Ik ben ook gepest op de middelbare school en daardoor heb ik heel mijn school carriere verpest En waarom ik gepest werd? Geen idee... Was te dun, had geen borsten, haalde hoge cijfers, geen interesse in jongens, wilde niet douchen bij gym, droeg geen string. En ohja als ik vlechten in mijn haar had, deed mijn Nederlandse moeder stoer (ben een halfbloedje). Werd geduwd, ze lieten me struikelen, prikte met passers in mijn benen in de tram, knipte mijn tas kapot, gooide mijn eten op de grond....
Ik vindt het echt verschrikkelijk en hartverscheurend om te zien hoeveel mensen er gepest zijn en hoeveel kinderen er nu met pesterijen te maken hebben:x Helaas ben ik zelf ook gepest, mn hele basisschool periode was ik ook het mikpunt van pesterijen, heb op verschillende basisscholen gezeten, en steeds weer was het raak, steeds werd ik uitgescholden geduwd geslagen en buitengesloten, ik mocht blij zijn als ik 1vriendinnetje had in de klas en helaas werd die zelf ook gepest, Op 1van de basisscholen waar ik op heb gezeten is het zover gekomen dat toen ik in groep 6zat van achter ben aangevallen en bij mijn keel ben gegrepen, kreeg toen bijna geen lucht meer en het was dat er toen een andere leerling van een andere klas het net optijd zag anders had het zomaar kunnen zijn dat ik dit niet had kunnen navertellen, Zijn toen naar de directeur geweest en die zij doodleuk ja eigenschuld je zou het er wel naar gemaakt hebben, en dr is verder geen straf geweest voor die jongen die dat gedaan had er is niks aan gedaan en ik moest het maar accepteren dat het zo was, en moest mezelf maar zien te redden Helaas toen ik naar het vmbo ging was het nog niet over, ik werd misschien niet meer 'gepest' maar werd nog wel overal van buitengesloten en dit heeft zich ook voorgezet op het mbo.. Ook hebben wij als gezin vroeger veel moeten doorstaan wat betreft pesterijen, zo'n beetje iedere week lag er een raam uit, werd ons schutting steeds kapot getrapt ook is er geweld geweest mn zus was bijv een x buiten aan het spelen en toen kwam ze naar binnen hadden ze haar zo hard geslagen dat haar hele oor aan het bloeden was:x Meerdere malen verhuisd telkens weer het zelfde verhaal nooit hield het op, elke keer moesten wij het als gezin ontgelden en het is zo oneerlijk waarom deden ze dat, telkens ging het weer even goed en dan begon het weer, ben half aan het janken hier tijdens het typen van dit bericht het doet gewoon nog zoveel pijn en die pesters weten gewoon echt niet wat ze een ander aan doen, :x:x:x
Ik vind het vooral ook heel verdrietig om te lezen dat er nog zoveel vrouwen hier zijn die nu nog de gevolgen van het pesten ondervinden. Zoals gezegd ben ik ook een aantal jaren dagelijks gepest (van uitschelden en mij belachelijk maken, tot het expres kwijtmaken van mijn schooltas), maar heb ik dit helemaal achter mij kunnen laten. Toen ik van de MAVO naar de HAVO ging heb ik gewoon besloten dat ik me zoiets niet nog een keer zou laten overkomen en heb ik me mondiger opgesteld. Ik vond het doodeng om mee te beginnen, maar het heeft wel gewerkt. In de loop der jaren heeft dat ook gezorgd voor een steeds groter wordend zelfvertrouwen. Eerst was mijn houding een beetje bluf, maar uiteindelijk ben ik echt in mezelf gaan geloven. Nu kan ik zeggen dat ik blaak van het zelfvertrouwen, ik maak me niet druk om wat een ander van mij denkt en dat is echt heel fijn.
Ik ben vroeger (eerste en tweede klas, 12 en 13 jaar en toen ik zo'n 15 was) veel gepest door mijn verdraaide rug en mijn haar ("Schapenkop"). Die tijd heeft mij wel geïnspireerd om op +- 20 jarige leeftijd een gedicht te schrijven, en een vroegere vriend van mij heeft dit toen op muziek gezet (heb helaas de tekst noch de muziek meer, dit stond op een harde schijf die gecrasht is). Het heeft me heel veel pijn gedaan, maar ben er nu gelukkig overheen.
