Ik ben als peuter wel eens in Drenthe op vakantie geweest. Ik prijs me nog altijd gelukkig Het artikel in de link vind ik eerlijk gezegd wel een héél hoog komkommertijdgehalte hebben, maar oké dan: Ik woon niet in Drenthe, kom van oorsprong uit de buurt van Rotterdam, en woon buiten NL. Qua leeftijd val ik grofweg tussen de twintigers en 65-plussers in (wel bijna aan de verkeerde kant inmiddels ). Inmiddels 23 jaar in mijn huidige relatie (niet getrouwd), met een zoon van bijna 7. Ik werk fulltime, Oh, en ik mag graag een drankje doen van tijd tot tijd. Ja, ik prijs me wel gelukkig. We wonen leuk, ik voel me gewaardeerd binnen het werk wat ik doe (wat ik al 6 jaar vanuit huis mag doen, dus lekker relaxed). Financieel hebben we het meer dan goed, en we hebben veel tijd voor elkaar. Qua gezondheid had het het laatste jaar iets beter gekund, maar geen onoverkomelijke kwalen. Ik mis alleen nog wel mijn moeder die 6 jaar geleden is overleden. Ik had graag gewild dat ze mijn zoon wat beter had kunnen leren kennen. Ze heeft hem maar één keer mogen zien.
Ahh dat is het dus! In de 20 en woon in Drenthe Verder getrouwd en 2 kinderen, werk 2 daagjes per week. Redelijk sociaal netwerk, ik heb meerdere vriendinnen en man en ik hebben gezamenlijke vrienden. Sport regelmatig. Prijzen ons erg gelukkig, alles wat ons hartje begeerd. Alles lijkt voor ons al een aantal jaren mee te zitten. Cijfer een 9, zou niet weten wat te wensen, hopen nog lang gezond te mogen zijn. Owja en ik drink af en toe eens een radler of wijntje. Man drink wat vaker een biertje, in het weekend eigenlijk altijd wel 1 of 2.
Ik ben zeker gelukkig. Er mogen dingen anders, zoals baan die even geen uitdaging meer is en spanning rond een uitslag die veel over toekomst gaat zeggen. Maar ik zal niet kunnen zeggen dat het me ongelukkiger maakt. Het zou fijn zijn als het er niet was, maar vind het leven op veel fronten te mooi om het daardoor te laten verpesten. Ja, ik ben gelukkig. Getrouwd, een baan, twee kindjes en gezond. Ik vind het leven te mooi en kostbaar om ongelukkig te zijn.
Op het moment niet zo. Ik ben hondsmoe, wat ongelukkig in mijn baan (collega's maken een hoop goed) omdat ik stil sta en niet goed weet waar ik heen moet. Ik krijg de grip niet goed terug op mijn eetgedrag en erger me dan ook weer aan mezelf. Ik ben hondsmoe en af en aan verkouden met constant doorbraakbloedingen. Maar ik heb een leuke man, die weer gelukkiger wordt ivm nieuw werk, ontzettend leuke kinderen waar ik ongelooflijk trots op ben, het gaat financieel redelijk goed en nog een week en we hebben een mooie zolder met dakkapel. Ik ben dus niet ongelukkig, maar wel erg rusteloos en de weg een beetje kwijt en daar heb ik wel moeite mee.
Oke Ik woon samen met mijn (bijna) man, heb een super leuke baan en vier hele lieve kinderen. Wij hebben allebei een groot sociaal netwerk. Helaas wonen we ver weg van onze beste vrienden en familie, daar heb ik soms wel moeite mee. Om dat te vergeten drink ik elke dag wel een wijntje (grapje natuurlijk, gewoon omdat ik het lekker vind en er enorm van geniet!). We vinden allebei sporten leuk en doen dat dus zeer regelmatig. Ik denk dat ik mijn leven nu een 7 geef. Ik ben met mijn gezinssituatie intens gelukkig. Ik woon dan wel niet in Drenthe, maar heb een prachtig huis waar ik trots op ben. Ik ben trots op wat mijn man en ik allebei bereikt hebben in ons leven, we hebben het ontzettend goed, maar daar werken we ook heel erg hard voor. Er zijn nog wel wat verbeterpunten, ik zou nog wel een extra taal willen leren of in ieder geval mijzelf willen blijven ontwikkelen. Ik zou een hoop meer slaap willen, want ondanks dat onze nachten best prima zijn ben ik chronisch moe. En ik wil heel graag aan mijzelf werken, maar dat staat voor dit jaar op de planning! Dit is hier ook helemaal waar. Vroeger had ik veel minder zorgen en was ik echt op en top feest student. Het liefst was ik 24/7 aan het stappen en dronken. Heb enorm genoten van die tijd, maar sinds ik kinderen heb weet ik pas wat écht genieten is.
