Wat betreft die vergelijking met een hartaanval: Mijn schoonzus kon dus mooi van drie hoog naar beneden lopen met hartaanval.
Een advies om beneden te bevallen geven ze niet voor niks. Ik snap echt werkelijk niet dat er dan mensen zijn die zeggen dat niet te gaan doen, ze kunnen je niks verplichten enz. Deze adviezen geven ze niet voor de lol. Voor gezondheid van moeder en kind, om op tijd naar beneden te kunnen en om ruggen van de ambulance medewerkers te sparen. Behoorlijk aso om daar geen rekening mee te houden. Ik woonde op een bovenwoning op de eerste verdieping. Mijn huis zelf had 2 verdiepingen. Dus een ruime buitentrap voordat je bij m'n voordeur was en dan nog een trap naar m'n slaapkamer. Ik mocht ook niet boven bevallen ivm de trappen. Voor het geval je alleen nog horizontaal vervoerd mag worden. Verloskundige heeft uitgelegd dat de brandweer dan gebeld wordt en je via het raam naar buiten getilt wordt. Een hoop stress, halve buurt die meekijkt en het kost vooral een hoop tijd . Ze hadden het al een aardig keer mee gemaakt. O.a. met navelstreng die dan uit kon zakken en daarom horizontaal vervoer. Zwaar iemand die bewustzijn verloor. Tja, zie iemand van 100 kg of zwaarder maar even een trap af te krijgen .... Arme ambulance broeders. Ik werk in de thuiszorg en heb al diverse keren mee gemaakt hoe dit in z'n werk gaat en hoe lastig en zwaar dit is. Daar mag ook even aan gedacht worden. Voor diegene die waarschijnlijk beneden moeten bevallen: niet te moeilijk doen/denken. Alles beter dan ziekenhuis toch? Dan maar lekker in eigen woonkamer. Zo denk ik er tenminste over. Stel je er gewoon op in dat het in de woonkamer moet en dan kan het alleen maar meevallen. Ik had een goedkoop IKEA bed a 10 euro van marktplaats. 4 planken die met een paar schroeven vast zat. Rolbodem erin, matras van boven en klaar. Als de weeën beginnen dan heb je meestaln zat tijd om zo'n ding in elkaar te laten zetten . Toen de weeën hier goed door gingen zetten heeft de verloskundige samen met familielid het bed in elkaar gezet. Nog geen 10 min werk. Gordijnen dicht, klossen eronder en klaar. In het uiterste geval was er een matras op de eetkamertafel gelegd. Daar bevallen en gehecht. Terwijl ik onder de douche stond hebben de kraamverzorgster en een familielid bed afgehaald en uit elkaar gehaald. Na half uur was er niet meer te zien dat ik daar bevallen was. Daarna lekker m'n bed in. M'n zus had een bed van marktplaats en gewoon 2 weken in de kamer staan. Kon ze af en toe liggen en ook nadat de kleine er was.
Het gaat er niet om of de adviezen wel of niet terecht zijn, het gaat om je rechten. Niemand kan je verplichten waar je moet bevallen. Wat je met de adviezen doet is een eigen keuze. Net zoals de afweging om thuis te bevallen of in het ziekenhuis. Ik vind het dus een behoorlijk misplaatste uitspraak om te zeggen dat het aso zou zijn om iets anders te kiezen dan het advies. Ik mag aannemen dat elke vrouw altijd een keuze maakt die zij in het beste belang van haar kind en zichzelf acht.
