Ik was zo benieuwd. Ik kijk, schrijf en lees hier nu een paar jaar (lees bijna 4) mee en ik zie het niet veel. Ik ben zelf geadopteerd uit India toen ik 2,5 maand was. Ik heb nooit de behoefte gehad om te zoeken naar mijn biologische ouders. Programma’s als Spoorloos vind ik eigenlijk heel stom Ik snap het wel dat sommigen willen zoeken maar voor mij gaat dat niet op. Mijn zusje is niet geadopteerd. De adoptie voor de 2e was bijna aangevraagd en toen bleek mijn moeder zwanger te zijn. Ik ben met mijn toenmalige man 2x in India geweest, maar ik kom uit Goa, dus het ‘echte’ India, de armoede en de sloppenwijken heb ik nooit gezien. Zijn er hier nog meer mensen die geadopteerd zijn? Of kind(eren) geadopteerd hebben? Ik bedoel geen pleegzorg, maar echt adoptie.
Heb je vragen over het adoptieproces of bijvoorbeeld over de periode daarna (vragen, zoektocht naar biologische ouderwets) dan kan het bij adoptie en pleegzorg. Volgens mij zoek jij naar (ervaringen van?) anderen die geadopteerd zijn. Dat kan in de lounge. Zal ik het voor je verplaatsen?
Wij zijn op social media (Facebook) benaderd door een geadopteerde achterneef. Doordat in de adoptiepapieren de achternaam van zijn moeder (nicht van de vader van mijn man) in stond. Wij wisten, doordat het een gebeurtenis uit de vorige generatie was, nergens wat van. En hebben mijn schoonouders gevraagd of zij daar wat vanaf wisten. Het was bekend in de familie. En hij werd met open armen ontvangen. Voor wat ik nu weet is hij enorm blij dat hij zijn biologische familie in het buitenland heeft leren kennen. En reist graag heen en weer. Wij hebben ook een fijne band opgebouwd in Nederland.
Mijn oma was geadopteerd. Het enige wat we weten (of beter gezegd, wat haar is verteld door haar adoptieouders) is dat ze uit een gezin van 10 kinderen kwam en haar ouders beiden alcoholist waren. Ze is door mensen aan de andere kant van het land geadopteerd (dus wel gewoon binnen Nederland). Mijn oma is allang overleden en zou nu 109 jaar oud zijn geweest, volgens mij heeft ze nooit weer contact met haar biologische ouders gezocht.
Geen idee, dit is wat er werd verteld aan mijn oma. Ze wist zelf ook niet zeker of het klopte omdat ze zich zelf niks herinnerde van die tijd.
Mijn stiefoma was geadopteerd. Een oorlogswees uit de eerste wereldoorlog in Duitsland. Het was een slechte adoptie, ze is ter vervanging van een overleden dochtertje naar Nederland gehaald. Ze kon het helaas nooit goed genoeg doen.
Mijn oma is geadopteerd. Haar moeder overleed toen ze nog erg klein was en de nieuwe vrouw wilde haar niet? Ze is toen geadopteerd door een familie die net een dochtertje van dezelfde leeftijd verloren had. Heeft ook haar naam als roepnaam gekregen. Maar ze is onwijs geliefd opgegroeid en heeft zelfs mogen studeren wat voor haar tijd best bijzonder was. Ze spreekt altijd vol lof over haar adoptiefamilie maar heeft ook altijd contact gehad met haar biologische broers. Ik weet nog altijd niet precies wie nou wel biologisch is en wie niet terwijl ik ze wel ken. Al haar broers dragen/droegen haar op beide handen.
Ik heb een geadopteerd nichtje uit Polen. Vond het bijzonder om van zo dichtbij mee te maken. Is nu alweer 10 jaar geleden dat ze bij ons in de familie is gekomen.. het is zo'n lieve meid. Mijn zus is altijd open geweest over haar afkomst en waar ze vandaan komt. Maar tot nu heeft ze er verder nog geen interesse in.. misschien komt dat nog, misschien ook niet. Kan beide keuzes wel begrijpen.
Ik heb zelf het idee, omdat mijn ouders er zo open over waren en als ik wilde we gingen zoeken naar mijn bio-ouders, ik er geen behoefte aan had. Een beetje van; als het mag hoeft het niet meer zo en als het niet mag, wil je het juist.
2 nichten van mij zijn geadopteerd. Hoe het verhaal precies zit weet ik niet precies maar vader was Afrikaans (uit welk land weet ik niet meer) , moeder is Nederlands. Vader is toen de meiden jong waren weer terug gegaan, moeder was psychisch niet helemaal goed waardoor de zorg niet goed ging. Mijn tante zorgde uiteindelijk 100% voor ze. Volgens mij zijn ze niet officieel geadopteerd maar ze noemen mijn tante mama. (Ze zijn nu 32 en 35 of zo). Voor mij zijn ze altijd gewoon volle nichten geweest, ik zie ze nog steeds als volle familie. Het was dan ook wel een shock toen ik hoorde dat we officieel geen familie waren. (Dat ze een compleet andere huidskleur hebben dan mijn oom, tante en rest van de fam heeft nooit vragen opgeroepen bij mij )