Ik ben ook gelukkig! Een lieve man, 2 kinderen, een hond, 2 katten, allebei een leuke baan (ik 24 uur man 40), geen financiele zorgen, lieve vriendinnen, leuke oppas en zijn pas verhuisd naar ons droomhuis in brabant. Wel een nieuw dorp dus we moeten wel opnieuw beginnen qua contacten maar tot nu toe bevalt het ons hier goed, we hebben het gevoel met open armen te zijn ontvangen dus dat is heel prettig. Ruimte voor verbetering is er altijd. Mijn moeder is nogal een ijskoningin. Dat staat haaks op mijn karakter, een betere band met mijn moeder zou mij gelukkiger maken. Gelukkig wel een hele lieve schoonmoeder en oma maar toch heb ik een echte liefhebbende moeder altijd gemist . Verder willen we een derde kindje, ik denk dat dat ons nog gelukkiger maakt. En natuurlijk nog een hoop materialistische dingen zoals een mooiere auto en mooie reizen maken en als de kinderen wat groter zijn wil ik een paard/pony. Daar hebben we nu ruimte voor aan huis (achter huis, we wonen wel in een woonwijk helemaal aan de rand).
Ik heb 2 geweldige kinderen en een fantastische man .. 12 jaar getrouwd. Ik drink graag een wijntje. Ik heb een leuke baan bij een fijne werkgever, een prachtig huis. Enige smet op al het geluk is dat mijn moeder vorig jaar overleden is en we de mantelzorg van mijn zieke vader hebben. Soms word ik daar gillend gek van, soms ben ik blij dat ik hem nog heb, soms verlang ik naar het moment dat we weer kunnen gaan en staan waar we willen en gewoon 2 weken op vakantie kunnen... en soms denk ik dat als hij er niet zou zijn we een derde kindje zouden hebben gehad.
Ik ben er wel eens bang van zoals het leven naar mij/ ons lacht. Wij en onze naasten zijn gezond, ons gezin is compleet, de relatie tussen mijn vriend en mij is nog altijd bijzonder. Ik ken geen leukere, slimmere of intelligentere man. En in materieel en financieel opzicht heb ik niks te wensen. We zijn net verhuisd naar de mooiste straat van de stad, hopelijk woon ik hier tot we oud en versleten zijn. Kortom, ik hoop dat het zo fijn mag blijven allemaal.
Daar zit ik nu ook over na te denken. Mijn jeugd was niet echt top en ook in mijn studententijd deed ik vooral wat van mij verwacht werd. Was altijd bezig met anderen, en ze niet te kwetsen. Hoe ik me voelde en wat ik voelde was van ondergeschikt belang. Toen ontmoette ik mijn man. Een slechtere timing voor een relatie was er niet, maar ik ging ervoor. Ik smeet me volledig, voor het eerst deed ik iets wat ik zelf wilde. Ik trok de deur letterlijk dicht en verhuisde naar een ander land. En als ik nu zie waar we vandaag staan ben ik zo dankbaar dat ik destijds de moed had eindelijk mijn hart te volgen.
Nee nog niet! Daarom lig ik in scheiding en ben ik nu al gelukkiger dan tijdens mijn huwelijk... ondanks alles
Ik ben zeker gelukkig! En dat ondanks het feit dat ik een dertiger ben, 2 kinderen heb en onze familie in het buitenland woont. Mijn man en ik zijn 12 jaar samen en werken allebei parttime. We wonen in een heerlijk huis dat we zelf hebben ontworpen en kunnen regelmatig op vakantie. We drinken regelmatig een wijntje dus dat moeten we er dan maar inhouden.