Met aso bedoel ik het niet aan de ruggen van de verpleegkundigen denken die je naar beneden moeten sjouwen en als risico geval (bijv 100+ kg) toch kiezen voor boven bevallen dan vind ik zo iemand aso naar zn kind toe. risico voor moeder en kind. aso naar je kind toe omdat die er wat aan over kan houden of zo misschien zonder moeder op moet groeien. sorry, geen begrip voor. en dat alleen maar omdat men niet in de woonkamer wil bevallen. ze geven dit soort adviezen omdat je een risico bent. en nee, met je laatste uitspraak ben ik het dus ook niet eens. veel vrouwen maken geen keuze in belang van hun kind maar voornamelijk van hunzelf. Niet in de woonkamer willen bevallen omdat iemand dat raar, onhandig, niet vertrouwd vind noem ik eigen belang. en zeker niet voor het kind. ik had eigenwijs boven kunnen gaan bevallen. ik vond het in eerste instantie helemaal niks om in de woonkamer te moeten bevallen. maar je neemt dan gewoon een risico voor jezelf en vooral voor je kind.
Het klopt echt niet wat je zegt. Uit onderzoeken blijkt dat zwangeren die afwijken van het protocol dit doen omdat zij dit in het belang van zichzelf en hun kind achten. Het belang van het kind staat juist meestal zelfs voorop. Een zo prettig mogelijke omgeving creëren om te bevallen draagt daar aan bij of is zelfs essentieel. En bij 100+ kg zou de vlk de brandweer moeten inschakelen, ipv dat ambulance personeel je naar beneden tilt. En risico’s zijn er altijd. Dan is thuis bevallen überhaupt asociaal volgens jouw redenatie.
Ik snap wel dat als je in je hoofd had zitten dat je boven in je eigen slaapkamer gaat bevallen, het ineens erg schakelen is als iemand meldt dat je dit (beter) niet kan. Eerste reactie: schrik, teleurstelling, weerstand. Maar ik denk echt dat dit soort emoties slechte raadgevers zijn in dit soort situaties. Natuurlijk is het prettiger als je ergens kunt bevallen waar het voor jezelf goed voelt. Maar wat goed voelt, is in veel gevallen ook maar net hoe je zelf naar de situatie kijkt en wat je jezelf daarover vertelt. Als je jezelf vertelt dat je alleen in je slaapkamer comfort, rust en privacy hebt, dan voelt beneden bevallen inderdaad vervelend. Maar als je erover nadenkt dat in geval van nood je nog moet wachten tot de brandweer er is, dat die dan nog een hoogwerker op moeten zetten, het raamkozijn eruit moeten halen en je terwijl de halve beurt staat te bekijken naar beneden moeten takelen, dan voelt op je slaapkamer bevallen denk ik al een stuk minder relaxed. Als je jezelf vertelt dat je beneden ook een bed kunt neerzetten en de gordijnen dicht kunt doen en dat je daar indien nodig (hopelijk niet!) heel snel op een brancard gelegd kunt worden om naar een ambulance gebracht te worden, voelt beneden bevallen denk ik ineens niet zo vreselijk meer vergeleken met de optie boven bevallen en dan ... Wat iemand al eerder al zie: als boven bevallen wordt afgeraden, wat kun je dan doen om ervoor te zorgen dat het dan beneden toch zo prettig mogelijk voor je aanvoelt? Want aan de situatie waardoor je beter niet boven kunt bevallen, kun je meestal niks veranderen. (Je kunt jezelf niet ineens lichter toveren, een draai uit je trap halen of een lift aan je huis plakken.) Maar de bezwaren die je voelt tegen beneden bevallen, zijn vaak wel deels op te lossen of te compenseren. Vraag je tenslotte af: waarom wordt iemand verloskundige? Om vrouwen te helpen op een prettige, veilige manier te bevallen van hun kind. En ja; er zijn leukere en minder leuke verloskundigen. Met sommige heb je meer een klik dan met andere. Maar laten we er toch even vanuit gaan dat ze er over het algemeen echt op uit zijn om vrouwen te helpen tijdens de zwangerschap en de bevalling. Ze weten hoe bijzonder een bevalling is. Ze weten dat het meestal goed gaat en ook dat er soms risico's zijn en hoe ze daar het beste mee om kunnen gaan. Ze willen dat jouw kindje gezond op de wereld komt en dat jij daar met een goed gevoel op terug kunt kijken. Als ze dus zeggen dat jij beter beneden kunt bevallen, is dat echt niet om jouw te pesten. Het is ook geen luiheid of eigenbelang of wat dan ook. Het gaat om jou en jouw kindje. Gebaseerd op ervaring van hunzelf en collega's. Overleg, bespreek wat mogelijkheden zijn. En maak dan een keuze. Maar alsjeblieft: laat de ervaring en kennis van je verloskundige daarin zwaarder wegen dan je eigen primaire emoties. Jouw emoties kun je voor een deel sturen door je gedachten. De feitelijke risico's kun je niet weerleggen.
