ja, ik zou ook dol blij zijn als ik een orgaan krijg wanneer ik het nodig heb en vind dus ook dat ik zo netjes moet zijn mijn organen af te staan wanneer ik ze niet meer nodig heb. het is geven en nemen. wel ben ik beperkt donor en schenk enkel mijn organen. ogen, bot en huid neem ik liever mee mijn graf in. voel me er niet prettig bij dat iemand anders met mijn ogen rondloopt omdat het z'n persoonlijk iets is. mijn partner kan niet kiezen.
Hier ook een ja, alleen mijn hoornvliezen en mijn hart niet. Gewoon puur omdat ik dat een eng idee vind. Ik zie al helemaal voor me hoe ze dat weghalen.. nee, dat vind ik niet prettig ook al merk ik er niks meer van! Verder pakken ze maar wat ze nodig heb, ik ga toch de oven in!
Ja, voor wat hoort wat toch? Stel dat ik een donororgaan nodig zou hebben....Wel een orgaan ontvangen maar niet willen geven? Nee, zo werkt dat in mijn ogen niet. En als ik overleden ben heb ik ze toch niet meer nodig...Super toch als iemands leven ermee gered kan worden?
Nee ben geen donor, omdat ik het eigelijk niet "durf" denk ik. Het idee dat ze toch in je gaan snijden ook al voel je er niks van. Ik sta er nog niet achter om dit vast te stellen. Misschien komt dat nog wel.
Ik las van de week in de krant dat van de 10000(kan ook meer of minder zijn hoor) donoren die overlijden, ze misschien 2 organen kunnen gebruiken. De rest is dus of ongeschikt, of ze zijn niet in het ziekenhuis overleden waardoor de organen dus geen bloed meer hebben gekregen en dus ook ongeschikt zijn. Ik ben wel donor, ik heb er toch niks meer aan als ik dood ben.
Ja, ik ben al jaren donor, omdat ik weet hoe hard organen en weefsels nodig zijn en als ik dood ben heb ik er niets meer aan. Ik heb echter in mijn tienerjaren een hele tijd geregistreerd gestaan voor slechts een paar dingen. Waarom? Omdat ik bang was dat mijn familie me anders na het verwijderen van de organen niet meer herkenbaar terugkregen. Ik heb meerdere keren gemeld dat ik deze angst had, maar niemand kon mij garanderen dat ik netjes ter aarde besteld zou kunnen worden. Dat was voor mij reden om de boot af te houden. Pas toen bevestigd werd dat ze een donor netjes weer kunnen afleveren aan de familie, heb ik me meteen geregistreerd als volledig donor.
even iets rechtzetten, als je in coma ligt worden er echt geen organen bij je verwijderd. als je in coma ligt, leef je nog gewoon. ben je hersendood dan is het weer iets anders, maar ook dan worden niet zomaar je organen weggehaald. daar gaan procedures aan vooraf. persoonlijk ben ik voor het systeem dat je je alleen moet registreren als je het niet wilt, andere landen doen dit ook en die hebben nagenoeg geen wachtlijst voor donororganen. wat ik ook apart vind, is dat als ik zeg ja ik ben donor en ik overlijdt mijn partner nog steeds alles kan tegenhouden. als hij het niet wilt, dan gebeurd het nog niet, dat vind ik het jammere. ook ik zie in mijn werk hoe belangrijk orgaandonoren zijn, en ja van mij mogen ze alles hebben! groet joyce
Als ik zelf een orgaan nodig zou hebben hoop ik ook dat er een donor is, dus dat wil ik terug doen. Het kan toch niet zo zijn dat ik wel een orgaan krijg en zelf geen donor ben!
Ja, ik ben orgaandonor, omdat als ik dood ben, er toch niks meer aan heb, en als ik andere mensen ermee kan redden, waarom niet?! Ik wil alleen niet dat mijn huid en hoornvlies gebruikt worden. Vind dat maar een naar idee...
Ja gelijk donor geworden toen ik 21 werd. Dan gebeurd er tenminste nog wat nuttigs met me als ik dood ben Nee hoor er zijn zoveel mensen die wachten op een orgaan ik vind dat het tijd wordt dat iedereen standaard donor is! Tenzij ze zelf aangeven dat ze het niet willen
Ja ik ben donor. Als ik er straks niet meer ben kan ik iemand anders zijn leven redden! Als ik straks iets nodig heb, door een ongeluk of wat dan ook, hoop ik ook dat er organen voor mij beschikbaar zijn!
Ja, al vanaf mijn 18e. Ook al vanaf mijn 18e bloeddonor, en ik heb aan MvM meegedaan tijdens mijn zwangerschappen. Waarom? Het is een kleine moeite en je redt er levens mee, of verrijkt ze in ieder geval.