Dochter is bijna 2. Sinds een week is het luier verschonen/romper vastmaken, maillot of broekje aan doen een drama. Ze klemt zicht vast aan het aankleedkussen en overstrekt helemaal en gilt het uit. Het is bijna niet te doen. Zijn er meer mensen die dit bij deze leeftijd herkennen? Ik vind het vooral heel zielig. Ze doet het echt vanuit angst/paniek. Ook wil ze in eens niet meer in bad sinds ze pas 2x in bad gedrukt heeft. onder de douche lukt gelukkig nog wel. We lijken ook bijna weer een soort eenkennigheidsfase in te gaan. Erg jammer omdat ze juist altijd zo blij en vrij tegen iedereen was. Herkenbaar voor deze leeftijd..? M.n. luier verschonen/aan en uit kleden is echt een probleem.
Heb je het verschoningskussen op de commode? Probeer het dan eens op de grond, het is namelijk dacht ik de leeftijd dat ze meer besef voor hoogte krijgen, dus dat kan heel beangstigend zijn. Aankleden kun je natuurlijk ook gewoon zittend of staand doen, en verschonen op zich ook.
Mijn jongste heeft dit ook gehad, maar ik had bij haar niet het idee dat het met angst te maken had, meer met de dingen anders willen dan voorheen en meer zoals bij haar grote zus. Ik probeer haar nu zoveel mogelijk staand op de grond aan te kleden. Alleen voor de luier gaat ze nog op de commode en dat vindt ze dan wel prima. Wat betreft die eenkennigheid, geen zorgen over maken. Deze fases komen en gaan is mijn ervaring.
Hier een poosje geleden ook drama gehad met aankleden, maar dat had niet te maken met angst. Weet je zeker dat het bij jouw dochter wel angst is? Hier was het dat ze gewoon GEEN kleren aan wou. Wat een kracht heeft een peuter zeg! Uiteindelijk is het vanzelf over gegaan. En tegenwoordig laat ik haar vaak zelf aankleden(met een beetje hulp, maar eigenlijk mag dat niet). Misschien dat jouw dochter dat ook leuk vind. Een broek of rok aantrekken is op zich niet zo heel moeilijk.
Bedankt voor de reacties. Ik weet echt zeker dat dit geen eigen willetje is, maar angst. Ze heeft wel een enorm sterke wil, maar wat dit betreft is het heel anders. Ze raakt echt in paniek en gaat gillen en klampt zich overal aan vast. Bedankt voor de tip van aankleedkussen op de grond... Vanmorgen ging het aankleden super op de grond. Het verschonen ook. Net voor ik haar op bed legde, legde ik ze wel op de commode en was het meteen mis. Wie weet is het toch die hoogte waar ze bang van is. Meer tips zijn altijd welkom!
Echt angst? Hier namelijk ook "last" van. Verschonen drama, aankleden nee, pyjama uit nee, eenmaal kleren aan, wil hij ze niet meer uit, op aankleedkussen niet willen liggen en echt nee nee nee, handen ervoor om te voorkomen dat romper los wordt gemaakt. Mijn man werd er zelfs een beetje achterdochtig van (waarop ik zei, ik kan me niet voorstellen, ik gok een faaaaaseeee; wie ooit heeft bedacht dat kinderen zo leuk zijn, geen idee!). Voorheen graag in bad, nu niet willen uitkleden, uiteindelijk in bad er niet uit willen... Dus, we doen zo veel mogelijk staand. Behalve poepluier, dat moet liggend. En hij mag kleding uitkiezen en in z'n trui blijven rondlopen al zweet hij zich een ongeluk. En soms dan maar niet in bad.
hier had het te maken met geduld, zodra alles snel moest werd er verzet en drama, nam ik de tijd dan ging het veel veel beter luiers deed ik deze leeftijd staand, luierbroekjes
Onze jongste zoon is ook een tijdje angstig geweest in bad. Dat ging over toen we een paar keer samen in bad zijn geweest, toen zag hij de lol er weer van in.
Oh, ja, dan wordt het lastig En zelf onder de douche gaan staan met het babybadje in de douchebak? Moet maar net passen, maar dan ben je er wat dichter bij.