Nou ik zit aan de anti depressieva, waar ik over 2 weken mee stop. Zit nu nog in de afbouw periode. En het gaat allemaal prima. Dus ik wil mezelf niet verslaafd noemen.
Helaas gebeurd het wel. Mijn moeder slikte vorig jaar tramadol voor haar hernia. Afijn operatie gehad helemaal hersteld en laatst had ze erge pijn in haar .. (weet niet meer waar) en ze heeft gewoon een herhaalrecept gehaald en geen haan die er naar kraaide! gelukkig dat ze het eenmalig heeft geslikt en dat ze nu niet continu naar de apotheker rent! haha!
Gelukkig heb je er niks aan overgehouden en ben je er vanaf. Zeker al tiener ben je extra vatbaar en had ik verwacht dat een dokter hier beter mee om zou gaan maar misschien is het ook niet controleerbaar.
Ik vraag me af of ze iedereen die wat slikt als mogelijk verslaafd hebben meegeteld? Zelf is er bij mij als volwassen ADD vastgesteld. Een paar jaar lang ritalin geslikt, maar daarna overgegaan op concerta. Dat laatste omdat ik mijn medicatie gewoon continu vergat. Zonder medicatie ben ik chaotisch en totaal geen prikkel dat ik weer wat moest slikken tot frustratie van mijn omgeving. Met concerta vergat ik het ook nog vaak. Vanwege zwangerschap gestopt en totaal geen ontwenningsverschijnselen gehad. Dus verslaafd zie ik me niet, terwijl ik het wel veel gebruikte.
Ik ben manisch depressief dus zit altijd aan de pillen (stemmingsstabilisator+AD), maar bij mij lopen alle stofjes in mijn hoofd dus niet goed.. MAAR ik ben daarnaast eigenlijk ook verslaafd aan de medicijnen merk ik. Als ik een dosis van de AD oversla krijg ik lichamelijke ontwenningsverschijnselen en word ik gek. Ben ook een tijd verslaafd geweest aan benzo's, op een gegeven moment werkten 1 of 2 niet meer en heb er toen maar 10 genomen kan me daarna niet goed meer herinneren Psych schreef ze gewoon voor terwijl ik zei dat ik suicidaal was en daarvoor altijd veel pillen innam en tsja ik zat in kliniek waar ik gewoon alle medicijnen zo kreeg, maandenlang dus..
Dan ben je, naar mijn inziens, ook niet verslaafd. Je gebruikt het echt voor een lichamelijk klacht. 'Zonder' kan je ook prima leven maar 'met' maakt het allemaal een stuk makkelijker. (als ik het zo mag verwoorden).
Aan xo'n 30 paracetamol kun je wel degelijk dood gaan. Mijn Opa heeft ooit tussen de 60 en 120 paracetamol geslikt (en overleefd).Het geschatte aantal ligt dichter bij de 120 dan 60 waarschijnlijk. Maar hij vrat zijn hele leven die dingen al aan de lopende band, zijn lever was dus waarschijnlijk wel aardig wat gewend.
Nee, gelukkig niet. Heb dan ook een hekel aan pillen en vergeet bijv een antibioticakuurtje al af te maken.
Wat is verslaafd Ik heb cptss, ik slik dus AD maar niet tegen de depressies die ik heb maar tegen fikse paniekaanvallen, zit er voorlopig niet in dat ik ermee kan stoppen. In slechte periodes gebruik ik ook diazepam(valium) en flurazepam maar dat is eigenlijk heel sporadisch. Ik ben vrij tolerant tegen veel medicatie, dus heb vaak niet eens afkickverschijnselen. Maar goed, ik ben niet voor of tegen pillen, als je ze nodig kan je ze gebruiken wil je dat niet ook prima toch?!
