erg gepest. Daarna gingen de pesters naar de middelbare school en raakte ik bevriend met een populair meisje uit groep 8, daardoor werd ik met rust gelaten. Ik heb na groep 8 ervoor gekozen naar een andere middelbare school te gaan dan waar de pesters zaten omdat ik bang was dat het opnieuw zou beginnen. Het pesten vond plaats op school maar ook tijdens de sport die ik toen deed. Slaan, schoppen, opsluiten, vernederen, het hoorde er allemaal bij. Ik ben een keer weggelopen van schoolkamp omdat ik het niet meer trok. Het is te triest voor woorden maar die meiden die mij vroeger zo hebben gepest, wilden later maar wat graag bevriend met me zijn toen ze er achter kwamen wie mijn stiefbroer is. Die was erg populair en dat was natuurlijk interessant. Het was triest om te zien hoe handig het ineens bleek te zijn dat ze mij 'goed' kenden. Ik heb doordat ik naar een andere middelbare school ben gegaan een hele leuk tijd gehad! Ik denk dat het daardoor uiteindelijk niet zoveel invloed op mijn leven heeft gehad. Ik vind het oprecht afschuwelijk voor meiden die andere ervaringen hebben..
Ja ik ben gepest. Van groep 4 t/m het 4e jaar van het voortgezetonderwijs. Daarnaast ook bij sommige bijbaantjes. Het is nooit echt slaan en schoppen geweest, maar vooral heel geniepig en achterbaks. M'n fiest had wekelijks een lekke band of kapotte verlichting,mik mocht mee doen met spelletjes maar kreeg dan altijd de rotste opdrachten enzo. Jaren later heeft 1 van de pesters z'n excuses aangeboden. Dat deed veel voor me.
Ik ben vroeger heel erg gepest (tot een gebroken pols en verdraaide knie aantoe) tot mijn 15de echt dagelijks en niet alleen op school door kinderen maar overal ook leraren zelfs door mijn ouders. Heel hard maar je je bent weerloos. ik werk geslagen verrot gescholden van de fiets af getrapt van de trap geduwt op school. ik kreeg mijn werkstukken terug met een kruis erdoor omdat ik 2 fouten had gemaakt en dus een 1. Dat er iets knapte en ik de grootste pestkop tegen de grond aan heb geslagen. Niet netjes helemaal niet maar iedereen is toen zo geschrokken van het bloed en 3 dagen later van de zwart blauwe plek. dat ze nooit meer iets hebben gedaan. Maar ik ben ook verpest. onzeker. bang om iets verkeerds te doen. ik durf bij familie mijzelf niet te zijn. MAAR het heeft mij ook heel erg sterk gemaakt nu heb ik de kracht om voor mijzelf op te komen als ik een kutopmerking krijg dan kunnen ze er een terug krijgen van de dezelfde aard. Slaan zal ik overigens nooit meer doen dat is 1 keer gebeurt maar het was blijk baar nodig. Ik leer mijn kinderen dat pesten onwenselijk gedrag is en dat ze daar niet mee in moeten gaan. Tot nu toe komt mijn oudste als de pestkoppen in de speeltuin zijn bijvoorbeeld gelijk naar huis of hij gaat de gepeste persoon helpen en neemt hem mee. Ik ben ook heel hard pesten en ik kom er achter dan kan hij erheen om zijn excuses aan te bieden en dan krijg hij een forse straf en dat zou hier in houden een week geen tv tablet en speeltuin.
Ik ben ook heel erg gepest vroeger. Later werd ik toen ik 16 jaar was collega met één van de ergste pesters op de middelbare school. Ik zat niet meer bij hem in de klas. Hij deed toen heel aardig tegen mij, haast gemaakt. Ook op de basisschool ben ik gepest. Wat voor mij de 'gevolgen' zijn: onbewust vertrouw ik geen vreemden. Ik hou me daarom altijd op afstand van ze en terwijl ik heel spontaan ben en het altijd leuk vind om een gesprekje te hebben met mensen, stel ik mij naar vreemden heel gesloten op. Ik vind het lastig om mensen te groeten en heb 24/7 een muur waardoor ik veel minder geef dan ik zou kunnen. Gewoon om mezelf te beschermen en om niet gekwetst te worden. Dit vind ik heel moeilijk. Ik kan eigenlijk nog liever zijn en voor mensen nog meer een steun en toeverlaat zijn dan dat ik nu ben. Toch doe ik dat niet. Gek hè? En heeeel erg jammer. Ik wil heel graag 100% mezelf kunnen zijn, maar dit is me tot nu toe nog niet gelukt. Wie weet als ik kinderen krijg. Daar hou je onvoorwaardelijk van en wie weet doe ik daar wel alles voor en geef ik ze alles wat er in mijn macht en karakter ligt. Daar hoop ik stiekem echt op!
Ik ben in groep drie of vier (ik was toen 6 of 7 ofzo) ooit eens getreiterd door een hele grote jongen uit groep 8 (die was een jaar of 12) Ik had wit haar en daar maakte hij opmerkingen over. Ben toen enorm gaan bijten, schoppen en slaan en vanaf dat moment is er tijdens mijn basisschooltijd niemand meer geweest die het aandurfde. Ook op de middelbare school ben ik nooit gepest. Ik heb een te rottige jeugd thuis gehad om me op school ook nog eens te laten zieken. Dat was mijn instelling al van heel jongs af aan en ik denk dat ik dat ook uitstraalde. Overigens ben ik thuis wel gepest.