Lastig. Over het algemeen ben ik wel gelukkig. Ik heb tijdens deze zwangerschap veel last van mijn hormonen gehad en voelde me dus niet altijd even gelukkig. Verder mis ik mijn broer die een paar jaar geleden overleed en is mijn man drager van een ongeneeslijke ziekte waardoor de toekomst ook onzeker is maar als ik even objectief naar het hier en nu kijk ben ik wel gelukkig en geef ik mijn leven een zeven. Ik ben trouwens geen twintiger (helaas alweer in de dertig), ik woon niet in Drenthe maar in het gezellige Brabant (ik kan me niet voorstellen dat ik boven de rivieren zou kunnen wonen), ik heb een jong kind en één onderweg, drink buiten de zwangerschap om graag een wijntje (of twee) en ben behalve een gevoeligheid voor overbelasting psychisch gezond. Ik heb een goede opleiding gehad en heb een parttime baan. De band met mijn familie is goed, al is er soms een enorme generatiekloof tussen mijn ouders en mijn zus en mij. We begrijpen elkaar niet altijd. Ik ben de laatste jaren wel wat vriendinnen kwijt geraakt maar met degenen die ik nog heb ben ik eigenlijk gelukkiger dan met de dames waar ik de afgelopen vijftien jaar mee optrok omdat ik nu meer mezelf kan zijn. We hebben de laatste jaren wat geldzorgen gehad maar dat gaat ook de goede kant op. We hebben veel om gelukkig mee te zijn. We hebben elkaar, onze zoon en straks de baby. Familie en vrienden, werk en een mooi huis in een fijne buurt. Maar we hebben het de laatste jaren ook flink voor de kiezen gehad. We merken dat we de neiging hebben om in de negatieve dingen te blijven hangen maar sinds we ons daar bewust van zijn werken we daar wel aan. Er is namelijk ook zoveel positiefs en we zijn allebei over het algemeen vrolijke, nuchtere mensen met humor die graag lachen en plezier maken. We zitten weer in de lift en hopen er ook echt weer meer van te gaan genieten. Op naar de acht!
Dit is precies wat ik dacht. Er zijn zat dingen waar ik gelukkig mee ben (bv 2 gezonde kindjes mogen krijgen) maar ook dingen die voor mij een continu compleet gevoel van geluk in de weg staan.
Leuk om te lezen. Ik was deze zomer in Drenthe. Prachtig daar! Maar dat dialect...ai daar gaan m'n nekharen recht van overeind staan haha. Ben heel gelukkig. Met lieve, gezellige zoon, lieve vrienden en familie, af en toe een leuke date en leuk werk waar ik echt thuis kom. Een leuke vent zou het af maken maar voorlopig nog erg blij zonder Oh ja, ik geniet erg van een wijntje of biertje op z'n tijd.
Ja, ik ben over het algemeen wel gelukkig. Ik heb een lieve man, lieve kinderen en dit jaar hopelijk nog twee meisjes erbij waardoor ons gezin compleet is. We hebben allebei een goede en leuke baan en hebben op financieel gebied absoluut niet te klagen. Wonen in een fijn huis in de randstad en zijn gezegend met een groot sociaal netwerk en lieve familie. We drinken een paar keer per week alcohol (nu helaas niet ) en sporten allebei veel. En het allerbelangrijkste: we zijn gezond en iedereen die dicht bij ons staat ook. Ik ben ook erg gelukkig met hoe ons leven gelopen is. We hebben een echt goed studentenleven gehad en veel gereisd. Dat wilden we allebei erg graag voor we aan kinderen begonnen. Enige is dat ik af en toe wel wat slechte periodes heb. Mentaal gezien. Altijd al gehad (meerdere depressies in het verleden). De afgelopen twee jaar in fases ook behoorlijk down gevoeld, maar dat is niet meer dan logisch. Over het algemeen gaat het wat dat betreft een stuk beter. En daarnaast zijn er wel wat kleine dingen die nog kunnen veranderen. Maar toch wel een mooie 7 hoor.
Ik ben gelukkig in de dingen die echt belangrijk zijn. Heb een geweldige man, 2 toppers van kinderen, een leuke baan en een rustig maar fijn sociaal leven. Op financieel/materialistisch gebied heel wat te wensen maar dat is eigenlijk maar bijzaak. Wel last van een angststoornis, wat het gelukkig voelen nog wel eens in de weg staat Kan me enorm druk maken om de kleinste dingen en dat maakt het leven soms lastig. Maar gelukkig weet mn man me altijd wel weer met beide voeten op de grond te zetten. Heb ook een aardige rugzak met dingen die in mn leven gebeurd zijn, wat wel zn sporen heeft achter gelaten. Als ik terugkijk zijn dingen anders gelopen als ik zou willen en wat dat betreft ben ik niet gelukkig. Maar ook hebben we er veel van geleerd en hebben ze ons sterker gemaakt. Mn gezin is gezond en als basis sterker dan ooit, dus ja... ik ben gelukkig!
Ik ben vorig jaar een weekend naar Drenthe geweest zou dat ook tellen? Ik ben begin 30, 2 kinderen, getrouwd met een leuke vent, toffe baan en ik houd wel van een wijntje. En ja ik ben heel gelukkig! Ik heb een fantastische vent aan de haak geslagen, 2 mooie kindjes gekregen, fijne familie en lieve vriendinnen, we zijn gezond, ik heb een hele leuke baan en we hebben het financieel (meer dan) goed. Natuurlijk zijn er nog wensen voor de toekomst maar die zijn niet groot. In basis ben ik erg gelukkig! Dikke 9!