Op de basisschool viel ik altijd een beetje buiten de boot. Allereerst zat ik op een christelijke school en mijn ouders waren als één van de eerste in het dorp gescheiden en dat was echt not done! Mijn moeder zat in de bijstand en moest voor 3 kinderen zorgen, zonder alimentatie. Dus wij droegen geen merkkleding, de andere meiden in de klas droegen allemaal olilly . Daardoor viel ik denk ik buiten de boot en werd door de meiden in de klas gepest. In groep 5 kregen wij een lerares van één van die meiden, die dus doodleuk meedeed aan het gepest. Toen ik vervolgens opgewacht werd door 3 meiden om te vechten, heeft mijn moeder besloten om mij op de openbare school naast mijn school te plaatsen. (We lagen uiteindelijk met zijn allen op de grond, aangezien ik hun aan hun lange haren kon trekken en tja zij waren met zijn drieen.) Vervolgens naar de nieuwe school, werd er niet gepest en was er niets aan de hand. Toen naar de middelbare school HAVO/VWO, met een groot gedeelte van de groep 8 klas van de basisschool. Hier begon het pesten weer en de meeste kinderen van de groep 8 klas pesten mij ook... Banden lek steken, snoep op mijn zadel uitsmeren wat vervolgens ging smelten in de zon en nog veel andere dingen die ik alweer vergeten ben. Mijn mentrix wilde alsmaar praten praten en nog eens praten, wat echt niets hielp. Het pesten werd zo erg dat ik uiteindelijk in de tweede naar de mavo gegaan ben. In de tweede niets aan de hand en ik kreeg een groep met hechtte vriendinnen. In de derde kregen 2 van die vriendinnen nieuwe vriendjes, ik zag al gelijk dat het foute boel was en dat ik niets met die jongens te maken wilde hebben. Het gevolg, ik werd gepest! Vriendjes bleken inderdaad fout te zijn en die meiden ontspoorde compleet en achteraf zeiden ze dat ik toch gelijk had, maar ja wel een heel jaar naar de klote. Het pesten hield uiteindelijk pas op toen ik met één van die meiden op de vuist ben gegaan. Daarna durfde ze blijkbaar niet meer. Ik heb me echt heel erg klote gevoeld een aantal jaren, maar het heeft me wel gevormd tot wie ik nu ben. Iemand die superveel mensenkennis heeft en niet over zich heen laat lopen. Ik wil nu alleen mensen om mij heen die mij aardig vinden om wie ik ben en niet dat ze mij aardig vinden omdat ik mij anders voordoe.
Ik ben zelf op mijn tweede basisschool gepest. Na een verhuizing heb ik daar drie jaar op gezeten. Ik had het verkeerde accent. Na groep 8 verhuisden we weer. Dus op de middelbare school weer het verkeerde accent en behoorlijk verlegen. Toen niet meer echt zo stelselmatig gepest, maar nog wel regelmatig het mikpunt geweest van rotopmerkingen door een paar meiden. Liep 1 keer echt uit de hand (inclusief brandmerken met sigaret) Toch was het daar niet zo erg als in de bovenbouw van de basisschool. Daar was het echt stelselmatig elke dag en op de middelbare school waren het vooral periodes dat het opspeelde. Ik heb trouwens in beide situaties ook wel het geluk gehad dat ik wel een (klein) vriendinnenclubje had om op terug te vallen, ook gewoon in de klas. Er zijn ook veel gepeste kinderen die in de eigen klas / school helemaal niemand hebben. Dan ben je helemaal verschrikkelijk eenzaam en kwetsbaar. Ik heb er in principe geen last meer van, ben er best goed overheen gekomen. Als had ik op die tweede basisschool natuurlijk liever een leukere tijd gehad. Ik heb toen zo vaak verdriet gehad. Wat ik er (denk ik) wel aan overgehouden heb, is dat ik erg snel het gevoel heb dan mensen over me praten (in negatieve zin dus) of dat ze me niet 'moeten'. Ik kom, althans dat hoor ik van anderen, zelfverzekerd over. Maar daar ben ik gewoon wel erg onzeker in. Ik ben nu bezig met een opleiding en we moesten studiegroepjes maken. Ik ben verdorie de 30 gepasseerd, moeder van 2 kinderen, op mijn werk vaak een (gewaardeerde) vraagbaak voor collega's... Maar toch: op zo'n moment voel ik me zó klein! Dan ben ik dus toch gelijk onzeker dat geen enkel groepje me wil hebben en weet ik niet goed hoe ik moet aansluiten. En nu zit ik bij een prima groepje, maar dan ben ik alsnog bang dat ze me niet leuk vinden. Terwijl er op zich geen reden is om dat te denken. (Er is niks onaardigs gezegd, kunnen echt goed met elkaar overleggen.) Maar toch knaagt dat dan een beetje. Dat is natuurlijk wel eens vervelend. Maar ik realiseer me ook dat het echt nog veel erger kan allemaal. Alleen bij mijn sportclub voelde ik me echt heel snel op mijn gemak. Op de één of andere manier zitten we daar met allemaal mensen bij elkaar die in het verleden (of soms nu nog) gepest zijn. Tenminste, dat denk ik. Van aan paar weet ik het zeker (omdat ze het me verteld hebben) en van de anderen vermoed ik het. We zijn allemaal een beetje kneusjes bij elkaar. Daardoor voelt het daar echt wel veilig en prettig.