Ik ben thuis bevallen op zolder.. er was geen bezwaar voor, en alles ging goed. Totdat mijn placenta niet loskwam en ik ruim 3 liter bloed verloren was. Ambulance was gekomen, maar met zijn tweeen konden ze me niet naar beneden krijgen. We moesten dus wachten op een tweede ambulance. Ze moesten allebei vanuit een andere stad komen omdat onze ambulances niet meer beschikbaar waren. Vervolgens moest ik op zn kop verticaal naar beneden gedragen worden op een brancard omdat ik niet meer bloed mocht verliezen. Het heeft ruim anderhalf uur geduurd voor ik mijn woning uit was. Dit had ik en de vk niet kunnen overzien, omdat alles in de zwangerschap etc goed ging. Denk er niet te licht over. Ik voelde me enorm schuldig naar het personeel toe. Ze hebben echt moeten klooien om me naar beneden te krijgen. Ik kon er natuurlijk niks aan doen, maar als ik om wat voor reden dan ook een advies gekregen had, had ik dat zeer zeker gedaan. Zoiets is vaak niet voor niets en het heeft me bijna mijn leven gekost! Vaak gaat alles gewoon goed, maar je zou maar die ene zijn die toch ernstige complicaties krijgt..
Nou, dit dus. Je zal maar net die ene zijn. En kom op, het is 1 verdieping lager jongens.... ben ik nou de enige die daar zo nuchter instaat?
Nee hoor, hier ook. Hoewel ik persoonlijk zelfs zou zeggen ga gewoon naar het ziekenhuis, maar dat is een andere discussie.
Verloskundige heeft bij ons bij de intake al aangegeven dat zij alleen thuisbevallingen doen indien je op de begane grond bevalt, ongeacht je gewicht. Als dat niet is hoe je het voor je ziet kunnen zij je niet begeleiden. Hier in de buurt zijn veel oude herenhuizen met stijle trappen en nieuwbouw met een hoop draaien in de trap. Het is ze twee of drie jaar geleden 6x gebeurt dat de brandweer moest komen om (verder gezonde) vrouwen van zolderkamers e.d. te takelen. De risico's zijn te groot, voor zowel moeder als kind. Uiteindelijk is een verloskundige gestopt omdat het gruwelijk mis is gegaan, iets waar ze niks aan kon doen. Maar vervolgens krijg je wel de nasleep en de rechtzaken over je heen. Hier dus al vanaf 6 weken duidelijk dat het de woonkamer (de hal en de wc heb ik zelf afgeschreven) of het ziekenhuis wordt.
