Meid laat je informeren door een arts. Ik heb er genoeg gezien en weet ook dat jij geen baas over hem kan zijn maar wel over jezelf. Als jij deze situatie als problematisch ervaart dan is die ook zo!! en jij mag daar zeker iets over zeggen omdat jij er samen mee moet leven, je houdt van hem en wil met hem verder maar dan moet het wel voor jullie beiden leuk blijven!! en daar moeten jullie SAMEN voor werken, ook hij. Dus maak een afspraak bij een arts als hij ook wilt en als hij niet wilt dan ga je alleen met iemand praten. Liefs
Helemaal mee eens. Er bestaat trouwens ook nog een ander soort medicatie, die de zin/drang wegneemt. Maar dat kan de huisarts je allemaal wel vertellen indien nodig.
Als jij het een probleem vindt en hij zelf ook, dan is het ook een probleem. Klaar. Persoonlijk vind ik dronken lui sowieso smerig en mijn vriend mag ook niet naast mij liggen als ie té dronken is. Een paar keer per jaar vind ik nog kunnen en dat gun ik hem, maar iedere week in deze levensfase vind ik echt een probleem. Doei! En wie blijft er dan iedere keer thuis bij de kindjes en de dag erna als ie zijn roes uitslaapt? Vaders moeten hun verantwoordelijkheden kennen. Drank maakt meer kapot dan je lief is. Er hoeven niet dagelijks flessen sterke drank doorheen te gaan om pas een probleem te zijn! Aan de andere kant kan het binnen een relatie ook geen probleem zijn als er dagelijks 1-2 flessen wijn doorheen gaan (die ken ik nl ook). Het is een probleem als minimaal 1 er last van heeft. En wie moet zich dan aanpassen??
Of hij nou de stempel alcoholist moet hebben of niet (wat sommige dames blijkbaar heeel belangrijk vinden), het is feit dat de man van ts te veel drinkt in korte tijd en zichzelf dan niet meer in de hand heeft. En JA dat zou ik ook een probleem vinden! In het weekend is hij nl ook vader, maar vind het belangrijker om zichzelf lam te drinken, nou dan zou je met mij toch ook een probleem hebben hoor! En dat gedrag vind ik gewoon puberaal! Ik zou voortaan elke vrijdag al een knoop in mn maag hebben, voor wat het weekend nu weer zal brengen met hem. Dus ts ik zou zeker eens met de huisarts gaan praten want een man die zich liever volgiet dan naar de belangen van zn gezin kijkt heeft wel degelijk een probleem!
Jammer voor ts dat ze niet gewoon hier haar verhaal kan doen en wat steun kan krijgen voor haar, naar mijn idee, concrete vragen. (zeker niet aan iedereen gericht hoor) Wat maakt het nu uit of haar man wen alcoholist, probleemdrinker of wat dan ook is! Het gaat toch niet om jou mening, maar om wat ts inbrengt...
Als je de gemiddelde verslavingskliniek vraagt, valt TS haar man wel degelijk onder verslaafd hoor.... Gewoon het feit dat hij niet kan voorkomen dat hij dronken wordt, is daarvoor al genoeg. Verder valt het drinken van een heel krat in 1 weekend wel degelijk onder verslaving....
Een verslaving is een verslaving als de "verslaafde" een afhankelijkheid ondervind van de substantie aan welke die is verslaafd. En voor de een is dat 1 krat bier per weekend, voor de ander 1 liter wodka per dag. Wij kunnen hier niet bepalen wanneer iets een verslaving is voor iemand, het is duidelijk een probleem (hoewel ik een valpartij na een avondje zuipen niet direct link aan een verslaving, als dat een uitzondering is). En Refusal is de grootste onzin. Mijn man had heb bij zijn eerste poging en hij dronk er vrolijk doorheen hoor, geen centje pijn voor hem. Daarbij moet je een verslaving aanpakken op mentale basis, niet met een pilletje waardoor je je rot gaat voelen, maar goed dat is mijn mening. TS, ik weet wel dat je niet moet gaan dwingen, je wil op wil leggen of eisen dat hij zich aanpast naar jou standaard. Been there, done that ... not working! De enige die je kan veranderen ben jezelf, dus je kunt twee dingen doen: 1) accepteert het of 2) niet, en je vertrekt. Een verslaafde zal enkel actie ondernemen als die zelf het licht zien (en dat is meestal pas als hij de bodem van de put heeft bereikt).
nou het heeft hem nu volgens mij wel heel diep geraakt want zo schuldig heb ik hem nog nooit gezien. Hij zegt dat hij geen druppel aanraakt meer,maar ja heb ik vaker gehoord.al klinkt ie nu wel heel zeker.Geef hem op dat gebied nu maar even het voordeel van de twijfel. Vraag mij nu alleen af of ie niet ff naar de huisartsenpost moet moet het ziet er echt heeeel naar uit. Alles is opengeschaaft,dik,bloederig. weet niet of hij tetanus moet. en of dat evt morgen ook nog kan. maar hij wil het echt gaan proberen zegt ie,klinkt overtuigd al ben ik dat zeker nog niet.maar ja veel meer kan ik niet doen. Hoe moet ik dat alleen aanpakken? haal zeker geen bier en dergelijke in huis.maar mischien denk ik te ver door maar moet ik dan ook niks meer voor visite in huis halen en het hun melden? Ga zelf ook maar even aan geheel onthouding doen haha al smaakte dat rosebiertje per 2 weken een blikje wel erg lekker
smiltje moest na laatste zin . nu staat ie in titel naast dat ik zo verdrietig was/ben. Klopt niet helemaal haha
Pfff meis toch..ik leef zo met je mee! Ik ben, helaas zoals vele anderen hier, ook opgegroeid met alcohol in het gezin. Vader was/is alcoholist. Ik zie hem al jaren niet meer.. Ouders zijn eindelijk gescheiden op mijn 23ste.. Veel te laat...veel te veel geleden door zijn toedoen. Ook hij beloofde keer op keer beterschap, zelfs proberen af te kicken, maar het ging telkens weer fout. Strontchagrijnig werd hij zonder alcohol, ook erg agressief. Politie continu aan de deur...vader die dreigt met van alles. 4 bange kindjes in huis. Pffffffff. Mijn vriend drinkt zelf ook vaak te veel op feestjes, maar alleen op feestjes en nu hij kids heeft wordt hij zelden meer dronken. Hij kent zijn grenzen. Doordat ik zo een issue heb met drank op zich, hebben wij hier ook in het verleden genoeg ruzies over gehad. Laat hem wél hulp zoeken!!