Ik ben vaak gepest vanaf de kleuterschool tot groep 8. Daarna is het weer begonnen in 3 mavo. Ik was erg verlegen sinds kleins af aan. Ik heb er nu soms nog steeds last van. Ik hou mijn hart vast voor mijn dochter die over een jaar naar de kleuterklas gaat. Ze is bijna drie en ze is ook.best verlegen.
Nooit echt gepest. Maar wel vaak opmerkingen waar ik heel onzeker door werd! Ik was vroeger erg dun echt een stokje geen billen en borsten kreeg vaak opmerkingen magere of lange rug vreselijk vond ik dat (was zogenaamd grappig bedoeld). Door mijn onzekerheid heb ik mij altijd groter moeten voor doen dan dat ik werkelijk was, van binnen had ik vreselijke angsten maar liet dat nooit merken omdat je dan helemaal het middelpunt kan worden. Het heeft mij gevormd kan moeilijk mijn emoties tonen waardoor het lijkt of ik erg hard en emotie loos ben. Ik leer mijn zoon om altijd voor zich zelf op te komen, in deze tijd heeft het weinig nut om een gesprek aan te gaan met de ouders of leraren de kinderen gaan echt wel verder met pesten. Ik denk persoonlijk dat je je kind in deze tijd gewoon hard moet maken leren om voor zich zelf op te komen! En als het moet terug slaan ik zeg altijd begin nooit maar maak het wel af! Jezelf zeker niet laten slaan. Mijn zoontje is een heel lief sociaal kindje altijd behulpzaam zal zich nooit agressief gedragen maar ik merk wel dat hij het niet laat gebeuren als een kind hem aanraakt dan doet hij het net zo hard weer terug! Kinderen schrikken daarvan en weten dat ze het niet nog een keer moeten doen. Ik zal er voor zorgen dat mijn kinderen nooit gepest worden dan maar aso maar ik wil dat mijn kindjes een fijne schooltijd krijgen.
Ik ben vanaf groep 1 basis school tot 3e middelbare school gepest. Van schelden tot slaan schoppen haren trekken fiets kapot maken dingen gooien etc etc. Dit heeft zo'n impact op mij dat ik totaal geen zelfbeeld heb echt 0.0. Erg onzeker houd niet van grote ruimtes met veel mensen die mijd ik ook echt!
Ik ben op de basisschool gepest. Zo ongeveer alle klassen tot ik in groep 8 de hrote pester aan der haren alle hoeken van het klaslokaal had laten zien. Hehehehe had de plukken haar in mijm handen. Moest er voor nablijven als ik geen sorry tegen haar zou zeggen. Nooit gedaan en ben met een glimlach naar het nablijven gegaan waar ik alles tegen de leraar heb verteld. Hij gaf me groot gelijk. Middelbaar ging het helaas weer verder. Maar zelfde tactiek gebruikt als op de basisschool. Meteen vanaf het begin. Die dachten wel 2x na voordat ze iets zeiden. Hoop dat het ons meisje bespaart blijft. Is helaas soms niks van te zeggen. Soms vraag je je af waarom de pesters iemands leven zo willen vergallen.
Volgens mij is dit hun eigen onzekerheid, omdat ze bang zijn zelf gepest te worden. Maar ja, daar heb je wat aan als kind zijnde Ik vind het echt heel treurig om te lezen dat sommige mensen nog steeds zo'n last hebben van het feit dat ze gepest zijn in hun jeugd. Hebben jullie hier ook hulp voor gehad of misschien nog steeds? Zouden jullie dat niet willen of is de drempel te hoog en willen jullie niet meer aan deze tijd terug denken? Ik ben zelf gepest en had geen stabiele thuissituatie, maar het heeft me gemaakt tot wie ik nu ben en daar ben ik trots op.
Pesten... zo vreselijk... Ik snap echt niet waarom mensen dat doen. Kan er met mijn verstand niet bij. Ik ben zelf gelukkig nooit gepest. Er zijn wel wat pogingen gedaan, maar ik was kennelijk toch geen geschikt "pestobject", omdat ik gelijk van me afbeet. Niet gezegd dat dat de oplossing is, maar voor mij werkte het. Ik zie de resultaten van pesten wel bij mijn man... Die is vroeger vreselijk gepest en er is in de loop van de jaren nog meer gebeurd, waardoor hij nu al 7 jaar ziek (depressief) bij huis is. Hij functioneert echt niet meer in de maatschappij en heeft wekelijks therapie. In eerste instantie zie je een grote sterke sportieve man, maar er gaat een hele andere wereld achter schuil... Pesten kan iemands leven compleet vernielen...