Nee niet bang. Ligt er wel aan waar ik woon. Voel me veilig in mijn straatje. Heb ook vrijstaand/buitenaf gewoond. Dit voelde niet fijn alleen snachts.
Nee hoor ik ben thuis niet bang, Manlief is kok dus is 's avonds altijd weg en 's nachts pas thuis. Ik vind het wel lekker 's avonds lekker alleen thuis.
Gelukkig komt het niet vaak voor, maar als mijn man 's avonds laat weg is, dan vind ik het best eng. Ik laat dan wat meer lichten aan in huis en ook als ik ga slapen laat ik het licht aan (ben sowieso bang in het donker). De geluiden in huis klinken ook anders als je alleen bent....
Ja, heb in het verleden een aantal dingen meegemaakt in het donker waardoor ik erg bang ben geworden. Maar heb het eigenlijk alleen als het donker is. Schrik dan ook bij ieder geluidje overeind, vooral omdat ik erg beschermend ben naar D.
Hetzelfde hier. Ik ben door die psychose erg bang in het donker geworden. Door m'n PTSS ook nog eens snel getriggerd. Alleen thuis zijn is geen pretje- helemaal niet 's avonds.
Soms, in mijn vorige huis was ik altijd bang. Maar dit huis is toch wat overzichtelijker, en een portiek woning dus voel me wel veilig. Ik kan mezelf echt helemaal gek maken als ik alleen ben.
Overdag niet maar 's-nachts vind ik het niet prettig. In ons huis is al 2x ingebroken (net voordat wij er gingen wonen) en dat blijft altijd in mijn hoofd rondspoken. Gelukkig komt het zelden voor dat ik 's-nachts alleen thuis ben dus dat scheelt.
Nee absoluut niet. Zou een bak zijn, mijn man is internationaal vrachtwagenchauffeur dus ben de hele week alleen. Soms vergeet ik ook nog wel eens een raam of een deur dicht te doen. (of zou een afgerichte rottweiler in huis schelen)
Ja, hier wel bang als ik alleen thuis ben met de kids. Ben dan ook het liefst boven in de slaapkamer. Gelukkig komt het niet vaak voor dat ik alleen thuis ben, dus dat is wel fijn. In ons vorige huis had ik dit totaal niet overigens. Toen we hier kwamen wonen (nieuwbouw) had ik vaak het gevoel dat er iemand in onze tuin zat achter het talud. Buurvrouw had hetzelfde gevoel en we hebben zo snel mogelijk de schuttingen aangebracht. Het onveilige gevoel wordt eigenlijk versterkt wanneer ik opsporing verzocht kijk en dan met name het gedeelte van de woninginbraken.
Ik zat vroeger ivm werk van vriend wel vaker tot best laat 's avonds (half 2) alleen thuis, gelukkig is dat nu nog maar 1x per week. Gewoon alleen zijn is prima maar naar bed gaan lukt me nooit, dan ben ik wel bang Dus ben uiteindelijk altijd wakker tot hij thuiskomt en dan gaan we samen naar bed.
ben nooit bang om alleen thuis te zijn ook nooit geweest nu ik alleenstaand ben heb ik het ook nog steeds niet doe wel altijd bewust in de avond alles op slot maar dat is meer uit eigen bescherming denk ik zo maar om alleen te zijn en bang nee gelukkig niet kan het wel begrijpen als ze bang zijn alles word soms ook steeds gekker
Ik ben niet bang alleen maar heb wel een niet rationele angst voor het donker. Voor ik met m'n man samen ging wonen sliep ik nog met een lamp aan savonds. Mijn man werkt in de horeca en is 4 avonden in de week van huis. Dan zijn altijd de lichten aan. Ik ben er wel voor in therapie want het is vreselijk.
Nee helemaal niet, ben totaal niet bang aangelegt! Heb eens een aantal jaartjes terug een gluurder achterna gezeten in de tuin met een kapstok
Nee ik ben niet bang. heb toch ook niks aan die vent van me, mocht er wat gebeuren als hij thuis is...die slaapt overal doorheen. Zelfs toen er brand was...kon hem moeilijk wakker krijgen en het enige wat ie half slapend zei was: de brandblusser staat op de overloop...draaide zich weer om en sliep verder.
Er is een tijd geweest dat ik zou zeggen nee. Maar het is een dikke vette ja. Ja blijf het raar vinden als ik alleen thuis ben. Maar probeer daar niet aan toe te geven.
Om eerlijk te zijn ben ik ook bang als mijn man bijvoorbeeld al slaapt en ik nog n slaap moet komen... Maar ik heb het echt heel extreem, ik ga dus ook met de kinderen bij mijn ouders logeren als ik alleen thuis ben 's nachts... Heb ik al mijn hele leven trouwens 's nachts bang, heb het voorlopig geaccepteerd ooit wel eens met een psycholoog gepraat maar dat werd allemaal te duur...
Ja! Ik ga sowieso in t donker liever niet (alleen) naar de kelder of zolder. Toevallig is mijn vriend deze week op vakantie. En ik ga nu dus niet naar de kelder Maar verder gaat t wel hoor. Hihi Gek genoeg vind ik het in huis enger dan buiten.. En op een flat heb ik t niet (studententijd). Dan voel ik me veiliger, met al die mensen om je heen.
Nee! Ik ben echt wel meer alert op onbekende geluiden, maar niet bang. Nu woon ik ook niet in een groot bos zonder buren . Ik vind het als volwassen vrouw of man (naar aanleiding van de openingspost van ts) ook niet gezond om zo afhankelijk te zijn dat je zonder man thuis, bij je ouders gaat slapen. Maar goed, ieder zijn ding