Ook ik ben lang gepest, van groep 4 tot in de 2e klas van het voortgezetonderwijs. Daarnaast later nog veel gevallen van buitensluiten, afkraken, roddelen erc mee gemaakt. Waarom ik gepest werd is mij nooit duidelijk geworden. M'n ouders zeiden dat ik het moest negeren en dat was ook precies wat de school deed. Een vriendinnetje van mij is om die reden na groep 7 nog van school gewisseld. Zij negeerde het overigens niet, maar werd daardoor ook fysiek belaagt. Later bij bijbaantjes enzo vaak buitengesloten of weggepest. Bijv. Door me alleen voor rotdagen/rottaken in te plannen of door glashard te liegen dat er was afgesproken dat ik zou komen werken terwijl er niks aan mij gevraagd was. Of zonder mij te informeren m'n rooster wijzigen en dan zeggen dat ik niet ben komen opdagen. Het heeft me heel onzeker en wantrouwig gemaakt. Nu zit ik op een afdeling waar met vlagen veel geroddeld wordt. Ik merk dat ik uit een soort verdedigingsmechanisme soms ook mee doe. Dan ben ik niet de zwakste uit de groep. Maar ja als je dan toevallig buiten aan komt lopen als er een groepje staat te roken en het valt toevallig stil...... Kan toeval zijn, maar het maakt me zo onzeker. Met m'n leidinggevende praten schiet ook niet op, want die staat ook vaak bij dat clubje te roken en als ze er niet bij staat wordt over haar ook gepraat. Wel heb ik een aantal keren cursussen gedaan voor m'n zelfvertrouwen. 1 van die cursussen heeft goed geholpen. Die zou ik eigenlijk weer eens willen opfrissen. Het heeft er in elk geval voor gezorgd dat ik mezelf een stuk beter ken.
Ik ben nooit gepest, heb nooit gepest en mijn dochter is daar nog te klein voor. Vind het wel moeilijk om al die verhalen te lezen, wat kunnen mensen toch gemeen zijn
Hier vroeger ook veel gepest op de basisschool en voortgezet onderwijs. Zelfs ook nog bij me beroepsopleiding. Ik merk dat er bij ons op de werkvloer ook gepest wordt. Ik was altijd het stille type van de klas. Deed altijd me werk netjes etc. Oja en ik was (ben) niet knap . Het ergste vond ik nog het psychisch pesten zeg maar. Weet ff niet hoe ik het anders moet noemen . Mijn moeder kwam plots te overlijden op me 13de en dat was voer voor de pesters. Dat schoppen en slaan is er dan niks bij. Ik ben diverse malen in behandeling geweest bij een psycholoog maar het pesten heeft toch wel schade achter gelaten. Ook is er in het verleden regelmatig met school gepraat en met de pesters maar dit hielp allemaal niet. Werd alleen maar erger. Ik heb ook maar 1 vriendin maar die is jammergenoeg verhuisd naar Frankrijk. Ik probeer wel wat vriendinnen te krijgen maar vind dat zo moeilijk.
Ja ik ben veel gepest helaas... Op mijn 17e kreeg ik de diagnose PDD-NOS. Ik hoor heel vaak van mensen met een autismespectrumstoornis dat zij vroeger gepest zijn.
Ik ben vroeger zelf heel erg gepest. Dit was op de basisschool. Daarna heb ik goed geleerd van mij af te bijten. Overigens vond ik het zo erg toen ik gepest werd dat leraren altijd zeiden dat woorden etc geen pijn doen want dat doen ze wel degelijk. Mijn kinderen worden niet gepest. En ik vind het ook belangrijk om hun bij te brengen dat zij zelf niet mogen pesten.
Ik ben helaas veel gepest en daardoor wil ik het (zo goed mogelijk) voorkomen bij mijn dochter. Helaas is dat heel moeilijk. Ze zit versneld in groep 3, hoogbegaafd en bij allemaal haantje de voorsten in de klas en tja ze zien haar als bedreiging. Ze is een stuk jonger dan de rest en toch een stuk verder met alles, slechte combinatie. Ze voelt zich erg alleen en daarom gaat ze binnenkort ook naar een andere school. Ik moet wel zeggen, mocht ze op het vo gepest worden, krijgt ze van mij het advies, 'de leider' van de pester heeeel hard te meppen, tja niet pedagogisch verantwoord, maar beter een week geschorst dan 4 jaar worden gepest...
