Nou ik hou er niet van nee, ik vind het wel leuk grapje hoor ik weet hoe je het bedoelt. Maar ik zie het zo: als mijn huis afbrand, wil ik alleen mijn kinderen (en vooruit mn vent) uit het huis hebben, de rest mag van mij affikken. Dat is allemaal weer vervangbaar, en ik zou ook niet minder gelukkig worden als ik geen dure dingen meer heb. Dus ik ben niet gehecht aan spullen, itt mijn vriend die echt ongelukkig zou worden als ie bepaalde items niet meer heeft en dat is mijn definitie van materialistisch. Waar ik overigens geen oordeel aan plak, al is het bij mijn vriend ook het opvullen van een leegte en ik zie ook wel dat het slechts een tijdelijke vorm van geluk is.
Als mijn zoon wat minder snel groeit denk ik ook dat ik een dure en vooral goede jas voor hem zal kopen. Net als merk kleding, als ik zijn merk kleding zie vind ik dat 1000 keer mooier als bijvoorbeeld het Hema broekje wat hij ook in de kast heeft hangen. Kijk wij zijn niet de rijkste, daarom let ik ook altijd goed op de sale maar ik vind het te leuk om hem in mooie / goede kleding te hijsen. Dat is voor mij echt een stukje materialisme. En omdat wij niet dagelijks met geld kunnen strooien heb ik daar nog een speciale spaarrekening voor ook. En dat is puur omdat ik bepaalde dingen gewoon wil kopen.
Ik denk ook niet dat je daar een uitzondering ben, maar wel in t algemeen... Er zijn meer mensen die niet eens €600 in een maand over hebben dan mensen die een jas van €600 kunnen kopen. In die zin bedoelde ik een uitzondering
lieve mensen ik ga nu genieten en gelukkig zijn van het voeren van de eendjes met mijn kinderen! Fijne zaterdag allemaal
Ik groei er een beetje in mee altijd. Als ik geen geld heb (er is een tijd geweest dat ik letterlijk maar 1 wat grotere bezitting had, naast wat kleding) dan geef ik er ook niet om. Als ik meer geld heb dan kijk ik ook weer naar mooiere spullen. Ik leef echt naar hoe breed ik het wel of niet heb en als ik het niet breed heb dan shop ik niet of heel goedkoop. Wanneer er ineens meer geld is dan groeit ook het materialisme bij mij. Ik word echt neurotisch van duurdere kinderkleding dus dat koop ik niet. Mijn kinderen zijn modder magneten, buiten zijn ze in 5 minuten tijd zwart van de aarde, zand etc. Ik zou echt chagrijnig worden als ze dan dure kleren aan zouden hebben. Ik was trouwens in mijn leven extreem gelukkig in die tijd dat ik bijna niets had Ik weet dus ook echt dat spullen mij niet gelukkig maken (maar ik ben bij vlagen ook echt wel hebberig ).
ik vraag me dan weer af wáár ik die kinderjas van 600 euro moet kopen...En die zonnebril van 500 euro....Ik zou zou niet weten waar die dure winkels zitten (vast in Amsterdam in de dure winkelstraat of zoiets) Als ik het wist ging ik kijken in de sale namelijk maar loop dan volgens mij nóg hard door, mezelf kennende.... ooit eens in Munster in een heeeeeel dure winkelstraat geweest. Serieus, daar hingen jassen van 1500 euro, laarzen van hetzelfde bedrag...ben hard doorgelopen!
Dit had ik kunnen schrijven Hier is het precies hetzelfde op een paar details na qua het huis Ook de rest van het schrijven haast hetzelfde..
Ja dit is echt waar, ik kom uit een familie waar het geen cent mag kosten allemaal. Schoonouders hebben een keer een tshirt van H&M uit de bosjes geplukt voor zoon, mensen hebben letterlijk miljoenen. Ik denk dat ik daarom meer van mooie spullen hou dan de rest maar ik zoek altijd naar koopjes en ik wil echt plezier hebben van spullen, dus geen overdaad aan rommel. Zo kan ik wel erg genieten van mijn Chanel tas en mijn hele dure diamanten ring maar shop ik ook graag bij de primark. Eigenlijk geef ik voor ons allemaal erg weinig uit aan kleding. Een vrijstaand huis hebben we al helemaal niet, veel te duur hier in het gooi. We genieten wel van vakanties, gaan dit jaar 3x naar disneyland.
Moet hier toch even op terugkomen ... Ze mogen me alles jatten behalve mijn motor! Dat is mijn eerste kindje, mijn baby! Mijn eerste grote liefde. Als iemand daaraan komt word ik furieus! Duzzz... Misschien toch iets materialistisch? De rest kan me nog steeds gestolen worden hoor...
Mijn meuk mag ook gestolen worden. Zodat ik geld krijg van mijn verzekeraar. En alles nieuw kan kopen .
Hier precies hetzelfde. Hoe meer te besteden, hoe meer ik koop en hoe meer materialistisch ik word. Ik vul hiermee geen leegtes op en heb ook geen negatief zelfbeeld . Dure kinderkleding begin ik ook niet aan. Eigenlijk loopt geen kind hier in dure merkkleding. Wij wonen op het platteland aan een zandpad met bos. Favoriete tijdverdrijf is spelen in modderige sloten, vriendjes helpen op de boerderij of in een boom hangen. Meestal steek ik ze in een overall met regenlaarzen als ze naar buiten gaan. Wel mooie roze overalls met bijpassende regenlaarzen. Ze mogen wel een beetje opvallen .
Hee, rijd jij ook motor? Wat leuk! Volgens mij is een motor ook echt een beetje apart wat dat betreft. Het kan me geen zier schelen als iemand in mijn auto rijdt. Maar als iemand alleen al op mijn motor wil zitten dan krijg ik een raar gevoel in mijn buik
Die 5 serie mogen ze zo meenemen, vriend ontroostbaar, dat dan weer wel, maar mijn motor moet iedereen vanaf blijven inclusief vriend! Als de kinderen er al naar kijken word ik al boos!!
Blijer worden van je motor dan van je zwangerschap is pas echt het toppunt van materialisme . Echt super gaaf! Geniet ervan. Stiekem ben ik hartstikke jaloers maar het is je zo gegund.
Wauw ja... Ik zou met liefde mijn motor wegdoen in ruil voor de zwangerschap. Gelukkig hoef ik niet te kiezen Ik pb je even, al die materialistische dames hier willen vast geen gesprek over zwangerschap aanhoren