Zal nooit zeggen dat iemand die geen donor is niet mag ontvangen,maar ik zal het niet begrijpen waarom je wel geholpen wil worden maar dat niet voor anderen wil doen. Ik zou het voor mijzelf niet kunnen verantwoorden.
Sinds deze week ja. Ik vergat het telkens om mij aan te melden maar kreeg deze week een brief op de mat of ik donor wilde worden. Meteen alles ingevuld Eens met tuc.
ja ik ben orgaandonor. bloeddonor mag ik helaas niet zijn. mijn man is geen donor omdat hij zich daar niet prettig bij voelt. hij wil ook geen organen ontvangen als dat nodig zou zijn.
Vraag aan alle bloeddonoren: als je bepaalde medicatie slikt vanwege een chronische ziekte, mag je dan sowieso geen bloed doneren of ligt dat heel erg aan het soort medicijnen? En zijn er verder nog voorwaarden, bijvoorbeeld een bepaald HB of iets? Ontopic: ja ik ben orgaandonor, al zolang als ik mij kan herinneren. Op uitzondering van huid en hoornvlies.
Ja al vanaf ik me kon inschrijven Geloof met 16/17 jaar? Zo zonde om nog goed werkende organen te verbranden of de grond in te stoppen terwijl ik daarmee een ander zijn leven zou kunnen redden.
Jammer dat een hoop mensen huid en ogen niet willen... Volgens mij doen ze het zo netjes dat je gewoon toonbaar bent hoor. Je kan iemand zijn zicht ermee teruggeven en brandwond slachtoffers helpen. Van mij mogen ze alles hebben als mijn fam maar waardig afscheid kunnen nemen. Mochten ze dit niet belangrijk vinden mag de rest ook wel naar de wetenschap. Keer op tv gezien een vent was door een ongeluk zijn gezicht kwijt en kreeg dus een getransplanteerd gezicht. Zou ik ook nog ok vinden als familie daarmee kunnen leven.
Ik ben donor met uitzondering van hart. Ik vind een hart erg persoonlijk. Ik leef omdat mijn hart klopt, ik sterf later als mijn hart stopt. Ik wil dan begraven worden met mijn hart. Ik vind dat heel erg belangrijk. ... daarin tegen hecht ik geen waarde aan een stuk darm, dus die mogen ze best hebben
.. en ogen ook trouwens. Deze vind ik ook te persoonlijk. Iedereen heeft een uniek stel ogen. Noem het egoïstisch, maar ik wil niet dat als ik er niet meer ben, dat iemand rondloopt met mijn ogen.
Ik kan me overigens niet voorstellen dat je geen orgaan zou willen hebben. Ongeacht of je donor bent. Want ik kan me niet voorstellen dat ik zeg, nee hoor laat mij maar dood gaan en laat mijn kinderen maar zonder moeder en mijn man zonder vrouw doorgaan, terwijl je zou kunnen blijven leven met een donor. Overigens respecteer ik uiteraard iemand zijn keuze als hij dat wel zo ziet, maar ik kan het me gewoon niet voorstellen.
Ja ik ben donor, al sinds heugenis. En ik heb het officiële donorschapsbewijs uit 1998 nog in mijn portemonnee. Ik vind het een eng idee dat mijn hoornvlies (en niet het hele oog) getransplanteerd wordt, maar als ik iemand weer het licht in de ogen kan terug geven, dan mogen ze mijn hoornvlies gebruiken. Huis wordt alleen maar op niet-zichtbare plekken weggehaald, dus als ik opgebaard lig, zit daar kleding overheen en heeft iemand met brandwonden weer een stuk minder pijn van een trekkende huis omdat mijn huid op die gene zit. medisch gezien zuenze neit alles van mij kunnen gebruiken, maar als wat ze kunnen gebruiken mogen ze hebben. En of je uberhaupt donor wordt als je overlijdt hangt ook nog van veel factoren af. er zijn ook genoeg donoren die te lang dood zijn waardoor er niks meer gebruikt kan worden. Hoe meer donoren hoe beter.
Snap dat op zich wel van ogen en zo, dat mensen dat een naar idee vinden. Een vriend van mij, net zo oud als ik (25), heeft een paar jaar geleden een hoornvliestransplantatie ondergaan. Hij had slechte ogen, hij droeg altijd lenzen, speciaal gemaakte, dikke lenzen. Tot op een dag... Hij zijn lens eruit haalde en toen ook zijn hoornvlies ernstig beschadigde op de één of andere manier... Dat deed heel veel pijn... Hij is zeker een halfjaar aan bed gekluisterd geweest. Hij had constant ontzettend veel pijn, ook met pijnmedicatie. Als hij 's ochtends opstond douchte hij bijvoorbeeld en dan kon hij daarna weer gaan liggen omdat het hem zó ontzettend vermoeide. Hij kon niet lezen, hij kon geen televisie kijken, hij kon het huis eigenlijk niet uit, hij kon geen diepte zien. Hij viel kilo's af. De beschadiging op zijn oog moest eerst herstellen voordat hij een transplantatie mocht... Maar dan is het wel echt fantastisch dat zoiets mogelijk is.
Ze kunnen alleen maar vitale organen uit je lichaam halen, zolang je hart nog klopt en het bloed nog stroomt. Je bent wel hersendood natuurlijk, maar je lichaam wordt wel in leven gehouden. Als je helemaal dood zou zijn, kunnen ze niets met je organen. Tenminste voor zover ik dat weet. Dat is ook de reden dat er maar weinig organen gebruikt kunnen worden, van dode mensen (die donor zijn) kunnen ze weinig (volgens mij zelfs niets, maar weet ik niet zeker, volgens mij kunnen sommige dingen wel binnen zoveel uur na het overlijden) gebruiken. daarom zoeken ze ook altijd donoren, omdat de kans dát je uiteindelijk doneert heel erg klein is. En nee, ik zou er nooit de stekker uit laten halen. Afsluiten en dan natuurlijk sterven (dus niet in leven gehouden worden door apparaten) dat mag wel, dan stopt je lichaam er gewoon mee. Ik zou bijv ook echt nooit voor euthenasie kiezen voor mezelf. Al kan ik zeker begrijpen wanneer mensen daar wel voor kiezen. Het is puur een keuze voor mij.