Ja, ik ben gepest. Begon al vroeg hier, toen ik in de zandbak speelde zei één van de kindjes dat ik vlooien had en toen wilde niemand meer met mij spelen. Heeft misschien niet zo lang geduurd, maar ik werd daar toen erg onzeker van. Vervolgens op de basisschool ook veel gepest, maar er waren ook periodes dat ik gewoon werd buitengesloten zonder dat ik eigenlijk wist waarom. Of dat ik niet mee mocht doen omdat ik geen merkkleding droeg. Ook op de middelbare school ging het verder. De eerste twee jaar waren echt super, toen werd ik niet gepest, maar wist me ook niet echt een houding te geven van gekkigheid. Toen na de eerste twee jaar moest ik van school veranderen en begon het gezeur opnieuw, er is zelfs tegen mij gezegd "als ik zo lelijk was als jij dan zou ik zelfmoord plegen." en toen ik echt net 2 dagen mijn eerste mobiel had kreeg ik een smsje dat ik nooit meer zal vergeten: "als kind al was je zo lelijk dat je vader een biefstuk om je nek moest hangen omdat anders zelfs de hond niet met je wilde spelen". Bah, kan daar nu nog om huilen dat mensen zó gemeen kunnen zijn. Komt direct weer terug Ook bij mijn eerste bijbaantje ging het gewoon door. Werd gelukkig niet door iedereen uitgescholden, maar wel veel uitgelachen (wist me vaak geen houding te geven) en onaardig tegen me gedaan. En door sommige collega's dus inderdaad uitgescholden. Dus ja, hier heeft het wel behoorlijk lang geduurd en het heeft me wel gevormd tot wie ik ben. En misschien ook wel mijn keuze om thuisblijfmoeder te worden beïnvloed; nu heb ik heel erg zélf de keuze met wie ik omga, ik hoef niet meer ergens te blijven waar pesters actief zijn, ik ben gewoon in mijn eigen, veilige omgeving.
Overigens maak ik me niet zoveel zorgen over dat ons zoontje wordt gepest. Hij is heel anders dan ik was, hij ziet overal de humor van in (nu al!). Als we hem plagen door zijn brood voor hem te houden en weg te trekken begint ie keihard te lachen (ik zou als klein kindje zijn gaan huilen). Dus ik denk als hij op de basisschool zou worden gepest dat ie dan niet echt zou reageren... En dat reageren maakt het zo aantrekkelijk
Verschrikkelijk! En helaas ook erg herkenbaar. Ook de laatste alinea. Ik was altijd al iemand die alles zelf onder controle wilde hebben maar na al dat pesten is dat nog erger geworden.
Overigens was ik wel best mondig hoor. Ik kreeg een keer te horen van een jongen "jij komt zeker uit Biggekerke" (dat is een dorp hier in de buurt, en ik was best een stevig meisje) en dan antwoordde ik gewoon terug "ja en jij uit Mongolië?" Ventje stond met mond vol tanden natuurlijk. En zo nog veel meer voorvallen, waarbij ik toch mondig genoeg was voor een tegenreactie. Maar ondanks dat ging het pesten wel gewoon door...
Ik ben van de basisschool t/m de opleiding tot verpleegkundige gepest dus mijn hele schoolbestaan zal ik maar zeggen t/m mijn 20ste. Vrienden had ik niet want ik werd door iedereen gepest en was echt een buitenbeentje, daarom ben ik nu ook echt wel een einzelganger. Gelukkig stond ik altijd stevig in mijn schoenen maar het is erg kwetsend en niet normaal. Ik vind het erg dat er momenteel nog zoveel gepest wordt terwijl scholen zeggen dat het vrijwel niet meer voorkomt en dat ze er zo fel tegen zijn, dat ze er dan wat tegen doen! Hoe vaak lees je niet dat iemand zelfmoord heeft gepleegd omdat hij / zij er niet meer tegen kon? Dat is toch niet normaal :x Kan er ontzettend kwaad om worden dat het nog steeds zoveel voorkomt.
Nee, wel eens geplaagd en ik zal andere ook wel eens geplaagd hebben. Maar nooit stelselmatig. Ik gaf niet zoveel om iemand anders zijn mening dus als er iets gezegd werd raakte het mij niet. En het interesseert mij ook niet zo hoe iemand anders er uit ziet of hoe iemand zich gedraagt. Mijn oudste is net zo, is ook nog nooit gepest en pest ook echt niet. Die kan heel goed negeren. De jongste is wat gevoeliger, hij had nieuwe schoenen en iemand vond ze niet mooi, dat raakte hem wel. Maar hij zit net een half jaar op school en al veel vriendjes.
Ik ben op de basisschool jaren gepest,daarna ging ik helaas met dezelfde rotte appels naar de middelbare school en werd er een nog grotere groep tegen me op gezet... Ben heel bang dat onze zoon gepest gaat worden,ik weet hoeveel pijn het gedaan heeft en nog vaak doet. Het heeft me tot de persoon gemaakt die ik nu ben... Erg onzeker,negatief zelfbeeld en van de buiten kant een harde look,maar van binnen een zacht ei...
