Ik zit er momenteel helemaal doorheen en heb echt even advies nodig hoe ik dit aan kan pakken. Door mijn psygische toestand ben ik even niet meer in staat om logies na te denken lijkt wel. Ik werk 4 dagen savonds tijden zoals 2x 5-8uur ,1x 4-7uur en 1 dag van 2-9uur echter ben ik vaak dus pas om 9 uur of 10 uur thuis. Alleen op vrijdag eet ik rond een gewone tijd op mijn werk en natuurlijk eet ik gewoon als ik thuis ben. echter begint het me nu op te breken de tijden dat ik eet zijn erg laat en overdag alleen eten is geen optie ivm de kinderen die beide schoolgaande leeftijd hebben en opgewarmde prakjes niet blieven.. Slapen is ook laat want na mijn werk ga ik niet meteen naar bed aangezien ik moet eten en mijn man wil ook nog even aandacht. ik zit nu een week thuis als advies van mijn vk dat ik rust moet nemen aangezien ik nu harde buiken krijg die pijnlijk zijn en een week geleden regelmatige buikkrampen had die mij het meest deden lijken op weeen aangezien ik er ook niet meer van kon slapen en geen houding meer kon vinden zoveel pijn. dit gaat nu iets beter maar nog heb ik krampen na een druke dag huishouding. Psygische ben ik altijd iemand geweest die niet sterk in haar schoenen staat vroeger ook zelfbeschadiging gedaan en voel me weer erg slecht zoals in buien denken dat het leven zo rot is dat ik gekke dingen zou willen doen. gedachten die in een goede bui totaal nergens op slaan maar die ik niet kan negeren. het word me allemaal teveel en het liefste zou ik de ziektenwet in gaan ( mijn man zegt dat ook want die ziet het fout gaan) maar dat denken voelt als een teleurstelling want ik werk helemaal niet zoveel en andere vrouwen kunnen het ook aan. Voel me zo nutteloos nu. Ik durf het ook niet zo te verwoorden naar mijn baas die ik vandaag moet bellen of ik vrijdag weer ga werken ( hele dag) en sinds gisteren krijg ik het al benauwd als ik eraan denk. Ik wil niet, voel me aangevallen en depressief. En nog voel ik mij een lui varken aangezien ik niet wil. In mijn ogen heb ik niks te willen en moet ik door en door. ik hoop op advies.
Je kan toch op je werk op een "gewone" tijd eten? Je hebt gewoon recht op pauze en etenstijd. En anders op die dagen rond de middag warm eten thuis? En dan op je werk, rond etenstijd een paar boterhammen? Kids dan gewoon s avonds warm. En kids blieven geen opgewarmde prakjes Pech gehad voor ze... Ik werk onregelmatig in de zorg. Bij een dienst van 16.00 uur tot 22.30uur eet ik s middags warm en s avonds tussendoor brood. En anders las ik even een pauze in en warm mn eten op mn werk op.
Op je werk op een normale tijd eten en je man kan evt voor de kids koken? Over je werk gewoon praten met je leidinggevende, misschien wat minderen ? Anders kun je naar de bedrijfarts. Succes
Als het teveel is, dan is het teveel.. Dus als jij harde buiken e.d. krijgt die niet horen, dan moet je echt een stapje terug nemen hoor! Elke vrouw en elke zwangerschap is anders, er zijn ook vrouwen die al vanaf week 10 thuis zitten met bekkeninstabiliteit oid.. Dit gaat om jouw situatie en jouw kindje, dus als het niet goed gaat, moet je echt naar je lichaam luisteren.. Ik zou dus wel de ziektewet ingaan, hoeft niet ineens volledig, maar in overleg met je werk bijv. minder lange dagen zodat je wat eerder thuis bent. Je kan dan altijd na een paar weken kijken of het lukt om weer wat meer te werken.. Denk aan jezelf en je kindje!
Jou lichaam geeft nu meerdere signalen af dat de manier waarop je nu bezig bent niet goed is voor jou. Dat wil niet zeggen dat je helemaal niet meer kan werken, maar dat er in ieder geval wel iets moet veranderen. Ga in overleg met jou werkgever over of je wellicht halve dagen kan gaan werken. Qua pauze, je bent zwanger en krijgt hierdoor bepaalde rechten. Neem je pauze dus ook om even te onthaasten.
Hoi meid wat naar! Luister alstjeblieft Naar je lijf! Ik herken het dat het moeilijk is om te stoppen maar doe het! Uiteindelijk groeit je kindje beter krijgt minder stresshirmonen binnen. Er zijn zat vrouwen die het niet trekken hoor! Iedereen is uniek, en zo te horen ben jij perfectionist. Ze snappen hopelijk dat als jij het aangeeft (of vraag je verloskundige!) dat je dan minder kan gaan werken. Succes!