Dit herken ik. Een paar jaar geleden wist ik echt even niet meer zo goed wat ik nu wilde en ook waar ik nu goed in was. Ik heb toen dat moment aangegrepen om een studie te gaan doen. Ik wilde echt iets voor mezelf, om mezelf verder te ontwikkelen en te ontplooien. Ik weet nog goed dat de eerste vraag op de opleiding was dat je je passie moest opschrijven. Nou ik had werkelijk geen idee. Die opleiding gaan doen was de beste stap ooit. Leuke nieuwe mensen ontmoet, erg gave dingen gedaan (o.a. een spel ontwikkeld over gespreksvoering bij lastige thema's en dat verkoopt als een tierelier), heb ontdekt dat ik heel goed ben in schrijven en ga nu zelfs cum laude afstuderen Ik weet nog niet precies wat ik verder met de opleiding ga doen, maar heb hem dadelijk maar mooi binnen en zit weer beter in mijn vel. Daarbij ben ik wel ook met periodes hondsmoe en ook ik zit te klooien met eten en gewicht. Maar het negatieve gevoel daarbij is veel meer in balans met het positieve gevoel wat daar tegenover staat van andere succesvolle dingen.
Ik ben over het algemeen heel gelukkig dit wil niet zeggen zorgenvrij maar wel heel blij met hoe ons leven meestal is. Qua verbetering ik zou het fijn vinden als ik de klok een half jaar kon verzetten dan zijn we van al het geregel en de overdrachten af en zit onze dochter hopelijk op de juiste school maar buiten het geregel en de zorgen om onze dochter is zij ook degene die ons leven een hoop gelukkiger heeft gemaakt. Ik geef mijn leven op dit moment wel een 7.5
Hoe durf je dat te zeggen!!! Mijn hemel, wat een lef Ik ben dus een Drent woon alweer 10 jaar in Overijssel, maar gelukkig lijkt het allemaal op elkaar haha. Maar goed, ik ben geboren en getogen in Drenthe, net 30 jaar, 8 jaar getrouwd en 3 kinderen. Over het algemeen ben ik heel gelukkig. Maar het werk van mijn man begint wel op te breken. 1,5 week weg, paar dagen thuis en weer opnieuw. Met alle sporten en speeldates van de kinderen is dat best een uitdaging. De komende 4 zaterdagen inclusief vandaag, heeft de oudste een zwemwedstrijd. Onmogelijke tijden zijn dat altijd (17.15 start van de wedstrijd, rond 19.30 prijsuitreiking). Volgende week heeft de oudste een wedstrijd en de middelste een dansvoorstelling. En zo zijn er veel dagen. Mijn man heeft nooit veel bereik op zee, dus als er oppas geregeld moet worden ben ik de klos. En zo is het met alles. Dokter, tandarts, ziekenhuis, rapportgesprekken etc, zorgen dat er toch gezond gegeten wordt, soms eet 1 van de kinderen dan apart, eerder of later. Dus overall zou ik het een 8,5 geven, maar op sommige dagen een krappe 5. Edit; aan het eind van een hele drukke dag lust ik dus wel graag een rood wijntje haha.
Ik ben een twintiger, ben getrouwd, geen kinderen en ben afgestudeerd als hulpverlener. Tevens ben ik aan het werk als hulpverlener. Al met al kan ik zeggen dat ik heel erg gelukkig ben. Er is altijd wel iets waar ik naar zou kunnen kijken om mijn geluk onderuit te halen, maar ik kies ervoor om dat niet te doen. Ik kijk naar de dingen die ik WEL heb en niet naar de dingen die ik NIET heb.
Ik ben een twintiger, niet getrouwd maar wel bijna 11 jaar samen en een dochter van bijna 2. Momenteel woon ik niet op de juiste plek ( komt verandering in) wil het zwanger worden niet lukken en twijfel ik al lange tijd over mijn baan. Lichamelijk heb ik veel pijn ( rug en schouder) Maar mijn relatie en dochter maken een hoop goed. Ik geef het momenteel een 7.
Hmmm ja en nee.... wat betreft huisje, boompje, beestje mag ik echt niet klagen. Ik heb een leuke vent, fantastische kinderen en vrienden en we zijn gewoon gelukkig Ik zit echter op dit moment niet zo lekker in mijn vel; ik ben vorige maand mijn baan kwijt geraakt door een reorganisatie en “thuis zitten” is niet zo mijn ding Solliciteren verloopt nogal moeizaam, omdat er in mijn werkveld zo goed als geen parttime banen te vinden zijn en ik niet fulltime wil/kan werken. Wanneer ik op andere functies solliciteer, krijg ik steeds te horen dat ik te hoog opgeleid ben dus dat schiet ook lekker op. Een maand zonder werk is natuurlijk helemaal niks, maar toch..... niks voor mij
Ja, elke dag moet ik van mezelf minimaal 3 geluks momenten opschrijven. Vooral om erbij stil te staan, dankbaar te zijn voor wat er wel is. En ik moet eerlijk zeggen, het werkt echt!! Ik kan zeggen, ik ben gelukkig!
