Dank je wel, al vraag ik me af hoe jij bedoeld dat jouw moeder wel voort had willen leven zoals mijn vader? Mijn vader kan nauwelijks praten, niet tot nauwelijks meer lopen, heeft constant pijn van het bewegen, kan zichzelf niet meer wassen/verzorgen/aan of uitkleden en heeft met regelmaat afschuwelijke wanen, hij komt nauwelijks meer buiten, kan helemaal niets meer.......Dat is ook de reden waarom hij dood wil.
Ze wou koste wat het kost blijven leven voor haar kinderen. Hoe, dat maakte haar niet uit. Dat bedoel ik ermee
Herkenbaar, eigenlijk zal dit waarschijnlijk met mijn vader ook zo gaan: hij heeft nog steeds geen euthanasieverklaring en zit met regelmaat in een delirium. dat wordt nog wel erger en hij is momenteel door de dokter al als handelsonbekwaam gerekend. En hij wilde juist wel een euthanasieverklaring maken, maar door de angst heeft hij het maar uitgesteld en uitgesteld.
mmmja, in mijn geval wel, maar er zullen ook mensen zonder geloofsovertuiging zijn die gewoon écht geen euthanasie willen. Om verschillende redenen.
Dat is ook bij hem de reden dat hij het zo lang uit houdt, daar ben ik van overtuigd. Niet om mij hoor, om mij maakt (en hoeft) hij zich geen zorgen (te maken). Maar mijn zusje is 20, woont nog bij hem, heeft geen inkomen, is totaal niet zelfstandig.....Daarom blijft zijn lichaam het volhouden, dat weet ik zeker.
Ik ben sinds mijn 18e donor. Ze mogen van mij alles hebben behalve mijn ogen, dat vind ik een naar idee. Ook doneer ik sinds mijn 18e al bloedplasma. Ik ben wel van mening dat als iemand bewust ervoor kiest om geen donor te zijn deze ook geen recht heeft op donororganen. Vind dat zo krom, niet geven maar wel willen ontvangen. In mijn ogen kan ook beter iedereen standaard donor zijn en als je niet wilt doneren je je uit moet schrijven.
Het was haar niet beloofd, ze had er gewoon nog geen werk van gemaakt, dus ze had geen verklaring liggen.
Ja, ik ben donor. Na de zwangerschap wil ik mij ook katen testen voor bloeddonor. Partner is ook donor en is al even bloeddonor. Onze kinderen zullen ook donor zijn totdat zij zelf evt een andere keuze willen maken. Ook ik vind dat niet-donoren ook geen recht hebben om te ontvangen. Daarbij gaat het mij niet om dat ik er wél een orgaan zou krijgen omdat ik wel donor ben, dat staat er buiten. Het gaat er bij mij om dat er zo'n tekort is aan donoren dat ik het enorm egoistisch vind om niet te doneren als je die kans krijgt. (Mensen die om medische redenen niet kunnen geven daargelaten natuurlijk). Er zijn zo veel kinderen/mensen die wachten op een orgaan, en als ik denk aan het verdriet van hen en hun dierbaren, dan breekt mijn hart dat andere mensen niet willen helpen.
Ja ik ben donor. Ben daar heel nuchter in, ik heb het dan toch niet meer nodig en als ik daar iemand anders mee kan helpen! Ze mogen ook alles hebben!
Nope en ga het ook niet worden. Wil ook niks ontvangen. Man ook niet en mocht zoonlief overlijden moeten wij beslissen en is het ook nee.
Ja, partner en kinderen ook. Wil ook graag ontvangen als het nodig is. Ik stel verder geen voorwaarden. Het enige wat ik niet zou doen is een ander laten beslissen. Dat is zo'n heftige beslissing kort na het moment van overlijden. Dat zou ik mijn nabestaanden niet aan willen doen.
Je bent niet dood he... je bent hersendood of ze houden je in leven zodat ze kunnen "oogsten". Ik vind dat je juist je nabestaanden in de gelegenheid moet stellen.. mijn kinderen zijn nu nog heel jong.. maar misschien dat zij over 10 jaar wel een uitgesproken mening hebben. Mijn man kent mijn wensen maar ik laat het juist graag aan hem over.
Dan zien we het denk ik anders. Ik vind het mijn lijf, dus mijn beslissing. Wat een ander daarvan vindt doet er niet toe. Dus ik zou het zelf denk ik heel moeilijk vinden zo'n keus te maken over een ander. Het gaat niet om wat ik wil op zo'n moment.
Wel rot als ze dan van mening verschillen... Nee zo'n keuze zou ik niet bij nabestaanden neerleggen, die hebben hele andere dingen aan hun hoofd.