nee geen pillen... wel echt heel stom aan neusspray. was zelfs zo erg dat als ik snachts in bed lag, en de spray stond beneden ik hem ging halen hoor.. heb echt lang gebruikt.. maar nu alleen nog als ik echt mega verkouden ben en dan alleen maar als ik ga slapen.. want met een verstopte neus kan ik NIET slapen
Ik heb gekozen voor: anders. Ik heb een overgeef fobie, en ben verslaafd geweest aan Domperdiom. Ik moest ze elke keer na een maaldtijd innemen en voor het slapen, anders was ik veel te bang misselijk te worden. Nu slik ik ze alleen als ik echt heel erg misselijk ben
nee gelukkig niet. mijn moeder wel al geeft ze het niet toe. ze heeft enorm last van de rug en heeft daar medicijnen voor (nog voor meer dingen) en neemt toch elke dag wel minimaal 2 inbuprofen in. wel of geen pijn. ik haal een doosje van 20 en daar doe ik een heel jaar mee terwijl mijn moder een doos van 200 zo op heeft. ze heeft allerlei medicijnen die noodzaak zijn maar ik denk dat ze die inbuprofen niet persee nodig heeft. ik heb me moeder er op aan gesproken maar dan wordt ze boos en dus in mijn ogen verslaafd. ze gebruikt verder heel veel noodzakelijke medicijnen en der lever is al flink vergroot.
Wat mij opvalt is dat iedereen het heeft over een lichamelijke verslaving terwijl een geestelijke verslaving haast net zo erg is. Aan paracetamol kan je misschien niet/nauwelijks lichamelijk verslaafd raken, maar geestelijk zeker wel. Mensen die anti-depressiva gebruiken zie ik niet als verslaafd, misschien soms als onzeker. Maar als je zelf niet genoeg serotonine aanmaakt moet je toch echt AD hebben om je een beetje mens te voelen. En meer ontopic, nee, ik ben niet verslaafd (geweest) aan pillen.
Verslaafd... nee, dat nooit geweest (niet aan pillen iig ). Wel af en toe Ritalin 'gebietst' van mn beste vriendinnetje (voordat ik moeder werd) omdat dat zo lekker was voor een avond stappen (schaam..) AD jaren voorgeschreven gekregen, af en aan geslikt. Heb er nooit een kl*te van gevoeld, dus was ook totaal niet moeilijk om ermee te stoppen. Benzo's ook voorgeschreven gekregen, maar nooit geslikt... omdat ik te bang was voor verslaving (ken uzelf, zeggen ze dan he?) En wat de paracetamol betreft... ik heb toen ik 15 was er ook een stuk of 100 in mn mik gestopt + alcohol en ze waren net op tijd... Vind het echt troep, maar denk dat uit de winkels halen geen zin heeft. Slik het nu alleen als ik echt, echt, echt niet kan slapen van de koppijn.
Nee, geen verslaving. Heb vanwege mijn add wel jaren strattera e.d. geslikt en tot mijn dochter 6 maanden was aan de antidepri pillen gezeten(vanaf mijn 15e) Moet eerlijk zeggen dat ik gestopt ben omdat ik liever een pure mamma ben dan een mamma die elke dag haar pilletje naar binnen moet werken.
ik heb vroeger wel medicatie gehad voor mijn tourette en een aantal aar terug slaappillen en antidepressiva gelukkig ben ik er niet verslaafd aan geraakt. ze zeggen vooral bij slaapmedicatie dat je er snel verslaafd aan kan raken. Gelukkig geen last van gehad
Ik heb al sinds ik een jaar of 10-11 ben last van chronische hoofdpijn. Er was toen ooit en arts die zo slim was om te zeggen dat ik maar een pijnstillertje moestbslikken als ik er last van had. In die tijd wel erg veel pijnstillers gebruikt, ik pakte ze ook wel stiekem. Uieindelijk liep dat wel in de gaten natuurlijk, dus toen was het over. Ik had daardoor wel steeds zwaardere pijnstillers nodig. Tijdens mijn menstruatie had ik de eerste jaren ook erg veel last, niet alleen van hoofdpijn maar ook rug- en buikpijn. Toen had ik op een gegeven moment hele fijne pillen Ik werd er gewoon soort van stoned van. Na een tijdje werkten die trouwens ook niet echt meer. Tegen het einde van de puberteit werd ik wat wijzer en ben ik net die zooi gestopt. Nu slik ik zelden mee pillen. Voor een deel omdat ze toch niet goed (meer) werken. Voor een deel omdat ik andere manieren heb gevonden om met pijn om te gaan. Eigenlijk slik ik alleen nog de pil en soms wagenziektepillen. Maar dat laatste is alweer een tijd geleden, want die mogen niet tijdens zwangershap en bv.