Och ja, vre-se-lijk kinderachtig vind ik het van mezelf: Ik was tiener, vond mijn vriendje niet meer leuk, durfde het niet zelf uit te maken, en zoende daarom maar met een ander in de discotheek waar hij ook was. Kreeg letterlijk een bitchslap in mijn gezicht. Kon zo in een foute komediefilm.
uhm tja echt vreemdgaan nee denk het niet. k heb in dit huwelijk wel een hele poos met een andere jongen geappt. het ging slecht tussen mijn man en mij en hij bood mij wat ik zocht, verder dan appen ging het niet want dat ging me dan weer te ver,., Echt vreemdgaan? ik weet niet of ik het zou kunnen. Al heb ik wel een bepaalde nieuwsgierigheid ( mijn man was/is mijn eerste echte relatie en intiem met een man ) naar buiten zeg maar, maar dat is niet genoeg om het ook echt buiten mijn huwelijk te gaan zoeken
Net als je reactie.... Ik ben nooit vreemdgegaan, en nooit bedrogen, maar ik kan mij wel voorstellen dat het kan, ook al is het niet gepland of bewust opgezocht. Je kan altijd gevoelens voor iemand krijgen, maar het is aan jezelf wat je er mee doet.
Als ik ooit weer vrijgezel wordt komt er tussen 07.00 en 22.00 geen man mijn huis meer binnen. No way dat ik ooit nog voor een man ga wassen, koken, strijken of ooit nog maar een sok van de vloer raap. Wisselende nachtdiensten, het enige wat me interessant lijkt.
j Haha zo denk ik er ook over hoor! Vooral dat stukje van die sokken, dat doe ik voor niemand meer hierna. Soms denk ik dat ik te jong al een vaste relatie ben begonnen. Ben soms jaloers op de vrijgezellen (allemaal gescheiden inmiddels) om me heen. Geen kerel om rekening mee te houden. Als ze iemand leuk vinden kunnen ze zich er vol op storten, sex met leuke mannen zonder iemand verantwoording schuldig te zijn... maar... ik besef me ook dat gras aan de overkant altijd groener is.
Ja. En ook ik, net als zovelen, had nooit gedacht dat dat mij zou overkomen, maar zo simpel bleek het dus wel. Het overkwam me. Inmiddels al zo veel jaren geleden en onze relatie is er sterker van geworden. Ik ben er van overtuigd dat het iedereen op een bepaald punt in je leven kan overkomen.
Precies, dat had ik ook toen ik jong was. Ik was de eerste keer verliefd en kreeg een relatie van 4 jaar en mijn ex had mij toen bedrogen vanaf toen wilde ik geen vaste relaties. Alleen contacten hier en daar, pas toen ik mijn man had ontmoet. Werd ik weer opnieuw verliefd, had ik jaren niet gehad en als ik iets serieus zie of neem dan kan ik er niet mee sollen. Gelukkig ook niet!!
Hier precies hetzelfde verhaal. Had een relatie en wilde het uitmaken. Toen zei hij: als je het uitmaakt rijd ik tegen een boom. Dus toch niet uitgemaakt maar het was echt over van mijn kant en dat wist ie heus wel. Toen werd ik verliefd op een ander. Heb met die ander gezoend en toen echt uitgemaakt met degene waar ik dus officieel nog iets mee had, maar eigenlijk alleen omdat ik het niet eerder uit durfde te maken... Ach, ik was negentien en het is bij zoenen gebleven... Heb in mn studietijd eens een keer bijna gezoend met een docent van me, op werkweek, echt stom! Zelf had ik geen vriendje op dat moment maar die docent was wel getrouwd. Op moment dat t bijna gebeurde zag ik ineens als een waarschuwing zn trouwring, ben er snel met een smoes vandoor gegaan. Gelukkig nooit meer les van m gehad daarna maar schaam me er nog steeds voor... Alleen mn beste vriendin weet het. Hij is nu na 14 jaar overigens nog steeds bij zn vrouw en kids, gelukkig maar!
Ik ben met toestemming van mijn man een keer met een ander geweest. Waarom? Kort samengevat: Omdat mijn man aanvoelde dat ik het nodig had te ontdekken dat die wilde haren niets toevoegen aan mijn leven, en dit echt iets uit mijn verleden is. En die ruimte heeft hij mij gegeven binnen onze relatie. Dit was 1x, en wil nooit meer, ben er een stuk wijzer van geworden. Als koppel zijn we er God zij dank sterker uitgekomen
Yep... Alle keren wel tot mn huidige partner. Netjes? Nee. Spijt? Nee. Nu moet ik er niet meer aan denken! Ben eindelijk volwassen geworden gok ik
Juist ja, hier ook pas bij mijn man dat ik dacht: okee dit wil ik voor héél lang en met hem wil ik een gezin etc. Daarvoor nooit gehad.
Ja, en ik ben er niet trots op. Ik was toen samen met mijn oudste haar 'vader'. Ik werd verliefd op die ander, hij op mij en uiteindelijk ging ik toch verder met mijn zeer ongezonde relatie met mijn ex. Mijn ex weet hier niets van af en die ander heb ik gruwelijk gekwetst.. Het was afschuwelijk eigenlijk. Soms denk ik nog wel eens aan wat ik toen heb aangericht bij die leuke lieve man en vind ik het stom dat ik uiteindelijk voor mijn vreselijke ex ging. Maar goed, als ik dat niet had gedaan had ik mijn fantastische tiener niet gehad!
Ja, toen ik 17 jaar was had ik verkering met een jongen in Nederland.Ik ging met een vriendin twee weken feesten in Spanje en daar ben ik vreemd gegaan, ik heb er nooit spijt van gehad, ik was dat serieuze gedoe met verkering ineens helemaal beu en heb een geweldige vakantie gehad. De verkering was na de vakantie ook snel over, was ook zonder dat vreemdgaan nooit iets geworden.
Nee, nooit vreemd gegaan. Als tiener wel vriendjes gehad terwijl ik echt smoor, smoor verliefd was op een leraar. Compleet kansloos natuurlijk, en ik weet bijna zeker dat die leraar dat heeft geweten, maar dat is een heel lang verhaal en heeft nogal wat voeten in de aarde.. nooit wat gebeurd trouwens. Logisch ook. Maar echt als ik die man nu nog tegen kom, dan zak ik nog haast door mijn benen. Mijn man weet dat. En die maakt dan ook gerust opmerkingen van: zo, sop je nog niet weg? Maar wat ik zeg. Daar zit een lang verhaal achter. Is trouwens voor de tijd van mijn man geweest hoor.