Maar is het dan niet een beetje dubbel om te zeggen 'ik ben donor, als ik dood ben heb ik er toch niets meer aan', om vervolgens te zeggen dat je een bepaald lichaamsdeel niet wilt doneren omdat je je daar niet prettig bij voelt. Ik bedoel, hoe kan dat gevoelsmatig dan niet goed voelen? Is dat dan niet tegenstrijdig? Nogmaals, ik ben gewoon benieuwd naar hoe jullie daar over denken, niet om een discussie aan te wakkeren.
In mijn geval omdat ik geloof dat je je ogen nog nodig hebt in het hiernamaals. Klinkt erg zweverig maar goed dan ben ik dan ook
klopt daar kwam ik paar jaar terug ook achter ik dacht altijd dat je na een jaar weer mocht geven. Maar hebben ze verandert.
Ja misschien spoor ik dan niet. Maar mijn buitenkant vind ik gewoon geen fijn gevoel. Ben heel kort geleden mijn zus verloren ze was 30, en voor mijn gevoel had ik het naar gevonden als ze aan haar buitenkant hadden gezeten. Wat ik zeg, het is gevoelsmatig. Hypocriet of niet, ik hoop een leven te kunnen redden met een orgaan en als ik dan een naar gevoel ergens bij heb wil ik dat niet. Dus het is niet, of op deze manier. Je mag blij zijn met elk stukje wat iemand af wil staan, dus ik zie niet waarom het een probleem zou zijn als je een bepaald orgaan of weefsel niet af wilt staan.
Daarnaast ben ik ook nog plasmadonor en geregistreerd stamceldonor. Denk dat ik mijn stukje wel bijdraag.
Laat ik voorop stellen dat ik absoluut niet vind dat jij niet spoort, ik hoop ook niet dat ik je die indruk gegeven heb. Ik vroeg me gewoon iets af, en vroeg daar oprecht geïnteresseerd naar om jullie mening. Ik respecteer jouw mening uiteraard ook. Ik bedoel niet dat jij als persoon hypocriet ben, het was meer een vraagstelling.
Oke misschien een heeeeeule domme vraag, maar als je nog leeft (maar wel hersendood bent) halen ze toch nog geen organen uit je lijf? Dat doen ze toch pas als je rikketik stopt met kloppen en je dus echt 'dood dood' bent? ik mag hopen dat als ik (ik hoop nooit natuurlijk) hersendood ben, maar nog in leven gehouden wordt door een machine, ze niet onderwijl mijn organen eruit halen Of bedoel je dat je vanwege je geloof nooit 'de stekker eruit wil halen'? Dat kan ik me goed voorstellen..maar wat bij een natuurlijke dood? Volgens mij snap ik het niet helemaal... hihi sorry
ja en mijn kinderen zijn ook donor. Ik ken een aantal mensen die een orgaan nodig hebben gehad, waaronder mijn beste vriendin. Als ik dood ben dan ben ik er niet meer en mogen ze alles gebruiken om iemand er beter mee te maken.
Ik hoef dan ook geen oog van iemand anders mocht ik die zelf nodig hebben. Vind dan dat ik daar ook geen '' recht '' op heb. Je mag het grappig vinden maar goed zo kijk ik er tegenaan.
Ja ik ben donor. Ik sta al mijn organen af als ik er niet meer ben en ik heb me van de week aangemeld voor stamceldonor.
Nee ik zou zelf ook geen ogen van iemand anders willen hoor, sterker nog, ik wist niet eens dat dit mogelijk was? Ik dacht dat je dan gewoon een glazen oog ofzo kreeg. En ik vond je mening niet grappig hoor, meer hoe je het zei. Uiteraard, zoals ik al zei, respecteer ik jouw mening.
Ja ik ben/wil donor zijn, maar mijn partner/ familie beslist uiteindelijk. Ik kan mij indenken dat bij een compleet onverwachte dood soms afscheid nemen van 'het lichaam' fijn is bijv. dus uiteindelijk beslissen zij, maar zij weten wat ik wil. Zou graag een ander helpen als ik zelf niets meer aan mijn organen etc heb.
Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik ook niet weet of het kan maar weet wel dat ik dat toen gezegd heb toen ik mij aan had gemeld, ze mogen alles hebben behalve mijn ogen en ik moet wel toonbaar kunnen blijven voor de nabestaanden zodat ze nog op een normale manier afscheid kunnen nemen.