Ik al sinds mijn 18e! Van mij mogen ze alles hebben. Soms is dat hard nodig, mijn nichtje van 4 ligt momenteel in zk, na onverwacht leverfalen....levertransplantatie is waarsch nodig, maar moeilijk te krijgen... Dat een kind kan blijven leven doordat het iets heeft gekregen van mij (of een ouder) vind ik belangrijk.
Ik ben al sinds mijn tiende ofzo donor, toen was het nog een rood papiertje en moesten mijn ouders hun handtekening erop zetten. Maar ik heb het nooit als optie gezien om het niet te doen, als ik dood ben heb ik er toch niets meer aan, ze mogen me helemaal leegplukken. En ook wel een beetje de redenatie van Joycey, ik zou me er niet goed bij voelen als ik of iemand van mijn gezin wat nodig heeft WEL er van te "profiteren" dat iemand anders wel donor is.
Nja, en ik ben blij voor al die mensen die wel willen ontvangen indien nodig en dit ook mogelijk blijft doordat deze manier van denken niet overgenomen wordt door de doktoren. Aangezien er vele redenen kunnen zijn waarom iemand geen donor is. Niks hypocriet aan. Ik vind het eerder hypocriet om te stellen: jij mag wel omdat jij ook geeft..... In het kader van eerlijke ruil of zo..... En dát is niet waarom iemand donor is/zou mogen zijn, vind ik. Voor je het weet is het: jij mag wel want je bent jonger dan 50, alles daarboven....neuh, doe maar niet, want ach, iemand die jonger is kan jaren langer mee.
Eens. Ik wil een keuze maken op basis van gevoel. Ik wil geen onomkeerbare keuze maken waar ik niet achter sta, omdat iemand anders dat hypocriet vindt. Ik zou liever niet doneren. Mijn man weet dat. Uiteindelijk mag hij beslissen. Als hij het gevoel heeft dat hij op het allerlaatste moment nog iemand kan redden met mijn lichaam moet hij dat doen. Hij moet dan nog een aantal jaren verder, dus hij moet zich goed voelen over zijn keuze. HIJ kan dan iemand redden. Zelf zou ik dus liever niet doneren. Zelfde geldt voor ontvangen overigens.
Ja ik ben donor en al vrij lang.... Heb het er ook wel eens met mijn man over wat we zouden doen als er ooit iets met de kinderen zou gebeuren...al denk je daar liever nooit aan ... Wat we dan zouden doen. Ik denk dat we dan ook hun organen zouden afstaan...al is dat wel moeilijker ergens... Ik vindt het ook een beetje vreemd om geen donor te willen zijn en wel willen ontvangen. Maar ja ik ben ook geen bloed donor. Dus zou ik ook nooit bloed mogen krijgen dan.... Als je zo redeneert... En ik ben het ook wel eens met mamabri ... De reden dat je donor wilde zijn is omdat je anderen wilde helpen...
Natuurlijk ben ik donor. Kan toch niet iets onder de grond laten rotten of uitstrooien ergens wat iemands leven zou kunnen redden. Als mijn kind een orgaan nodig zou hebben zou ik ook graag willen dat die beschikbaar zou izn ipv van te laten rotten. Je voelt er toch niets van...je kan gewoon een open kist als je dat zou willen...why not?
Maar zijn degenen die dit vinden dan ook allemaal bloeddonor, beenmergdonor enzovoorts? Zelf ben ik bloeddonor en sta geregistreerd als beenmerg/stamceldonor. Maar ik zou er geen problemen mee hebben als mijn bloed naar een niet-bloeddonor gaat. (al zouden meer bloeddonor en altijd welkom zijn)
Donor sinds mijn achttiende. Als ik dood ben, mogen ze alles van me hebben. Vind het wel een mooi idee voor mijn nabestaanden dat iets van mij doorleeft in anderen.
dat vind ik nou stoer! heb jij dat ook besproken met je partner, familie ed, of is het vanuit je geloof? ik ben wel donor, ze mogen alles van me hebben. bij leven hoop ik een of meerdere eicellen te mogen doneren en als ik er klaar voor ben wil ik ook graag bloed/ plasma donor worden. en voor familie zou ik zelfs bij leven een nier afstaan als ik zou kunnen helpen!
Nee...voor mij is het gewoon zo simpel Ik hoef ook helemaal geen begravenis of ander gedoe...ik hecht daar echt helemaal geen waarde aan. Daar ben ik gewoon een beetje afwijkend in Misschien dat mijn mening wat anders ligt omdat ik veel donaties heb meegemaakt...en het hele proces er omheen. Ook vaak bij transplantaties geweest. Je ziet dan toch meer wat het voor iemand kan betekenen
Ik ben bloedplasma donor. Beenmergdonor heb ik laatst een foldertje van meegenomen en wil ik mij binnenkort in verdiepen. Het is misschien kort door de bocht, maar ik vind het heel raar als iemand er bewust voor kiest geen orgaandonor te zijn wel organen van een ander verwacht. Ik weet niet, dat idee staat me gewoon niet aan. Ik zou het in principe ook een prima idee vinden dat je alleen organen kunt ontvangen als je zelf ook donor bent (op medische redenen na)
Ja, omdat ik het een kleine 'moeite' vind. Van mij mogen ze je standaard vanaf je 18e donor maken. En dan de omgekeerde wereld: wil je niet, dan uitschrijven. Bloeddonor ben ik geweest maar ik viel steeds bijna flauw (ging veel te snel). Dit ga ik in de toekomst wel weer proberen!
Hier ook donor behalve mijn huid, dat vond ik dan weer niks haha. Maar ik ben blij dat ik er iemand anders nog mee zou kunnen helpen, vind het ook erg belangrijk!
Ja. Toen mijn oudste geboren werd besefte ik ineens hoe belangrijk een leven eigenlijk is en ben ik meteen donor geworden.
Nee nog steeds niet... wil het wel, maar op een één of andere manier vergeet ik het en stop ik het weg. Ze mogen alles van mij hebben als ik er niet meer ben, ik heb er dan toch niks meer aan