Ik ben op de basisschool heel erg gepest. Op de middelbare school werd ik wat agressiever, durfde meer van me af te bijten, had een grote bek en veel vrienden van buiten de school.. Nooit meer problemen gehad
Ik ben nooit gepest en ik heb nooit gepest. Wel waren er wel eens plagerijtjes, maar dat zal onder kinderen wel normaal zijn. Ik was altijd 1 van de populaire meisjes, op een goede manier (niet met een grote mond, anderen pesten etc) en ging eigenlijk juist met gepeste/minder populaire jongens en meiden om, kon ik meer mee lachen/kletsen. Maar ik heb ook wel eens meegemaakt dat wanneer ik het voor iemand opnam, diegene enorm aan mij bleef plakken. Op zich niet erg, maar sommige waren gewoon ook echt niet aardig/geen fijn karakter, ik had zelf iemand die me stalkte op mn telefoon en snachts op mn raam zat te kloppen Ik ben blij dat ik het nooit gedaan heb Het lijkt me ook echt heel erg als je dat als kind zijnde (en natuurlijk ook als volwassene) overkomt
Kennen jullie dat manneke casey haynes? Hij werd ook jarenlang gepest tot hij ineens zei "genoeg is genoeg" en hij kwam voor zich op! Toevallig werd dit gefilmd door één van de pesters, die het grappig vonden het filmpje op youtube te zetten. Jammer voor de pesters want dit filmpje ging in 1 dag de hele wereld rond, alleen niet in positieve zin voor de pesters maar in positieve zin voor casey haynes. Jarenlang werd hij gepest, nu is hij min of meer het symbool om de wereld duidelijk te maken dat pesten niet ok is! Hij werd zelfs uitgenodigd bij justin bieber in een show als actie om het pesten te laten stoppen http://m.youtube.com/watch?v=Swfw2QNsb7Q
Op de basisschool ben ik ontzettend gepest, ik heb een zus met een beperking. Hier werd ik ontzettend mee gepest ook door de leraren, als ik iets niet wist was het ooh je bent al net zon mongool als je zus enz. Heb heel veel moeten rennen of hard fietsen na schooltijd omdat ze mij anders in elkaar sloegen. Op de middelbare was ik de eerste 2 jaar ook de pispaal, in de 2de kregen mijn ouders een zwaar motorongeluk waardoorze weken het ziekenhuis moesten liggen, mijn oma was toen bij ons thuis en toen kon ik dus het pesten helemaal niet meer aan en ben veel thuis gebleven met de smoes dat het was vanwege mijn ouders. 3de en 4de heb ik heelhuids doorstaan, ben ook na de 4de gelijk gaan werken school trok ik niet meer. Ben nu 30 maar zelfvertrouwen heb ik nooit gehad en ben iemand geworden met een grote mond klein hartje. Misschien niet wat ik wou worden maar helaas. Ik hoop wel met heel mijn hart dat mijn dochter dit nooit hoeft mee te maken en qua karakter wat meer op haar vader lijkt.
Ik heb zelf gepest en daar veel spijt van. Om een of andere reden kon ik ook een hele klas met me meenemen die mijn rariteiten leuk vonden. Overigens heb ik dat nooit gedaan om zo mensen te pesten. Mijn lief ziet eruit als een albino en is daar enorm mee gepest vroeger. Zijn zusje ook. Heel erg vind ik dat. Oh ja wat ik nog kwijt wil... Ik heb op de middelbare trouwens een jongen wél flink gepest. Zelfs een keer op zijn hoofd gespuugd toen ie onder de trap door liep (schaam schaam) Later kwam ik die jongen weer tegen op een feest en we werden dikke maatjes. Ik heb hem verteld hoeveel spijt ik ervan had dat ik hem gepest heb. Hij heeft me vergeven en dat ook gezegd tegen me. Later kwam ik in contact met zijn zusje en daar ook vriendinnen mee geworden. We hadden een hele hechte groep vrienden,gingen met ons allen ook weekeindjes weg. In januari 2000 kreeg mijn maatje een auto-ongeluk. Ik dacht dat het allemaal meeviel maar 3 maanden later is hij overleden,nadat hij in coma had gelegen. Ik ben apart afscheid gaan nemen bij zijn ouders toen hij opgebaard lag. Heb hem gezegd dat hij eigenlijk veels te goed voor deze wereld was. Soms word ik nog wakker en denk ik dat hij nog leeft. Ik ben blij dat ik mijn excuses heb aangeboden maar soms moet ik er nog steeds om huilen.
ik ben op de middelbare school door een groep gepest omdat ik te dik was. het heeft me heel onzeker gemaakt en daar leef ik nog steeds mee.
Ik werd niet gepest maar had een slecht beeld van mijzelf. Ik was niet assertief en durfde geen vrienden te maken. In de pauzes zat ik op de wc zodat niemand zag dat ik geen vrienden had.....Best sneu! Ik was niet dik, lelijk, brildrager, rood haar noem maar op...gewoon een verlegen meisje.........