Ik wordt nu wakker geklets door mijn dochtertje. Om haar te krijgen was een hele opgave. En daar echt wel een tik van gehad. Nu we bijna in ons nieuwe huis kunnen met mijn gezinnetje ben ik dolgelukkig. Maar de komst van M heeft me ontzettend rijk gemaakt. Hier een 9 en over een paar weken een 10. Heb niet meer nodig
Nou volgens het onderzoek zou ik zwaar ongelukkig moeten zijn, behalve een relatie is niets op mij van toepassing Maar ik ben gelukkig met mijn rijkdom (mijn 4 kinderen) En we zitten volgend jaar in een nieuw groter! huisje, dus ook iets om naar uit te kijken. Dat is nu het enige waar ik af en toe gek van word, met zn zessen in een huis van 85 m2 met 3 slaapkamers is krap vind ik. Maar we hebben een dak boven ons hoofd, dus ik mag ook niet klagen.
Dank je. Hoeft niet hoor, we redden het wel zo Nu zitten we met zn allen warme broodjes UT de oven te eten, dat maakt een hoop goed. Maar lastig is het soms wel dat papa er niet bij is Gisteravond paste mijn schoonmoeder op de andere twee terwijl ik in het zwembad zat. En als hij dan zoveel plezier heeft gehad tijdens de wedstrijd en een mooi resultaat heeft neergezet, ben ik toch blij dat ik er zelf bij kon zijn en dan is het gedraai en gekonkel om dingen te regelen een stuk makkelijker te accepteren.
Nee helaas de laatste tijd niet... ik zit middenin een burn-out, daardoor moeten besluiten niet terug te keren naar m’n werk. Hoewel heel verstandig doet het wel pijn. M’n moeder heeft een tumor in haar hoofd en moet vrijdag een spannende operatie ondergaan. School heeft aangegeven hulp te willen bij onze oudste, ze weten niet goed meer hoe ze met haar om moeten gaan. Ik snap het maar het maakt me wel verdrietig. Mijn gezondheid is nu dermate slecht dat een stootkuur prednison nodig is. Daarbij momenteel veel ergernissen tussen man en mij, we lijken de afgelopen weken allebei op een ander golflengte te communiceren. Niet fijn. Tuurlijk zijn er veel dingen waar ik blij mee ben, m’n gezin, familie en vrienden. Maar gelukkig? Nee, dat is al even geleden. Komt wel weer, daar ben ik van overtuigd
Over het algemeen wel. Met m’n gezin ben ik het aller gelukkigst. ❤️ Ik kom er alleen steeds meer achter dat ik niet gelukkig word van mijn baan. Ik zou heel graag iets anders willen, maar heb geen idee wat. Ik krijg er ook lichtelijk buikpijn van als ik eraan denk dat ik over 2 weken weer moet beginnen.......
Ik ben eind dertig, woon samen, heb twee kleine kinderen en werk 36 uur per week. Overal lees ik dat ik super ongelukkig zou moeten zijn, want: laat aan kinderen begonnen en in de spagaat tussen carrière en thuis. Maar dat is absoluut niet zo! Ik ben hartstikke gelukkig met mijn leven en weet niet hoe ik het anders zou willen.
ik ben nu gelukkig. ik was tot 3 jaar geleden doodongelukkig, ik ben toen gescheiden, en nu ben ik pas voor het eerst echt mezelf denk ik, ik word steeds gelukkiger. ik heb 2 kinderen van bijna 5 en 9, ik heb het nu echt heel relaxt, weekends als de kinderen bij ex zijn geniet ik ook echt van mijn vrije tijd. en als de kinderen thuis zijn geniet ik van ze. op een man zit ik nog niet te wachten, wil eerst de kinderen groter hebben. zodat ik ze alle aandacht kan geven. maar komt er ooit een leuke man voorbij zeg ik ook geen nee maar ben er dus nog niet mee bezig haha. ik kom er ook steeds meer achter dat ik gewoon veel meer kan dan ik dacht. ik heb mijn hele huis inmiddels zelf opgeknapt., van behangen tot verven, kasten in elkaar zetten en noem het maar op. ik ben gewoon best trots op mezelf. ik dacht altijd dat ik dat niet kon. vooral het behangen heb ik jaren uitgesteld.
Gelukkig? Lastige vraag. Ik ben alleenstaande moeder van 3 geweldige kinderen. Wat iemand net zei, het is een hoop geregel met speeldates, sporten, werk, doktersbezoeken enz. Niemand die me daarbij kan helpen Dat geeft wel wat stress soms. Maar zien dat het goed gaat met de kinderen maakt alles goed. Ja het is druk, zie soms door de bomen het bos niet meer. Financieel is het heel moeilijk. Maar heb geen gevoel van niet gelukkig zijn. Als ik af en toe kan ontspannen voel ik me ontspannen en tevreden. Is dat gelukkig zijn? Ik denk het dan wel. Er kan altijd iets beter, maar laten we eerlijk zijn. Er kunnen een hoop dingen ook echt slechter. Count your blessings