Nee maar heb ook niks meer van mij laten horen ze kan lekker de pot op! En als ze wel wat stuurt stuur ik toch niks terug. En als ze belt kan ze dat maar beter niet doen
Als ik jouw vriendin zou ik erg schrikken van het woord schizofrenie en heel goed op je letten (in positieve zin). Maar wat jouw vriendin heeft gedaan is echt achterbaks, ik snap er niets van. Ik heb zelf een moeder gehad met schizofrenie (heb ik nog steeds, maar geen contact meer mee, ze leeft nog wel denk ik). Ze gedroeg zich totaal onverantwoord en het heeft allemaal veel indruk op me gemaakt, er is een hoop gebeurd, ook daarna met haar. Dus dat is de schizofrenie die ik ken. Ik kan me zo moeilijk voorstellen dat je met schizofrenie goed kan omgaan (zonder medicijnen dan), maar dat komt omdat ik maar 1 verhaal ken. Mijn moeder wist totaal niet meer wat werkelijkheid was en wat niet.
Jeetje zeg wat lijkt me dat lastig voor jou Ik zit nu in een praat groep met moeders die ook schizofrenie hebben en daar zit ook zo'n mama tussen Maar ook in schizofrenie heb je gradaties. En als ik nooit in de molen gestapt was was dit misschien ook pas veel later gediagnosticeerd. Tuurlijk had ook ik mn momenten die typisch bij een schizofreen passen maar de psychoses die daar bij horen heb ik "gelukkig" niet zo heftig. Ik heb ze wel hoor maar omdat ik al zolang in die psychose zit is het voor mij "normaal" de angst is weg. Meisje in die groep heeft pas een hele heftige gehad en is ook opgenomen geweest. Zij was er heilig van overtuigd dat er mensen waren die haar en haar kindje wilden vermoorden en dat ze door de kabels van t stroom konden om haar zo te pakken Dat heb ik niet. Ik heb vooral last van onduidelijk gefluister in hele drukke ruimtes ( denk aan de supermarkt het ov verjaardagen feestjes etc etc ) Ook ben ik er bijv heilig van overtuigd dat mensen of ik ze nou ken of niet altijd slecht over mij praten Nu weet ik dat ze dat waarschijnlijk niet doen maar had je me een maand terug deze vraag gesteld dan had ik er zelfs van overtuigd geweest dat bijv heel zp slecht over mij dacht Verder heb ik veel schema's het moet zo en niet anders anders ben ik van slag in de zin dat ik chagrijnig word omdat het niet gaat zoals ik wil ( en dat is dus met mn dag indeling heel erg ) En nu ik mijn zoontje heb is dat soms wel eens lastig aangezien die schema's nu niet meer werken Daar leer ik nu mee omgaan dat ik dat van me af moet gaan zetten Ook krijgt mijn zoontje nu al begeleiding van een psycholoog hoe om te gaan met een ouder die psychisch iets mankeert deze komt vaak thuis om te kijken hoe ik het met hem doe ( en deze komt altijd onverwachts ) En tot nu toe belast ik hem niet met wat ik heb en dat vind ik heel fijn ( want dat is en was toch wel mijn grootste angst ) Deze begeleiding krijgen wij zolang het nodig is voor hem dit heb ik overigens ook zelf aangevraagd voor hem. En verder heb ik gelukkig een hele lieve man die me goed in de gaten houd en vooral heel erg steunt. Zo ook met mijn moeder en schoonmoeder.
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik heel veel respect voor je hebt, hoe je hiermee omgaat en ook hoe open je er over durft te zijn. Dan heb je -spreekwoordelijk- ballen, vind ik.
Ik wil je ook even zeggen dat ik ontzettend respect voor je heb. Ik heb ook absoluut geen fijne jeugd gehad en vind het dan zo fijn om te lezen dat er moeders zijn die ondanks hun eigen problemen zo aan hun kind kunnen denken!
Dank je wel! Heb me er lang voor geschaamd hoor Maar goed ik ben wie ik ben en dit is iets wat ik altijd al heb gehad dus mensen kennen mij niet beter als de J. met schizofrenie. Alleen nu heeft t beestje een naampje.
Ik ook niet. En daarom wil ik extra hard mn best doen omdat ik mijn zoontje dat niet gun. Hij verdiend wel een fijne jeugd en hij kan er niks aan doen dat ik dit heb. Hij mag daar dus ook niet onder lijden.
Snap best dat je onwijs boos bent, zou ik ook zijn geweest! Je gaat ervan uit dat je "vriendin"je begrijpt, je steunt... en dan op zo'n manier achter je rug om met anderen over jou praten op een neg. manier, vind ik echt lager dan laag!
