O ja hoor als mevrouw even niet wat zint is het hek van de dam en dan krijgt ze overal een enorme driftbui. Thuis prima maar als we ergens anders zijn kan ik haar maar met moeite optillen en op de fiets zetten, ook op de fiets gaat het gewoon door.
Mijn dochter is van november en ik moet zeggen: als ze iets wil en ze krijgt het niet kan ze haar vuisten ballen of met haar handen voor dr mond staan en drama doen, maar echte driftbuien heeft ze nog niet gehad.
Mijn zoontje had het af en toe toen hij anderhalf was. Daarna leek het al weer over te zijn. Pfffjuu, dachten wij. Nu is hij 3 en is het in alle volle hevigheid weer terug gekomen Dus niet te vroeg juichen is mijn tip.
Ze is pas 2j9m dus alles kan nog. Maar het bekende op de grond liggen/gillen/stampen/krijsen/bijten/slaan/stommemamaroepen etc. is hier nog niet voorgekomen. Daarentegen kan ze wel ontzettend snel miepen om van alles. Is geen driftbui maar ook niet echt leuk...en zo heeft iedere peuter (iedereen eigenlijk) wel iets!
Onze meiden hebben allebei nog nooit een driftbui gehad. Ik weet dus ook niet hoe het is als een kind zo boos is dat ze gaat stampvoeten en krijsen. Tuurlijk zijn ze het wel eens ergens niet mee eens en moeten ze dan huilen. De oudste heeft dat ook nooit echt gehad trouwens. Ze zijn beiden wel verbaal vrij sterk. Ze kunnen zich vanaf een jonge leeftijd goed uiten en wij kunnen duidelijk uitleggen waarom iets niet mag of juist moet. Onze jongste kan daarnaast ook heel goed haar gevoelens uitdrukken ('ik ben boos/verdrietig'). Dit zegt ze dan ook gewoon op een rustige manier.
Mja, wat is een driftbui? De oudste heeft ze sowieso niet gehad. De jongste reageert soms wel fel als hij zijn zin niet krijgt. Dan gaat hij heel hard huilen, maar dat duurt nog geen halve minuut, hij gaat er niet bij liggen, stampvoeten, slaan of met dingen gooien. Dus ik noem het geen driftbui. Maar goed, hij is nog maar nét 'peuter'. We hebben nog 1¾ jaar voor hij 'kleuter' is.
Tot nu toe niet meegemaakt. Of t ooit komt... Ik weet t niet, ze kan zich verbaal zo goed uiten dat ze eerder gaat zeuren of een weerwoord heeft.
mijn zoontje was heel driftig rond de 1,5 vooral. daarna werd het veel minder. Nu sinds hij naar school gaat kan hij afentoe weer flink boos worden maar dat komt ook omdat hij zo moe is en van alle indrukken. Het hoeft echt niet alleen bij de peuterleeftijd te gebeuren
Ja, ze doen het echt allemaal. Kan geen opvoedmethode tegenop, alhoewel een goede manier van reageren wel kan schelen op de intensiteit van de buien Stampvoeten heb ik hier niet echt gezien, maar onder driftbui en alles vergaar ik wel even alles waar ze om onverklaarbare reden om besluiten boos over te worden
De oudste heeft nooit echte driftbuien gehad toen ze peuter was maar toen ze kleuter werd en naar school ging sloeg dat om en heeft ze er soms meerdere op een dag. Laatste tijd gelukkig weer minder. En dan niet ff boos worden maar echt flink driftig en vaak om een kleinigheidje (niet winnen, iets niet gelijk mogen, niet willen wat je zelf wilt). De jongste heeft er ook al een paar gehad die is nu 3 1/2. Gelukkig nog zelden in het openbaar.
Ik verwacht ze bij mijn jongste overigens wel t.z.t. Het is echt de liefste, makkelijkste, meest relaxte baby ooit. Slaapt als een droom, eet als een paard, altijd vrolijk en lachen, maar... als er iets niet naar zijn zin gaat.... berg je dan maar! Ik merk bij hem ook veel meer pieken en dalen, waar mijn oudste eigenlijk gewoon altijd op standje 'lol maken' staat. Dus ik ben erg benieuwd hoe dat zich gaat ontwikkelen.
