Ik ben vaak wel paniekerig, maar niet persé snel bang.. Hoewel.. ik gisteren van de warmte mijn benen boven de deken legde, en toen stak mijn voet uit net over de bedrand, en ik werd me toch opeens bang dat 'iets' erin zou happen.. een reactie uit kindertijd misschien ? Maar toen begon de douche ineens te druppelen, en hoorde ik een *krak* op de trap alsof er iemand een stap zette (wat waarschijnlijk de wind was, want ik hoorde het later ook bij m'n raam) maar toen was ik toch wel even bang hoor.. Ik weet niet, is dat snel ?
Alleen voor spinnen en inbrekers En als ik alleen in een bos zou lopen ofzo.. Maar dat hebben vast meerdere
Ging het bij Zomergasten zondag ook even over: het feestje gaat door en jij moet weg. Maar wat is het alternatief? Het feestje gaat voor altijd door en je moet het maar leuk vinden. Het feest houdt nooit meer op, gaat tot in de eeuwigheid door. Lijkt me ook weer zo wat...
nee niet bang voor zulk soort dingen, wel wat zoals hier al eerder is beschreven. Ziektes, vooral wat betreft de kinderen.
Ja, ik ook. Ik moet er zelfs van huilen als ik er 1 zie Hetzelfde met naaktslakken, die vind ik nog erger. Verder nergens bang voor Behalve dan dat er iets ernstig met mn dochter/mij gebeurt. Maar dat is meer een natuurlijke/logische angst, denk ik.
Ik ben eeb watje Insectenfobie... durf mensen niet echt gemeen aan te spreken vermijd ik liever. Bang in het donker en durf snachts er niet uit... wrm geen idee maar er is vroeger iets gebeurd dat weet ik wel. Onweer en liften vind ik eng. Bang gemaakt door me buren... Verder ben ik eigenlijk best onzeker maar kom toch zeker over haha
Ik heb best erg hoogtevrees, ben dus ook heel blij dat ik op de 1e verdieping woon en verder vind ik insecten echt niks.. De manier waarop ze bewegen brrrrrrr
Nee totaal niet; wel heb ik een lichte insectenfobie waarbij ik wel paniekerig kan reageren (vooral bij wespen en andere steekbeesten). Voor de rest heb ik tot nu toe vrijwel stalen zenuwen en ben ik vrijwel nooit bang. De laatste keer dat ik ergens bang voor was, was voor een miskraam of iets dergelijks; omdat ik mijn kind niet wil verliezen. Maar voor de rest; nope.
Ja. Maar dat is meer omdat ik een angststoornis heb Alweer op de goede weg hoor ( durf iig weer boodschappen te doen ) maar heb het nog wel moeilijk in nieuwe situaties, autorijden op de snelweg of onbekende wegen, in rijen bij kassa's etc . Qua dieren : bang voor spinnen En grootste angst natuurlijk om een van mijn kinderen te verliezen.
Ik ben bang voor alles....ook ik heb een angststoornis. Ben vooral bang voor rampen en wat andere van mij vinden. Gelukkig doe ik nog wel alles en ga ik overal naartoe maar ik pieker er wel altijd over en dat maakt altijd alles wel met n grijs randje
Spinnen Vliegen (zo onpraktisch als je graag reist) Hoogtevrees, wel licht Motten, grote rondvliegende kevers (Australië) En heel stom: diep water. Ik zwem niet in zwembaden dieper dan 2 meter en snorkelen doe ik nooit meer. Dit had ik als klein kind al.
Hier ook een angststoornis,ben vlg mij overal bang voor geweest,vooral alleen zijn,maar doe alles weer. Als je je angst aangaat,gaat je angst vanzelf weg maar spinnen moet ik ook niks van hebben haha
Ik trek hele krappe ruimtes niet, moet echt m'n best doen om dan niet in paniek te raken. Op de weg zie ik weleens van die Fiatjes rijden met drie volwassenen op de achterbank... Nou meer is er bij mij niet voor nodig hoor! Huisspinnen en langpootmuggen vind ik ook eng. Gewoon kappen met die onzin! Diep, donker water maakt me ook een bang op de een of andere manier. Zo diep, dat er voor ons zonder uitrusting geen weg meer terug is. Doodeng vind ik dat!