Het is heel goed dat jij zo snel aan de bel hebt getrokken, echt super. Door de diagnose kan je jezelf nu ook goed in de gaten houden en je hebt mensen om je heen die goed op je letten, dat is zo belangrijk. Ik vind het heel goed en knap hoe je alles aanpakt. En ik vind het super van de zorgverlening, iedereen loopt ze altijd af te zeiken maar het kan gelukkig ook anders! Het geeft me wel een beetje een beeld nu van hoe jouw schizofrenie is, erg herkenbaar van mijn moeder alleen had zij het dus in hele erge mate, de hele wereld was tegen haar, van het minste geringste ging ze helemaal flippen (bv. schuifdeuren die dicht gingen als zij er net tussen liep). Dat maakt wel indruk op een kind, ik snapte er niets van en had vaak medelijden met mijn moeder, of was bang. Mijn vader heeft het ook vaak moeten ontgelden, want hij zat natuurlijk ook in het complot (ja, uiteindelijk dus 'echt' omdat ze opgenomen moest worden). Hij is een keer het huis uit gevlucht via het dakraam omdat mijn moeder achter hem aan zat . Gelukkig heeft ze mij altijd met rust gelaten wat dat betreft, blijkbaar was ik wel 'goed' (al ging ze niet om zoals je met een peuter om moet gaan). Anders weet ik niet of ik er nog wel was geweest... Gelukkig is het bij jou heel anders, daar ben ik echt blij om en vooral dat je het zelf zo goed oppakt. Maar je kan je wel voorstellen dat ik best wel schrik als iemand zegt dat ie schizofrenie heeft....
Jeetje zeg dat is inderdaad erg heftig En het is ook logisch hoor dat je schrikt. Ik schrok zelf ook heel erg toen ze zeiden je bent schizofreen. T eerste wat ik dacht huh? Maar k heb toch geen gespleten persoonlijkheid ( ja dat dacht ik echt ) En door de vele negatieve verhalen die je op internet leest of in de media hoort zijn mensen al snel "bang" voor je. En dat is niet erg want als je niet weet hoe of wat en alleen maar de erge dingen hoort en ziet is dat ook logisch. Mijn moeder bijv. Die vroeg zich gelijk af of ik zelfmoord wilde plegen.. En ook mensen die niks vragen maar heb liever wel de vragen zodat ik ze kan beantwoorden en kan laten zien dat ik niet eng ben En wat je verteld het lijkt me idd heel erg als je dat als jong kind mee moet maken vandaar dat ik daar ook hulp bij heb gevraagd ( kijk je ontkomt er echt niet aan hij zal er echt wel iets van mee krijgen en mee maken ) Net zo goed als met alle andere ziektes enzo. Maar ik wil hem niet bang maken voor mij en de maatschappij dat vind ik ook niet nodig en dat hoeft ook niet nodig te zijn. Wat betreft de hulpverleners het zijn hele fijne mensen. En ook echt wel bereid om te helpen gelukkig!
Jeetje dan ben je zo goed bezig, ik heb echt respect voor je zoals jij met je ziekte omgaat, zoals je het beschrijft ben je een super mama! En die vriendin, daar heb ik geen woorden voor, echt belachelijk hoe ze met jou omgaat.
Vond jou onderschrift altijd zo grappig. Maar geeft nu toch een beetje een andere insteek. Als mensen schizofreen horen of lezen denken ze denk ik bvb aan die jongen in Alphen die om zich heen schoot in het winkelcentrum. Niet aan een moeder die zich staande probeert te houden op de beste manier mogelijk door hulp te zoeken voor haar en haar gezin. Maar als vriendin en dan vooral vriendin die in vertrouwen genomen wordt weet, of kan je in ieder geval beter weten wat het in houd. Ze kende je al 10 jaar! Ze zal toch ook wel gemerkt hebben hoe je bent? Je nam haar in vertrouwen dus ze WEET hoe de vork in de steel zit. Ik kan er echt met mijn pet niet bij dat ze dan toch zoiets flikt. Kan me voorstellen dat dit jou geweldig pijn gedaan heeft (al zal de pijn nu even omgeslagen zijn in woede, wat erg begrijpelijk is!). Ik wil altijd graag weten waarom. En kan dus over dit soort dingen tot in den treures door blijven piekeren. Stom genoeg want feitelijk is het nogal ver van mijn bedje. (ken jullie beide niet) Nouja, wilde even mijn onbegrip spuien over de hele kwestie. Vind het zo verdrietig dat mensen, vriendinnen notabene hun vriendin zoiets aan doen. Ze had jou en je zoontje 10x beter geholpen door gewoon een bezorgde vriendin te zijn! Als ze wilde helpen dan want daar zal ze het toch op gooien met de hint over het AMK lijkt me. Al denk ik niet dat je ooit wat zal horen van het AMK als je al van alle kanten hulp hebt die weten dat je gewoon goed voor je kindje bent. Wordt een beetje overkill dan, toch? Respect voor hoe jij met de hele kwestie EN je ziekte om gaat meid!
Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat ook altijd dacht hoor.. Maar volgens mij zit ik er dus totaal langs, sorry! Heb je anders een fijne informatieve link, zodat ik kan kijken wat het inhoudt?
Dat heb ik ook heel erg hoor het willen weten waarom... Maar goed zoals ik al eerder zei dat al ik nooit te horen krijgen helaas.
Joh daar hoef je geen sorry voor te zeggen hoor Ik dacht het zelf ook Hier 1 link gewoon van wikipedia: Schizofrenie - Wikipedia en hier 1 van een website waar het specifiek over schizofrenie gaat: Hoofd Schizofrenie en Over schizofrenie - Over schizofrenie