Mijn dochter werd vanaf het 3 de kleuterklasje gepest door een jongetje in haar klas. Ze zat ook elk jaar samen met hem ondanks mijn klachten. De juffen pakten het wel goed op hoor en mijn dochter was niet het enigste pispaaltje. Het is toen een tijdje rustig geweest . Vorig jaar was het ineens weer raak. Elke week kwam ze thuis met verhalen dat hij haar treiterde. Haar tekkeleb als ze langs liep haar duwen etc. Iknwas dat zooo zat dus ik was onderweg naar de juf en kwam hem toevallig tegen. En hij stond onder mijn neus mijn dochter te treiteren. Dus hij was voor mij heb hem aan zijn arm ( zacht) beet gepakt en ik ben heel dicht bij hem gaan staan en gezegd als hij niet kapt met deze geintjes ik terug kom met de papa van me dochter en dat hij heel ver weg moet blijven van haar. Sindsdien is het heel rustig dus ik.hoop dat het effect heeft gehad. Ik heb zo een hekel aan pesten en heb ook tegen mijn dochter gezegd als hij jou blijft duwen of slaan je doet het meteen terug. Ze moet echt leren van der af te bijten en als ze laat zien dat ze bang is blijft ze een pispaal voor hem. De juf is uiteraard ook op de hoogte en zij neemt het heel serieus en let er echt op dat er niks gebeurd.
Ik ben vroeger gepest voor mijn oren en mijn gewicht. Ik heb niet eens zulke flaporen maar een aantal klasgenoten vonden van wel. Toen schaamde ik mij er ook voor en droeg extra wijde kleding waarvan ik nu denk.. ja.. zo lijk ik ook wel erg dik.. Pas een aantal jaren later ben ik meer voor mezelf gaan opkomen en maakte ik mij er niet zo druk meer om. Mijn dochter is 'anders' (heeft DCD en autistische trekjes), zij is een stil en teruggetrokken meisje en dat valt op in de klas. Een aantal meiden hebben een grote mond en weten dat mijn dochter emotioneel kan reageren. In groepjes durven ze wel, dan duwen ze haar, verstoppen ze haar tas of jas, of vorig jaar met oefenen van de kerstmusical, schoppen ze tegen haar rug (zitten ze op bankjes achter elkaar). In het begin kwamen ze haar bijvoorbeeld ophalen om buiten te spelen, maar na een kwartier kwam ze dan weer huilend thuis omdat ze niet mee mag spelen of omdat ze stom is. Op school denkt ze vaak dat ze gepest wordt, maar is ook niet altijd zo. Ze mag bijv. niet altijd meedoen met voetbal op het schoolplein. Maar niet alleen zij, maar ook andere kinderen niet. Maar voor haar voelt het alsof ze haar pesten omdat ze niet door heeft dat er ook andere kinderen zijn die niet mee mogen doen. Maar het breekt mij hart wel als ze weer verdrietig is.. Ik ben nu een hele felle moeder, van mijn dochter moeten ze afblijven. Als ze bijv huilend thuis kwam, liep ik weleens mee en dan renden de meiden gelijk weg. Nu nog durven ze niet bij mij in de buurt te komen, want ik kan heel fel reageren. Misschien komt dat wel door mijn ervaring van vroeger.
Ik wel op de middelbare school door een stel meiden omdat ik grote (.)(.) had, maar verder wel slank dus het zag er gek uit. Trok me er eigenlijk niets van aan. Tot ik in 4havo iemand een klap gaf die bleef treiteren. Moest ff een weekje nablijven maar kon wel weer ongestoord verder leven en heb ik nooit meer wat gehoord.
Ik ga iets heel lulligs zeggen maar heb gepest om de aandacht van mezelf af te leiden. 😳 Ben autistisch maar een kei in het verbergen en hing altijd maar de pias uit. Nu veel spijt van en tegen iemand die ik gepest heb wel tig keren mijn excuses aangeboden.
mijn zoontjes worden ook zo nu en dan wel getreiterd voornamelijk door ouderen kinderen in de buurt. mijn oudste zoontje komt niet zo snel voor zich zelf op en doet al snel wat een ander hem zegt te doen. daar maken de oudere kinderen graag gebruik van.:x en de jongste is niet zo goed met emotie en kan heel heftig reageren dit vinden de oudere kinderen blijkbaar erg grappig ik en mijn man zijn zelf trouwens nooit gepest maar het steekt enorm als je merkt dat je kind gepest word.