Hier 3 verschillende voorbeelden: - Dochter 1: als baby heel 'timide', rustig en passief. Je kon haar echt een uur in een wipstoel laten zitten zonder protest, het is dat we het zielig vonden . Qua slapen was ze wel heel moeilijk, maar dat kwam door haar reflux. Rond 3 jaar sloeg ze helemaal om en werd een terreurpeuter, we hebben werkelijk gedacht dat er iets mis was met haar. Ze werd echt kwaad als iets gebeurde wat haar niet zinde, en ze werd nog kwader als we haar erop aanspraken. Het waren heel moeilijke 1,5 jaar. Rond 4,5 is ze ineens 'volwassen' geworden, ze lijkt net een tweede moeder hier in huis en niemand gelooft dat ze net zo oud is als haar broer en zus, ze komt minstens een jaar ouder en wijzer over. Driftbuien zijn ook verleden tijd; - Dochter 2: een 'ik-wil-alles-perfect-doen-en-overal-de-beste-in-zijn' kind, vanaf de babytijd al. Zij wordt ook alleen maar boos als ze in haar ogen ten onrechte niet als beste/eerste iets heeft gedaan. Ze was een super tevreden baby, maar wel erg competitief. En dat is ze nu nog steeds. Ze heeft amper ooit een echte driftbui gehad, als ze boos is stampt ze even met haar voeten en dat is het. Dus al 5,5 jaar heel constant in haar gedrag. - Zoon: veel medische problemen gehad en een hele zware babytijd. Daardoor een zeer gevoelige jongen, altijd al geweest. Hij had en heeft weinig driftbuien maar kon echt hartverscheurend huilen om heel veel dingen: als zijn kleine teen pijn doet, als een scheet dwars zit, als ie op zijn beurt moet wachten, als eten te warm is enz enz Inmiddels kan ie heel goed verwoorden wat hem dwars zit, en we komen steeds meer achter hoeveel hij eigenlijk opmerkt en hoe groot zijn gevoel voor rechtvaardigheid is. Nu komen we al heel ver met praten, zonder huilpartijen. Rond 2-3 jaar een periode gehad van flinke driftbuien, met harde huilbuien erachteraan. Hij kon ook niet zelf stoppen en moest echt getroost worden [een kwartier op mijn borst uithuilen]
Zoon was als ik er nu op terug kijk makkelijker dan zijn zusje. Wel had hij speciale dingen wilde die kleur bus moest dat bestek en als hij honger had dan had hij ook echt honger kon zo mijn aardappels uit de pan kijken van zijn ze al gaar als het niet snel genoeg ging was het ( krijsen) Kwam ik later pas achter hwha kwartje viel te laat toen eerder gaan koken. Dochter is een drama koningin!!! Die moet ik echt een halt toe roepen anders blijft ze er haast in. Gaat wel weer wat beter gelukkig maar drift is haar geen vreemde eigenschap. Ze lijkt op haar mama. Ik ben rustig maar pff kan ook driftig zijn.
Boosheid, woede en driftbuien | Ik ben boos! Interessante link. Aiden heeft gelukkig nog nooit in het openbaar een driftbui gehad. Hier dus geen kind wat krijsend op de grond ligt midden in de winkel. Hij bewaart het voor thuis, LOL.
Hier 2 totaal verschillende kinderen in dat opzicht, dus de poll niet ingevuld. Mijn dochter is altijd een rustig meisje geweest, ze heeft maar heel af en toe driftbuien gehad. Mijn zoontje had van baby af aan al vreselijke driftbuien, als peuter ook, viel regelmatig geen land mee te bezeilen. Is bijna over gegaan sinds hij kleuter is.
Mijn dochter is volgende week maandag 2 jaar.. Ik had het wel verwacht en ze heeft ze ook.. Huilend klagen en over de grond rollen van woede.. Vroeger luisterde ze meestal vaak, maar nu daagt ze mij meer uit.. Agh ze ontwikkelen zo hun karaktereigenschappen..
De oudste nooit een driftbui gehad. De jongste... die heeft het gecompenseerd voor de oudste haha. Maar nooit in het extreme. Hij was wel voor rede vatbaar, zeg maar.
Mijn oudste had enorme buien, maar achteraf gezien waren dat niet echt driftbuien, maar totale overprikkeling. Nummer 2 doet zijn best een normale peuter te zij, maar heeft geen driftbuien. Hooguit een stamp/schreeuw momentje maar supermarkt scenes. Mijn dochter nog niet. Wie weet. Zit wel een kop op, maar is geen terror-peuter.
Mijn oudste heeft nooit een driftbui gehad. Ik denk dat dat bij hem vooral aan zijn karakter ligt. Hij is echt een heel lief, begrijpend, meelevend mannetje. Mijn dochter is wat pittiger en kan lekker drammen als ze haar zin niet krijgt, maar eerlijk gezegd kan ik me van haar ook niet echt een driftbui herinneren.