Ik ben totaal niet gevat , sta ook altijd onhandig te hakkelen en ga blijkbaar ook onduidelijk praten (richting mompelen) dus vaak verstaan mensen me dan ook niet . Hierboven schreef iemand dat ze ook zo in mails schrijft zoals ze praat. Nu ik daardoor er eens over nadenk, klopt dit ook wel bij mijzelf . Ik ben op schrift altijd bedachtzaam, denk eerst goed na, lees ook dingen vaak terug en pas het dan aan en heb dan na een behoorlijk lange tijd heb ik een goed stukje. Ik hoor geregeld, zelfs bij appjes, 'ja klopt precies' of 'wat zeg je dat goed'. 'Tijd' is dus blijkbaar iets wat bij me past...en dat is wat je bij 'gevat' dan weer niet hebt. Dus nee, ik ben verre van gevat . Ik vind er op zich niks geks aan hoor, om via een 'product' voorzichtig wat contact te leggen. In het echt begin je bij mensen toch ook juist wel eens over dingen die ze doen? En elk bedrijf, ook als hobby, heeft geregeld gesprekken of vragen die niet naar verkoop leiden. Dat hoort ook een beetje bij verkopen. Het is niet dat je een offerte aanvroeg waar hij uren werk in moest stoppen, je stelde een vraag en kreeg antwoord, daarnaast vroeg je het ook nog eens privé. Het heeft je vooralsnog alleen niet opgeleverd wat je wilde .
Ik vind het makkelijk om een gesprek te starten en aan de gang te houden. Ik vind mensen leuk dus ben ook oprecht geïnteresseerd. En als je ontdekt wat iemand zn interesse heeft en je vraagt daar wat over dan loopt het gesprek als vanzelf.
Nee totaal niet, in mijn hoofd achteraf supergevat haha, maar op het moment zelf echt niet. Of op voorhand kan ik hele gesprekken 'voorbereiden' in m'n hoofd maar op het moment supreme is het meestal blackout. Ben ook gewoon superverlegen, was altijd die stille die nooit iets zei in groep. Nu wel ietsje beter gelukkig.
Geen antwoord op de vraag maar ik snap dit hele topic niet zo geloof ik. Je bent toch getrouwd? Of hebben jullie een (open) huwelijk waarin dit soort zaken "toegestaan" zijn?
Achteraf weet ik altijd precies wat ik had willen zeggen. Maar op het moment zelf??? Ik kan ook niks met koetjes en kalfjes gesprekken. Vind ze vreselijk ongemakkelijk. Maar hoe ik een gesprek dan op een interessant onderwerp kan brengen... ook weer geen idee. Of ik wil informeren naar ieys persoonlijke van de gesprekspartner, maar dan wordt ik weer onzeker. Kan ik dat vragen? Of dan vergeet ik bijvoorbeeld een naam of situatie, waardoor ik de vraag niet goed kan formuleren.
Ik wilde typen: Ja, ik ben wel gevat. Alleen vaak een half uur later pas. Maar je vraag was in het geval van gesprekken gaande houden of überhaupt op gang brengen. Dat lukt mij ook niet zo goed. Meestal heeft dat te maken met dat ik me wat ongemakkelijk of onzeker voel of dat ik m'n aandacht niet bij het gesprek kan houden, omdat ik teveel aan andere dingen denk en dan mis wat er gezegd wordt. Anderzijds hangt het ook erg van je gesprekspartner af. Als die kort antwoord op elke vraag gaat het teveel op een kruisverhoor lijken.
Ze heeft het wel vaker gehad over flirten met andere mannen, o.a over vrienden van haar man. Ik heb een beetje het idee dat ze dergelijke topics met een bepaald doel opent, maar kan er natuurlijk naast zitten.