Hoi allemaal, Zoals de titel al zegt wil zou ik graag in de toekomst nog een vierde kindje willen. Onze andere drie kinderen zijn nu 7, 5 en 1,5 jaar oud. Een aantal maanden geleden gaf mijn man al voorzichtig aan dat hij ws geen vierde kindje wil. We hebben toen afgesproken definitief de knoop door te gaan hakken als de jongste 3 jaar is. Ook omdat we toch best wel wat leeftijd ertussen zouden willen. Eigenlijk heb ik door die afspraak best wel een beetje hoop gekregen........In mijn hoofd kan ik het ook niet laten rusten. Ik denk elke dag, meerdere keren aan zwanger worden, baby's en alles wat ermee te maken heeft.......Heb dit ook aangegeven bij mijn man, dat ik niet meer wil wachten met de knoop doorhakken om mijzelf wat rust te geven. (Misschien gooi ik natuurlijk mijn eigen glazen hiermee in). Maar omdat ik helemaal gek wordt van mijn eigen gedachtes is het gewoon beter om samen definitief een beslissing te nemen. Twee dagen terug heeft mijn man gezegd dat hij het goed vindt zo. Het is gezellig druk bij ons thuis en ziet het niet zitten om nog een kindje erbij te krijgen. Ergens had ik dit natuurlijk verwacht, maar toch ben ik er erg verdrietig om. Ik ben absoluut dolgelukkig met mijn andere 3 kinderen, daar gaat het niet om. Mijn man gaf aan dat het misschien verstandig is dat hij zich dan laat steriliseren zodat het dan ook echt klaar is. Maar weet niet zo goed of ik daar wel klaar voor ben.....Maar aan de andere kant ik wil ook geen hoop houden. Gisteren zaten mij emoties mij echt heel hoog, en heb ik aan mijn man gevraagd of ik nog een keer mocht vertellen waarom ik het wil....en we hebben afgesproken er vanavond over te praten....Niet dat ik hem wil overtuigen, maar wil gewoon uitleggen waarom ik graag nog een vierde kindje zou willen...... Het voelt in ieder geval al fijn om het even van mij af te kunnen schrijven, want kan er in mijn omgeving met niemand over praten. Bedankt voor het lezen!
Succes. Wat goed dat jullie met elkaar praten en naar elkaar luisteren. Is heel belangrijk, ongeacht de uitkomst.
Wat ontzettend lastig! Wel heel goed dat jullie er samen over praten. Misschien komen jullie samen tot de kern van jouw (4e) kinderwens en kunnen jullie samen op zoek naar een andere invulling van jouw behoefte als jouw man er niet in mee wil. Andersom kan natuurlijk ook: op zoek naar de kern van het gevoel van je man en kijken of daar iets mee gedaan kan worden (bijvoorbeeld geen tijd voor zichzelf, geen overzicht, financiële redenen).
Lastig he Emib......Ik had ook van mijzelf verwacht dat ik ook wel echt klaar zou zijn na 3 kindjes. Maar het is toch weer gaan kriebelen... Ik heb mezelf de laatste tijd ook bewust echt afgevraagd of het mij gaat om het zwanger zijn/babytijd gaat of om nog een kind! Het gaat mij dus echt om nog een kind. Mijn man en ik hebben een goed gesprek gehad en hij vindt het echt goed zo. Hij vindt het al heel erg druk met 3. Ik was erg verdrietig na het gesprek, maar accepteer zijn keuze.....Heb wel aan hem gevraagd of hij mij de tijd wil geven om dit te verwerken. Ik mag er overigens ook van hem over praten als ik wil. Het is wat het is. Gelukkig heb ik het al 3 keer mee mogen maken en dat maakt een hoop goed. Kunnen jullie er goed over praten Emib?
Ik heb alle reacties niet gelezen, alleen jouw verhaal. Wat HERKENBAAR!!! Had precies hetzelfde. Wij zouden ook de knoop doorhakken als de 3de 3 jaar is. Ik kon ook niet langer wachten. De jongste is nu 2,5 jaar en we hebben een paar weken terug weer gezeten en heb ook aangegeven dat ik ook niet langer kan wachten. Mijn wens was er wel, maar m'n man wou er echt over nadenken. Hij had namelijk alleen praktische bezwaren. Maar een paar weken terug toch eerder de knoop door gehakt. Een vierde komt er (als het lukt) maar wel pas volgend jaar febr naar het ziekenhuis (wordt niet spontaan zwanger) Wat een rust geeft dat, geen onzekerheid meer. Is het geen idee om nog een jaartje te wachten met de knoop doorhakken. De jongste is nu nog zo jong, misschien kijkt je man er dan anders tegen aan. Hier wel zo.
Ja we kunnen nog wel wachten hoor, maar wil mezelf geen valse hoop geven als mijn man over 1.5 jaar echt niet wil.
Nee snap ik. Ik heb ook wel 2,5 jaar in die onzekerheid gezeten. Heel moeilijk. Maar mijn man had het echt nodig die tijd.
Probeer het een beetje van je af te zetten. Geniet van het hier en nu. Als je man wel wilt dan weet je ook niet of het lukt en de 4e er ooit komt. Zonde om al die tijd te verlangen naar een kindje hoewel je z'n mooi leven hebt👍