ik zou m wel ff naar de hap sturen voor een tetanus. en voor nu heeel goed steunen in geheelonthouding. als dit een poosje goed gaat met hem praten wat hij van jou wil. of je mee doet met alcoholvrij. ofdat je op bepaalde momenten iets kan drinken en wanneer. (als je weg bent of als je thuis bent en hij weg of dat hij dan al zo sterk is dat hij zich ook kan beheersen en gewoon niet meer drinkt) o en maak ff een foto van hem. als reminder als hij weer wil gaan drinken... sterkte er mee.
Ik zou afspraken met hem maken, dat jijzelf geen alcohol in huis haalt. Als hij het dan wil hebben kan hij er zelf moeite voor doen. Verder wil ik je veel sterkte wensen en ik hoop voor jullie dat jullie samen kunnen werken aan de problemen.
mamavoorde2x, wat een nare situatie... Fijn dat je man het inziet, hopelijk blijft dit besef plakken... Misschien kan ik je nog wat tips geven, ik werk in de verslavingszorg. Ten eerste inderdaad, wat de rest ook zegt; niks in huis halen. In het begin adviseer ik ook zeker om niks voor visite in huis te halen, later misschien weer. En áls jullie iets in huis hebben; gooi het aan het eind van de avond weg of geef het mee aan de visite. Er enigszins open over zijn kan ook helpen om geen aandringende vrienden te krijgen die hem bier in de handen willen drukken (je hoeft niet alles te vertellen als je niet wil natuurlijk, hij kan ook gewoon zeggen dat hij ff niet drinkt). Zeker zou ik naar de huisarts gaan om een verwijzing naar verslavingszorg te vragen. Een pilletje klinkt leuk, maar kan vooral ter ondersteuning gebruikt worden en is geen oplossing. Huisartsen schrijven soms wel makkelijk voor, dus pas een beetje op daarmee (zo sprak ik laatst iemand die de dag na een enorm drankfestijn refusal voorgeschreven kreeg, die heeft mazzel dat er niks ernstigs gebeurd is...). Blijf erover praten, probeer het gesprek open te houden. Als je wilt, kun je zelf ook ondersteuning zoeken bij verslavingszorg of via internet (cokevanjou.nl bijvoorbeeld). En inderdaad; je kunt hem niet helpen, als hij zelf niet wil. Dat blijft de key. En dan voor de reacties 'je bent zijn moeder niet'; nee, dat ben je niet. Maar je mag wel grenzen stellen aan wat je acceptabel vindt. Het is aan hem om daar iets mee te doen of niet. en als hij er neits mee doet is het aan jou om te beslissen of je het accepteert of dat je bij hem weggaat. Voor nu in elk geval fijn dat jullie er nog samen in staan. En voor de reacties dat het allemaal wel meevalt en dat hij niet verslaafd is; als je meer dan 30 eenheden per dag drinkt, ben je een zware drinker. Met 24 flesjes (een krat) zit je al op 31,7 eenheden (250ml per eenheid bier), dus alleen daarmee zit je al aan de grens van problematisch. Daar komen de drankjes buiten de deur nog bij. Om afhankelijk te zijn (dat is de term die in de DSMIV gebruikt wordt, dus niet 'verslaving' of 'alcoholist') moet je voldoen aan een aantal voorwaarden en hoef je echt niet elke dag een fles wodka achterover te slaan. Kun je hier zien; DSM-IV - Aan een middel gebonden stoornissen (even scrollen naar 'afhankelijkheid van een middel'). In elk geval veel sterkte en succes!
het maakt niet uit hoeveel iemand drinkt maar meer hoe jij je erbij voelt. Ik zelf heb ook een vader gehad met drugs en alchohol verslaving en ben daarom erg tegen drank en vind het niet nodig om elke dag een biertje te drinken helaas ziet mijn vriend dit anders hij vind het lekker . Dus ik heb er mega veel moeite mee dat hij drinkt nee hij word niet agressief en drinkt ook niet om problemen te vergeten maar 1 als ontspanning. Nou moet ik zeggen dat toen hij nog studeerde hij veel meer dronk en voor mij is gaan minderen dus hij snapt mij wel. Is hij uit of met vrienden naar een cafe dan vind ik het niet erg maar door de weeks vind ik het niet nodig. Dus blijf praten en steunen maar als dit niet werkt kies dan voor jezelf en je kinderen ze zullen je er later dankbaar voor zijn. Ik ben iig wel mijn moeder dankbaar dat ze optijd bij mijn vader weg is gegaan en ik alle ellende van mishandeling en ruzies niet meegemaakt heb.