Hier twee keer beneden bevallen omdat de trap naar onze slaapkamer niet veilig is als er een ambulance moet komen. Er is ook geen raam groot genoeg boven om doorheen getakeld te worden, dan zou de halve gevel eruit gekapt moeten worden als ik van boven met een brancard naar beneden moet. Eerste bevalling thuis (tweede kind, eerste in het ziekenhuis) wel boven begonnen, maar toen de weeën echt sterk werden naar beneden gegaan en daar een paar minuten later op de bank bevallen. Tweede thuisbevalling sliep ik de laatste weken al beneden op de bank zodat mijn man voldoende slaap kreeg. Dat kindje is toen ook in sneltreinvaart op de bank geboren
Hier heeft juist de verloskundige mij drie maal over naar boven gestuurd met 10 cm ontsluiting. En dan was ik boven in bed( drie persweeën om moeten vangen op de trap) compleet uit mijn bubbel en fijne houding gehaald. Ik zou zorgen dat je beneden een fijne plek creëert, ik zelf had beneden niets extra’s nodig, toen de weeën begonnen heb ik de fauteuil met beschermlaag bedekt, badjas klaargelegd en wat dekens en handdoeken. De weeën heb ik op de knieën leunend op de bank opgevangen. Dat vond ik juist niet te doen in bed. Bed was te hoog. Nog meer voordelen, beneden is het al warm. Ik kreeg het boven niet warm genoeg zo snel. En de ruimte is gewoon groter, Gewoon iets meer persoonlijke ruimte. Na de bevalling heb ik nog een hele tijd lekker in de kamer gezeten met iedereen die er bij was om me heen. Misschien dat je hier iets mee kan!
Ik ben bij beide in de woonkamer bevallen. Ons bed kon niet op klossen en ik had er geen probleem mee beneden in de woonkamer te bevallen. Eerste bevalling een hoog-laag bed gehuurd. Tweede bevalling was dat heel duur, dus eenpersoonsbed op klossen in de woonkamer. Helemaal prima!
Ik moet zeggen dat er een wereld voor me opengaat..... ik ben ook te zwaar maar mijn vk zegt dat ik niet thuis mág bevallen maar naar het ziekenhuis moet (met haar uiteraard) vanwege overgewicht. Nu had mijn eerste kindje het wss niet overleefd als ik thuis was bevallen dus vind het niet zo’n ramp, maar ben nu lichter dan met de eerste en nog steeds ziekenhuis zei ze.
Hier heel ander verhaal maar wel beneden bevallen. Ik kwam onder de douche vandaan en ben op de bank gaan liggen beneden, want de vk zou zo komen. Toen de vk er was ging het ineens veel sneller dan verwacht, waarna zij tweemaal vroeg of ik naar boven wilde, maar de weeën kwamen zo snel dat dit echt niet meer ging. Zij heeft allerlei matjes op de grond gelegd zodat het zo schoon mogelijk zou zijn en ben op handen en knieën bevallen en dit was hemels (in hoeverre een bevalling hemels kan zijn dan he). Ik zou dit bij een vierde zeker weer willen. Boven of beneden maakt niet uit, maar op handen en knieën voelde erg fijn.
Het advies is er niet voor niks, natuurlijk. Niet alleen voor je eigen veiligheid, maar ook voor mogelijke hulpverleners als het uit de hand loopt. Ik wil zelf in het ziekenhuis bevallen. Maar omdat de vorige bevalling zo extreem snel is gegaan, moet ik direct bellen bij de eerste wee. Maar wil me wel voorbereiden op een mogelijke thuisbevalling
Adviezen geven ze om te pesten, lijkt me duidelijk. Vooral boven op zolder gaan liggen en de risico’s accepteren. Ik snap die kont in de krib nooit zo. Ik was bij de oudste ook 100+, helaas. Nooit een tel gedacht om lekker boven in bed te bevallen. Achteraf maar goed uit want de boel eindigde in een spoed sectio en je zal toch met pers weeën de trap af moeten en dan de auto/ambulance in. De horror...
Maar thuis bevallen met overgewicht mag dus gewoon? Ik snap niet why bij mij word gezegd dat ik naar het ziekenhuis móet..
Niemand kan jou verplichten om in t ziekenhuis te bevallen, dat sowieso. Al zou je midden op straat willen bevallen, het mag. Eigenlijk is het woord MOET ook verkeerd, ze zou beter kunnen zeggen: het is verstandig als je in het ziekenhuis bevalt ivm meer kans op complicaties die gerelateerd kunnen zijn aan overgewicht. (Mate van overgewicht speelt ook mee, je kan ook 100 kilo wegen en volstrekt normaal gewicht hebben als je maar lang genoeg bent )